بهروز مفید - شبکه بیان
علی خامنه ای اگر فرد باهوشی باشد، همان راهی را می رود که کیم جونگ اون در کره شمالی رفت. او قبلا نشان داده که می تواند نرمش قهرمانانه کند، چرا این بار نتواند؟
برای رهبر ۸۰ ساله ایران هر روز طرح و برنامه جدیدی از راه می رسد. او شاید شخصا هیچ تمایلی نداشته باشد که در راس همه امور قرار بگیرد و تمام نفرت ها به سمت او نشانه گرفته اند.
شاید حتی نگران است. قطعا همینطور است! علی خامنه ای نگران میراث ۴۰ ساله انقلاب و ۳۰ ساله خود است. او تمام یاران خود را به دست خود از دست داد.
قدرتی که برجام به شکل تخیلی به او داد، توهم داشتن قدرت چند برابری را برای او به دروغ به ارمغان آورد. خامنه ای قطعا فکر نمی کرد که با باد برجام، طوفانی به غبغبش بیفتد و تمام رفقای قدیم و جدید را از بین ببرد.
هنوز البته برجامی شکل نگرفته بود که یاران انقلاب به تدریج از میان برداشته شدند. شاید اگر امروز اکبر هاشمی رفسنجانی و میرحسین موسوی در "کشتی انقلاب" سوار بودند، راه بهتری پیش پای او می گذاشتند.
حالا تمام سیستم در اختیار رهبر، یک سیستم امنیتی اطلاعاتی شده و دور وی را افرادی گرفته اند که به همگان با غضب نگاه می کنند و تصورشان این است که هر کسی که از درب وارد می شود، قصد دارد فرش فرسوده و سوخته را از زیر پای او بیرون بکشد.
خامنه ای تنها شده است و در سال های پایانی عمر سیاسی و عمر حقیقی خود، مجبور به سر و کله زدن با تیم روحانی و اصلاح طلبان عقیم شده است و دوستان او احمد جنتی و احمد خاتمی هستند.
از نگاه تئوریک، این افراد هرچند که بسیار انقلابی خود را نشان می دهند اما برای سید علی خامنه ای، جای رفسنجانی را نمی گیرند.
انزوا برای خامنه ای از همان زمانی آغاز شد که ماجرای استخر فرح خاتمه یافت. او اگر چه خسته شده اما بیش از پیش نگران فردای انقلاب و فردای فرزندانش است.
با انتشار عکس جدید میرحسین موسوی در مرکز قلب تهران، خامنه ای با تمام کینه ای که از او دارد شاید دلگیر هم باشد که یار ضد آمریکایی چپ خود را به دست خود از دست داده است.
نگاهی به دوران زندان علی خامنه ای تا امروز به خود او نشان می دهد که چطور روند سقوط را در ۳۰ سال گذشته تا به امروز طی کرده است.
حالا او در این سن مجبور است خود را با رهبر کره شمالی مقایسه کند و ببیند که چطور یک به یک سنگرهای ضد امپریالیستی در برابر امپریالیسم فرو می ریزد.
رهبر ایران کورکورانه عمل می کند و به راحتی دروغ می گوید. او تصور می کند اگر تانکرهای نفتی و هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی را هدف قرار می دهد و ترامپ سکوت می کند، به علت این است که رییس جمهور آمریکا در صورت جنگ با ایران از انتخابات ۲۰۲۰ باز می ماند.
به همین خاطر است که با اطمینان می گوید جنگ نخواهد شد و مذاکره هم نمی کنیم. اما یک نکته را در عین حال فراموش می کند که سیاست در ایالات متحده یا حداقل سیاست امروز کاخ سفید بر مبنای توییت و عمل است و رییس جمهور برای پیروزی در انتخابات آینده به انتظار آشوبگری های وی نمی نشیند.
هرچند که خامنه ای بارها و بارها تاکید کرده است که با دونالد ترامپ گفتگو نمی کند و در همین حال موفق شده تا بخش بزرگی از ارکان رژیم تحت امر خود را با خود متحد کند، اما روزی که فشارهای جهانی بر علیه او شکل بگیرند، دیگر نه جواد ظریف به پشتیبانی از او مصاحبه مطبوعاتی می کند و نه حسین سلامی در دفاع از وی سلاح از غلاف بیرون می آورد.
برای اخوان پسند سابق و انقلابی فعلی، دو راه بیشتر نمانده است. یا با دست خود، راه را برای نشستن شیطان بزرگ نشان می دهد و یا سرنوشتی مشابه بن علی، قذافی، صدام و مبارک پیدا خواهد کرد.
راه دیگری هم البته وجود دارد. کناره گیری بی سر و صدا و آرام کردن طوفانی که برایش در حال ایجاد است. او نباید نگران این موضوع باشد؛ یاران سابق او به کنار رفته اند و امنیتی های فعلی آنچنان که خود می خواهد، "انقلابی" نیستند.
خمینی قُدّ و کلّه شق، الگوی خامنه ای ابله؛ ف. م. سخن
