کیهان لندن - منطقه خاورمیانه ما در حال گذر از یک مرحله‌ی مهم تاریخی است؛ مرحله‌ای که تصمیمات مهم و سرنوشت‌ساز در آن گرفته می‌شود تا به وضعیت هرج و مرج در این منطقه‌ی مهم از جهان پایان داده شود و موقعیت آن را با ثبات، نظم، آرامش و استقرار تغییر دهد. تاریخ کسانی را که در کنار تروریسم ایستاده‌اند و آنهایی را که علیه آن مبارزه کرده‌اند هرگز از یاد نخواهد برد. آنهایی را هم که ادعای مبارزه با افراطگرایی سر می‌هند اما در واقع در سنگر افراطگرایی و تروریسم قرار گرفته‌اند نیز فراموش نخواهد کرد.
یکی از روشن‌ترین مواردی که نقاب از چهره برخی کشورهای حامی تروریسم در منطقه برداشته، مواضع آنها در قبال تروریستی خواندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سوی ایالات متحده آمریکاست. قطر و ترکیه با تصمیم آمریکا درباره قرار دادن رسمی سپاه در لیست تروریسم اعلام مخالفت کردند.
آری، قطر و ترکیه از گروه تروریستی اسلامی که فعالیت‌های خصمانه در عراق، سوریه، لبنان، افغانستان، آرژانتین، آلمان، بوسنی، بلغارستان، کنیا، بحرین و کویت انجام داده‌اند، به شدت دفاع می‌کنند.
قطر و ترکیه همچنین از گروه تروریستی که در سال ۲۰۱۱ طرح یک حمله تروریستی علیه سفیر عربستان سعودی در واشنگتن را ریخته بود، دفاع می‌کنند. قطر و ترکیه از آن گروه تروریستی حمایت می‌کنند که دادگاه فدرال ایالات متحده در سال ۲۰۱۱ مسئولیت بمب‌گذاری برج‌های «الخُبر» در سعودی را که در سال ۱۹۹۶ به کشته شدن ۱۹ آمریکایی منجر شد را بر عهده‌‌ی آن دانست.
و سرانجام، قطر و ترکیه از گروه تروریستی سپاه پاسداران حمایت می‌کنند که همچنان به ارائه پشتیبانی مالی و مادی، آموزش و انتقال فناوری پیشرفته و سلاح‌های غیرمتعارف به طیف وسیعی از سازمان‌های تروریستی از جمله حزب‌الله لبنان، حماس، گردان‌های حزب‌الله عراق و«لشکر مالک اشتر» در بحرین و سایر گروه‌های تروریستی در سوریه و سراسر خاورمیانه ادامه می‌دهد.
هیچکس اختلاف نظری درباره اینکه «هیچ تعریف مشخصی برای تروریسم وجود ندارد»، ندارد، این امر تا حدودی صحیح و منطقی است اما با این حال برخی کشورها از گروه‌هایی که برخلاف قوانین و مقررات بین‌المللی دست به اقدامات تروریستی زده و امنیت جهانی را با ارعاب و قتل تهدید می‌کنند، حمایت کرده و آنها را تحت پوشش مالی و تسلیحاتی خود قرار می‌دهند. این کشورها می‌خواهند وضعیت جدیدی را در جهان به وجود بیاورند که شبیه وضعیت و فضای چهار دهه پیش یعنی زمانی که کشورهایی مانند لیبی قذافی و عراق صدام حسین و برخی کشورهای آمریکای جنوبی با ترور مخالفانشان در روز روشن با حمایت از گروه‌های مافیایی هواپیماربا مانند کارلوس و غیره امنیت جهانی را تهدید می‌کردند، به وجود بیاورند؛ اما آنها این‌بار به وسیله گروه‌های اسلامگرای تروریستی این ناامنی را به وجود می‌آورند.
