چهارمین قسمت فیلم کوتاه محمد نوری‌زاد با عنوان «شعبون بی‌مخ‌ها»

کلمه: چهارمین قسمت از فیلم کوتاه محمد نوری زاد با عنوان شعبون بی مخ ها منتشر شد.

قسمت اول این فیلم را در اینجا و قسمت دوم را در اینجا و قسمت سوم را در اینجا می توانید ببینید.

این نویسنده دفاع مقدس در این قسمت با اشاره به هجمه لباس شخصی ها به علی مطهری، حسین علایی و فائزه هاشمی می گوید: اموران تحت فرمان شما، همین شعبان بی مخ ها میریزند و مردم را میزنند. حالا از منطق شما میگوییم که مردمی که معترضند را باید زد. اما همین شعبان بی مخ ها وارد زندگی مردم میشوند. مردمی که اصلا نبودند و در کنار این اعتراض ها تظاهرات بودند. این شعبان بی مخ ها به پارکینگ منازلی که از حادثه و ماجرا دور بودند و اموال مردم را تخریب و نابود میکنند و هیچ اعتراضی از جانب شما شنیده نمیشود که: “آی مردم این مردمی که آمدند و زدند و اموال شما را از بین بردند و در میان شما هراس ایجاد کردند، خودسر بودند و به من رهبر ارتباطی ندارد.” ما یک چنین چیزی را از شما نشنیدیم و ندیدیم که شما دستور دهید که خسارت مردمان خسارت دیده را از بیت المال بپردازند.

متن کامل نوشته و چهارمین قسمت این فیلم به نقل از وبسایت محمد نوری زاد به شرح زیر است:

مقدمه: من در این فیلم در کنار تصاویری از شعبان جعفری و دکتر مصدق بهمراه تصاویری از کتک خوردن مردم در خیابان ها در سال های اخیر، به مقوله استقبال مردم از مسئولین و همچنین نمونه هایی از رفتارهای آن ها در قبال علی مطهری نماینده مجلس و سردار علایی پرداخته ام. همچنین در کنار نمایش توهین های بسیجیان به فائزه هاشمی رفسنجانی و شکستن شیشه ماشین های مردم توسط بسیجی ها، با رهبری سخن گفته ام.
این فیلم کوتاه را با تأمل تماشا کنید و به این پرسش ها پاسخ بگویید که:
۱ – چه کسانی از وحشی گری شعبون بی مخ ها سود می برند؟
۲- چرا و برای چه مقاصدی این جماعت اختراع شدند؟
۳ – برای این وحشی ها در آینده ی حوادث ایران چه نقشی درنظر گرفته شده است؟

آنچه در این فیلم کوتاه مشاهده میکنیم:
(تصاویری از ماجرای شعبان جعفری و مصدق بهمراه تصاویری از زخمی و مجروح شدگان سال های اخیر در خیابان ها.)
(فیلمی از صحبت های دکتر محمود احمدی نژاد در یکی از سفرهای استانی)
محمد نوری زاد خطاب به رهبری: من تردید ندارم که این بسیجی ها شما را دوست دارند و گاه از این دوست داشتن هم فراتر پای میگذارند. اما آیا این ملاک است که وقتی یک نفر رو یک جماعتی خیلی دوست دارند، آن فرد حتما در یک جایگاه حق ایستاده است؟ گفتم براتون، بازجوی من اسم شما را میبرد و سید علی سید علی میگفت و من رو میزد و به من فحش ناموس میداد.
در اینکه اینان شما را دوست دارند تردیدی نیست، اما مردم خیلی های دیگه را دوست دارند و بی واسطه دوست دارند. واسطه ای که منظور من است این است که شما وقتی وارد یک شهرستان میشوید، مدرسه ها و ادارات را تعطیل میکنند و تمام ادارات شروع به نوشتن پلاکارد و آذین بندی دولتی میکنند. ولی اطمینان دارم اگر فضا را باز بگذاریم وقتی افرادی وارد شهرستانی میشوند، بدون آذین بندی مردم به استقبالش میروند. بعنوان نمونه البته امیدوارم به جنابعالی برنخورد، در تلویزیون خانمی به نام خاله شادونه است. به شهرستان خرمدره رفته بود و در آنجا بدون اینکه تبلیغی شده باشد، مردم به استادیومی فراتر از ظرفیت هجوم میبرند و حتی دو کودک زیر دست و پا ماندند. کسی این ها را با اتوبوس نیاورده بود، بهرحال ملاک دوست داشتن یک فرد نیست. ملاک حقانیت یک فرد، ازدحام مردم در اطراف او نیست. کما اینکه در اطراف ناپلئون جمعیت فراوانی آرایش پیدا کرده بودند و سربازان ناپلئون او را میپرستیدند.
میخواهم بگویم که این بسیجیان و یا افرادی که به زعم بنده افرادی که صادقانه و صمیمانه شما را دوست دارند و رفتار ناشایست ابراز میکنند، شما را دوست دارند و میزنند، شما را دوست دارند و فحش میدهند، شما را دوست دارند و بی دلیل قانون را زیرپا میگذارند. این ها نباید ما را فریب دهد.
در همین چندوقت گذشته دیدید که آقای مطهری از تریبون مجلس رسما اعلام کرد که پاسداران و سپاهیان در انتخابات دخیل بودند. این باعث شد که یک جمعیتی از همین بسیجی ها بریزند جلوی مجلس و اعتراض کنند و هیچ پلیس و دستگاهی هم برای اجتماع و اعتراض آن ها ممانعت ایجاد نکرد. اسم این را خودجوش میگذارند ولی اینگونه نیست و یک بخشنامه است و تلفن میزنند فلان سردار که آی بسیجی ها بریزید فلان جا. کجا؟ پشت مجلس. چی بگیم؟ بگید که مطهری فلان و بهمان است. خب این نشاندهنده این است که این ها ربات و ماشین و گوش بفرمان هستند.
یا مثلا همین چند وقت پیش با یک تلفن میریزند جلوی درب خانه سردار علایی چون تحلیلی کرده و مطلبی نوشته. در و دیوار را مینویسند و فحش میدهند و میگویند که سردار نام آوری مثل علایی رانت خوار میشود و کسی است که برادرش تواب بوده. یعنی اسرار و پرونده وی را وسط میریزند تا او را به زانو درآورند.
خلاصه این لات مذهبی ها و این اوباشان مذهبی و این شعبون بی مخ های بسیجی که نام بسیجی را ربوده اند و پای بر سر قانون میگذارند و شرارت ها و فضاحت های فراوانی به نام دین برمیاورند، همین.
(فیلمی از توهین های رکیک بسیجی ها به فائزه هاشمی رفسنجانی.)

