به دنبال مصاحبه‌ای با رادیوآلمان(DW) و طرح این موضوع که قوه قضاییه در ایران مستقل نیست و در مواردی مجری خواسته‌های حکومت است، متهم به «توهین به قوه قضاییه و «نشر اکاذیب» شدم. این‌بار در دادگستری محاکمه شدم و قاضی که فارغ‌التحصیل حقوق از دانشگاه تهران بود در دادگاه گفت خوشحال نیست که یک استاد دانشگاه را در جایگاه متهم ببیند. ایشان به 2میلیون تومان جزای نقدی محکومم نمودند.

پرونده سوم مربوط به ناآرامی‌های دی‌ماه سال گذشته می‌شد. در مصاحبه باDW اظهار داشتم که مسئولین بجای پذیرش واقعیت و ریشه‌یابی آن ناآرامی‌ها، به سرقت تئوری‌های توطئه خواهند رفت که از بخت بد من هم این اتفاق افتاد. این بار سر از محکمه قاضی صلواتی در آوردم و به اتهام «نشر اکاذیب» و «تشویش اذهان عمومی» محکوم به 18ماه حبس و دو سال محرومیت اجتماعی شدم که در مرحله تجدیدنظر است.

پرونده چهارم که مرحله بازپرسی آن اخیرا انجام شده پیرامون گفته جناب حجت‌الاسلام عبدالفتاح نواب از مسئولین حوزه بود. مشارالیه فرموده‌اند که برای تصدی 60شغل تا سال1414 نیاز به سیصدهزار روحانی است. بنده هم برآورد کردم که بر اساس حقوق حداقل5/2میلیون تومان در ماه هزینه سالیانه این تعداد روحانی بالغ بر نه‌هزار میلیارد تومان می‌شود و آن را مقایسه کرده بودم با بودجه استان‌های محروم کشور همچون کردستان، سیستان‌وبلوچستان و محیط‌زیست که حول و حوش 500میلیارد تومان در سال است.

حضرت آیت الله آملی لاریجانی بزرگوار

آیا در تمامی این موارد بنده بجز بیان نظری مغایر با حکومت، جرم دیگری مرتکب شده بودم؟
ایام به کام باد
صادق زیباکلام