نمایشگاه نقاشی های صلح و دوستی امیرشهاب رضویان مقابل کاخ سفید در واشنگتن دی سی

امیرشهاب رضویان

امیرشهاب رضویان، مقابل کاخ سفید در واشنگتن، مجموعه‌ای از نقاشی‌هایش را با موضوع صلح و دوستی به نمایش گذاشت که مورد استقبال مخاطبان امریکایی قرار گرفت. حرکتی جذاب و تاثیر گذار از سینماگری آرام که علاوه بر سینما در نوشتن، نقاشی و عکاسی هم فعال است. رضویان که در سفری زمینی و طولانی در امریکا و کانادا، به برگزاری نمایشگاه‌هایی متنوع از نقاشی‌هایش پرداخته است، همزمان مشغول ساخت مستندی از این نمایشگاه و سفری است که دارد انجام می‌دهد، وی با نقی جلاده یکی از همکلاسیهای دبیرستانیش، با یک خودرو سواری سفری ده هزار کیلومتری را آغاز کرده، در شهرهای مختلف امریکا و کانادا، مجموعه‌ای از نقاشی‌هایش را که در قطع بزرگ و به صورت سیاه و سفید اجرا شده، به نمایش گذاشته است، اولین نمایشگاه او روز ٢٢ شهریورماه مقابل موزه هنر فیلادلفیا برگزار شد و پس از آن در مقابل موزه هنرهای مدرن نیویورک، خیابان پنجم منهتن، منطقه چلسی نیویورک، منطقه جنگلی نیوجرسی، منطقه جنگلی ویرجینیا، نمایشگاه خود را برگزار کرده و روز اول مهرماه با همکاری انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه پنسیلوانیا و انجمن کافه سینما، نمایشگاه نقاشیهای وی در گالری پترسون دانشگاه پنسیلوانیا افتتاح شده، مورد استقبال دانشجویان و علاقمندان ایرانی و غیر ایرانی شهر استیت کالج قرار گرفت. همزمان فیلم می‌نای شهر خاموش در یکی از سالنهای این دانشگاه به نمایش درآمد و پس از آن رضویان به گفت و شنود با حاضران درباره نقاشی‌ها و فیلم‌هایش پرداخت.

آخرین بخش سفر رضویان برگزاری نمایشگاه نقاشی در گالری کوئین تورنتو خواهد بود، طی هفت سال گذشته کارهای هنری بیش از ٢٨٠ هنرمند از سراسر دنیا در این گالری به نمایش در آمده است. رضویان می‌گوید: موضوع نقاشی‌هایم خاطره، رویا، جنگ و صلح است و ١٢ تابلو را که محصول کارهای سال ١٣٧۵ تا ١٣٩۵ است، برای این پروژه انتخاب کرده‌ام. سفرمان طولانی است و در مکانهای زیادی نمایشگاه خواهم داشت. نقاشی‌هایم مدل خاص خودم است، وسیله کارم یک مداد، یک پاک کن، یک روان نویس و برگی کاغذ سفید است. ساده نقاشی می‌کنم و در نقاشی‌هایم هم قصه می‌گویم.

امیرشهاب رضویان‌زاده ۱۳۴۴ در همدان، کارگردان سینماست. حاصل کارش در سینما ساخت بیش از ۴۰ فیلم کوتاه، مستند، پویانمایی و کارگردانی ۷ فیلم سینمایی به نامهای سفرمردان خاکستری (۱۳۷۹)، تهران ساعت هفت صبح (۱۳۸۱)، می‌نای شهر خاموش (۱۳۸۵)، تابستان عزیز (۱۳۸۸)، روزی که مینا گم شد (۱۳۹۰)، سفرزمان (۱۳۹۲) و یک دزدی عاشقانه (۱۳۹۴) است. رضویان در کنار کارگردانی، می‌نویسد، عکاسی می‌کند و‌گاه نقاشی می‌کند. اولین بار در سپتامبر سال ۱۹۹۶ دو اثر نقاشی از وی در نمایشگاه جمعی هنرمندان در گالری اشتول ورک در شهر کلن به نمایش در آمد و در سال ۱۹۹۷ یکی از نقاشی‌های او به عنوان پوس‌تر روز جهانی مبارزه با‌نژاد پرستی در ماه مارس ۱۹۹۷ در هلند چاپ شد، چاپ ۴ کارت پستال از نقاشی‌های او در سال ۱۳۷۶، چاپ مجموعه‌ای از داستان‌ها و نقاشی‌هایش در کتاب داستان مسافر در سال ۱۳۹۲ و شرکت دادن دو نقاشی در نمایشگاه جمعی نگارخانه‌های جهان در ایران در نگارخانه زندان قصر در مردادماه ۱۳۹۳ و طراحی و اجرای پوس‌تر بیست و نهمین جشنواره بین المللی فیلمهای نوجوانان همدان در مهرماه ۱۳۹۴ از دیگر فعالیتهای او در زمینه نقاشی است. رضویان می‌گوید که این سبک نقاشی را از کودکان یاد گرفته است و جز این شیوه، در سبک دیگری قادر به نقاشی نیست، ادعایی در طراحی و رنگ ندارد و فقط موضوع‌های را که دوست دارد و‌گاه بخشی از رویا‌ها و خاطره‌هایش است نقاشی می‌کند و از ترکیب بندیهایی استفاده می‌کند که خاص خودش است. خلاصه اینکه آن گونه که می‌تواند نقاشی می‌کند و ترجیح می‌دهد بی‌سر و صدا در فاصلهٔ فیلم‌هایش نقاشی کند و به عبارتی دیگر در فاصله نقاشی‌هایش فیلم بسازد.