محمد نوری زاد خطاب به رهبری: یادتون هست که بالای منبر برای ما چه چیزهایی میگفتید؟ میگفتید که در اسلام ادب هست، فهم هست، انسانیت هست، عدالت هست، انصاف هست، گذشت هست. برای ما میگفتید که در اسلام برخلاف همه ی مکاتب دیگر احترام به مردم، احترام به اموال و عقاید و فکر مردم آنقدر فراگیر و برجسته است که آسیب یک نفر به مثابه آسیب همه مردمان است. این ها را شما برای ما میگفتید.

میگفتید در اسلام وقتی یک نفر بی دلیل آسیب ببیند، همه مسئولند که قیام و اعتراض کنند و نسبت به مظلومیت آن فرد مسئولین را به چالش بکشند.
یادتون هست از خالدبن ولید برای ما میگفتید؟ اینکه برای گرفتن خمس یا زکات به یک قبیله رفت و آنجا شیطنت و ظلم کرد و رئیس قبیله را کشت و شبانه به همسر وی تجاوز کرد و سپس با اموالی که غارت کرده بود به مدینه آمد. پیامبر که متوجه ماجرا شد بسیار برآشفت و حضرت علی را فرستاد تا خسارت آن قبیله را نفر به نفر پرداخت و عذرخواهی کرد بخاطر این جفایی که به اسم والیان و ماموران اسلامی بر آن ها روا شده بود.

زمان گذشت، شما ولی و حاکم و رهبر یک جامعه اسلامی شدید. اما در جامعه ای که شما رهبرش هستید، به مردم ظلم میشود درحالیکه این مردم هیچ جایگاه مراجعه ندارند. جایی نیست که به آنجا مراجعه کنند و فریاد برآورند که به ما ظلم شده است.

ماموران تحت فرمان شما، همین شعبان بی مخ ها میریزند و مردم را میزنند. حالا از منطق شما میگوییم که مردمی که معترضند را باید زد. اما همین شعبان بی مخ ها وارد زندگی مردم میشوند. مردمی که اصلا نبودند و در کنار این اعتراض ها تظاهرات بودند. این شعبان بی مخ ها به پارکینگ منازلی که از حادثه و ماجرا دور بودند و اموال مردم را تخریب و نابود میکنند و هیچ اعتراضی از جانب شما شنیده نمیشود که: “آی مردم این مردمی که آمدند و زدند و اموال شما را از بین بردند و در میان شما هراس ایجاد کردند، خودسر بودند و به من رهبر ارتباطی ندارد.” ما یک چنین چیزی را از شما نشنیدیم و ندیدیم که شما دستور دهید که خسارت مردمان خسارت دیده را از بیت المال بپردازند.
این ها را که میبینیم یاد حرف های قدیم شما میفتیم که در اسلام ادب هست، در اسلام انصاف و عدالت و کرامت انسانی است. در اسلام فراتر از همه مکاتب به حقوق مردم بها داده میشود.
ما کجا داریم میرویم آقا؟ کجا میرویم؟ شما میدانید؟