جمهوری اسلامی برای مقابله با آمریکا ناچارشد این دو مورد را اعلام کند و درحقیقت شعار نپخته وکودکانه‌ای ومطالعه نشده‌ای بود که ازچله کمان به بیرون پرتاب کرد.

هرکس با الفبای توافقنامه‌ها آشنا باشد، به خوبی میداند که تخطی ازاین دومورد را میتوان بی شک و تردید، به خروج از برجام تعبیر و تلقی کرد.

این تهدیدهای عجولانه جمهوری اسلامی زمانی صورت گرفت که آنها هنوز از عکس العمل دوکشوردیگریعنی روسیه و چین، درقبال خروج آمریکا از برجام آگاه نبودند، به عبارت آشکار تر هنوز چین وروسیه دستوری به جمهوری اسلامی صادرنکرده بودند که درقبال این حرکت آمریکا، چه عکس العملی صادرکنند. اما وقتی آن دوکشور، قویا به جمهوی اسلامی توصیه کردند که به نفع آنهاست که عضویت خود را در برجام همچنان حفظ کنند، حال این جمهوری اسلامی است که برسر چهار راه چه کنم چه کنم قرارگرفته و نمیداند با این تعارض آشکار، یعنی هم به توصیه چین و روسیه در برجام ماندن و هم خلاف توافقات برجام عمل کردن، چه سیاستی را باید پیش گیرد.

یادش به خیر دکتر باستانی پاریزی که معمولا دراین گونه موارد مثلی داشت که فورا آنرا به کار میبرد و میگفت این مثل آن اره ایست که تا نصفه فرورفته و حال نه میتوانند آنرا بیشتر فروکنند و نه بیرون بکشند که درهردوحال بدجوری دردناک است و درهردوحالت ضرر و زیان خود راخواهد زد!