شبکه بیان - «13 میلیون کارگر بسته حمایتی دریافت می‌کنند»؛ این تیتر یک اغلب رسانه‌های حکومتی طی یکی دو روز اخیر است؛ رسانه‌هایی که مشکلات و مصائب کارگران را می‌بینند ولی مهر سکوت بر لب می‌زنند.
به گزارش «شبکه بیان» تردیدی نیست که اقتصاد کشور با دستان پرتوان و همت بیش از 13 میلیون کارگر می‌چرخد. کارگرانی که این روزها لای چرخ گرانی و تورم در حال خرد شدن هستند و فریادشان به جایی نمی‌رسد. حکومت به جای شنیدن فریاد کارگران، با توزیع یک قوطی روغن و رب گوجه، یک قالب پنیر، یک شانه تخم‌مرغ و مقداری برنج که نامش «بسته‌های حمایتی» است، در پی بستن دهان آن‌هاست.
ارائه این بسته‌های غذایی در حالی است که تورم سر به فلک گذاشته و بر اساس آمارهای رسمی بیش از 70 درصد از قدرت خرید کارگران کاسته شده است. علی خدایی، عضو کارگری شورای عالی کار با بیان اینکه «شرایط حتی از سال ۹۱ نیز بدتر است»، به خبرگزاری ایلنا گفته است «شاهد سقوط دستمزد در برابر هزینه بودیم به‌طوری‌که در حال حاضر ضریب پوشش دستمزد در برابر هزینه‌های زندگی به حدود ۲۵ درصد رسیده است.»
زندگی فاجعه‌بار بیش از 13 میلیون کارگر در حالی ادامه دارد که شورای عالی کار جلسات ترمیم دستمزد کارگران را در سال جاری برگزار نکرد و نمایندگان کارفرمایان نیز چشمشان را بر روی فقر و فلاکت کارگران و خانواده‌های آن‌ها بستند. دراین‌بین، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی علاوه بر سنگ‌اندازی بر سر راه برگزاری جلسات ترمیم دستمزد، با نگاه تحقیرآمیز خود به جامعه کارگری، موجب خشم و عصبانیت این طبقه محروم شده است.
علی خدایی درباره عدم موفقیت در افزایش دستمزد کارگران اظهار داشته است که از مردادماه درخواست تشکیل جلسات فوری و «بازنگری در دستمزد کارگرها» را داریم؛ اما با توجه به تغییراتی که در وزارت کار به وجود آمد، عملاً «تشکیل جلسات با موانع متعدد روبرو شد» و موفق نشدیم فاصله هزینه و دستمزد را در سال جاری جبران کنیم.
حداقل دستمزد یک کارگر در سال جاری حدود یک میلیون و 115 هزار تومان است؛ اما فرامرز توفیقی، رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار پیش‌ازاین گفته بود «نرخ سبد معیشتی از پنج میلیون تومان هم رد شده است و اگر بخواهم دقیق‌تر باشم باید بگویم نرخ سبد حدود پنج میلیون و 300 هزار تومان است.»
سبد معیشتی، به مجموعه هزینه‌های زندگی یک خانوار 3.5 نفره کارگری گفته می‌شود که بر اساس آن می‌بایست حداقل حقوق کارگران تعیین شود؛ اما با وجود گرانی‌های سرسام‌آور اخیر و افزایش هزینه سبد معیشتی، دولت و نمایندگان کارفرمایان حاضر تشکیل جلسه و افزایش حقوق کارگران نشدند.
در شرایط فعلی که کارگران روزگار بدی را می‌گذرانند و حکومت از خیزش سراسری آن‌ها هراس به دلش افتاده، به نظر نمی‌رسد توزیع بسته‌های تحقیرآمیز غذایی بتواند دردی از کارگران دوا کند. جامعه کارگری بسیار آگاه‌تر از گذشته شده و اغلب کارگران هوش سیاسی بالایی پیدا کرده‌اند؛ بنابراین، بعید است حکومت دیگر بتواند آن‌ها را فریب دهد.