امروز اگر کشورهای جهان مانند آمریکا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار ندهند از کجا معلوم است که فردا سپاه دست به جنایت‌های هولناک دیگری نزند. کشورهایی که از سپاه دفاع می‌کنند همان کشورهایی هستند که ار «جبهه النصره» شاخه القاعده در سوریه یا گروه «فتح الشام» حمایت مالی و تسلیحاتی می‌کنند. این دولت‌ها مانند ترکیه و قطر با دفاع از سپاه تلاش می‌کنند به این ارگان تروریستی مشروعیت بدهند تا به موازت مشروعیت بخشیدن به این سازمان شبه‌نظامی به دیگر گروه‌های تروریستی نیز مشروعیت دهند. اگر امروز قطر و ترکیه از سپاه پاسداران دفاع می‌کنند جای تعجب نیست چون قطر و ترکیه با اتکا بر رسانه‌های مختلف از «جبهه النصره» نیز دفاع کرده و منبرهای تبلیغاتی مانند «الجزیره» عربی را در اختیار آنها قرار داده‌اند.
اما سئوالی که مطرح است این است که چرا قطر و ترکیه در برابر اکثریت کشورهای جهان ایستادگی می‌کنند و ترجیح می‌دهند به نفع سپاه پاسداران موضع بگیرند و از آن حمایت کنند؟ به نظر من این موضع «انقلابی» ترکیه به سه دلیل است:
نخست اینکه اتحاد ترکیه- ایران- قطر اجازه نمی‌دهد اقدامات مخرب هر کدام از این اعضای سه‌گانه در انظار عمومی مردم منطقه مورد انتقاد از سوی یکدیگر قرار گیرد چون هر سه کشور در محوری مشترک و آنهم دفاع از اسلامگرایی سیاسی قرار دارند.
دوم اینکه حکومت ایران نیز قبول نخواهد کرد که دو متحدش تهران را در چنین شرایطی رها کنند چون ایران نیز برگ‌هایی در دست دارد که می‌تواند در شرایط مشابه علیه آنها به کار گیرد.
اما دلیل سوم این است که هر دو کشور قطر و ترکیه به تدریج خود را برای مقابله کامل با دولت ترامپ آماده می‌کنند. آنها روی دولت آینده پس از ترامپ شرط‌بندی می‌کنند. دوحه و آنکارا بر این باورند که مقابله با رژیم ایران از سوی همه نهادهای آمریکایی نیست بلکه این مقابله تنها به دایره دولت دونالد ترامپ محدود می‌شود پس آنها تصمیم گرفته‌اند مدتی در برابر توفان دوران ترامپ مقاومت کنند و شرط‌بندی خود را برای خروج او از کاخ سفید طی دو سال آینده ببندند. اما این شرط‌بندی بسیار شبیه قمار کسی است که همه پس‌انداز خود را در کازینوهای لاس وگاس بریزد و منتظر یک «بُرد» تصادفی بماند! جمهوری اسلامی نیز دست به این قمار زده است.
تصور کنید که وزیر خارجه ترکیه درباره قرار دادن سپاه در فهرست گروه‌های تروریستی از سوی آمریکا گفت: «چنین تصمیمی به بی‌ثباتی در منطقه ما منجر خواهد شد»!
وزیر خارجه قطر نیز که کشورش بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا «العُدید» را در خود جای داده، گفته است: «این تصمیم مشکلات منطقه را بهبود نمی‌بخشد و تصمیمی یکجانبه است؛ ایران از موقعیت جغرافیایی و منطقه‌ای ویژه‌ای برخوردار است و ما باید از این زاویه به آن نگاه کنیم.»
موضع صریح و مشترک قطر و ترکیه در مخالفت با قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی این حقیقت را ثابت می‌کند که ائتلاف استراتژیک این سه کشور بیشتر بر اساس پناه دادن به گروه‌های اسلامگرای تروریستی است. هر کدام از این سه کشور به نحوی از گروه‌های تروریستی حمایت می‌کنند؛ برخی در سوریه و برخی در لبنان و برخی در سینا و لیبی. این سه کشور در ۳۰ سال گذشته پناهگاه امن برای رهبران گروه‌های تروریستی بوده‌اند. پس بدون یک مبارزه‌ی قوی و منسجم بین‌المللی علیه «پناهگاه‌های امن» تروریست‌ها، تلاش‌های مبارزه با تروریسم پراکنده و ناموثر خواهد بود. کدام یک از ائتلاف‌های بین‌المللی علیه تروریسم می‌تواند موثر باشد در حالی که کشورهایی مانند ترکیه، قطر و ایران به رهبران تروریسم مشروعیت داده و آنها را پوشش قانونی،مالی و تسلیحاتی می‌دهند؟
*منبع : روزنامه الشرق الاوسط
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن
