• تغییر رژیم از طریق دخالت خارجی در ایران با توجه به سابقه آمریکا در عراق، افغانستان و سوریه نمیتواند مورد اتکا و اطمینان اپوزیسیون باشد.
از زمان مطرح شدن تغییر استراتژی آمریکا در مواجه با جمهوری اسلامی به "رژیم چنج" برخی از جریانات اپوزیسیون بخصوص پادشاهی خواهان شروع به همکاری و نزدیک شدن به سیاستهای آمریکا (کنفرانس ورشو-انستیتو واشنگتن و...) در براندازی رژیم شدند و تلاش کردن به عنوان جریان آلترناتیو برای آینده ایران در نزد آمریکاییها مورد توجه قرار گیرند.
در همین رابطه رضا پهلوی در "اندیشکده هادسون" به مخاطبان خویش و دولت آمریکا پیشنهاد کرده که به جای حکومت، مستقیماً با مردم ایران طرف صحبت شوند. او گفته که: "با توجه به اعتمادی که مردم به من دارند تمام تلاش خود را به کار گرفتم که هماهنگی بین مردم ایجاد کنم"!
در این اظهارات سیاست "فشار حداکثری" که بگفته پمپئو "این سیاست ابعاد اقتصادی، نظامی و امنیتی دارد" مورد تایید رضا پهلوی قرار میگیرد و در مصاحبه با نیوزویک از جانب مردم بیان میکند که "مردم ایران قدردان این فشارها هستند".
از مهمترین نگرانیها در تغییر رژیم ایران مداخله سایر کشورها است که با توجه به سابقه دخالتهای آمریکا در کشورهایی چون عراق و افغانستان و سوریه شاهد نتیجه عکس در این کشورها بودهایم از همین جهت رضا پهلوی با درست دانستن تلویحی حمله نظامی به کشورهای مذکور منهای دخالت حزبهای داخلی آمریکا) دمکرات ها) پس از حمله میگوید: "در عراق و افغانستان درواقع دخالت خارجی و تغییر شرایط بود که این اوضاع را به وجود آورد مردم ایران دنبال دخالت شما نیستند بلکه خواهان تغییر سیاست خارجی شما هستند! کمک میخواهند ولی در عین حال نمیخواهند وارد بازیهای حزبی کشورهای دیگر بشوند. سیاست دو حزب در کشور شما سیاست داخلی آمریکاست و مردم ایران نمیخواهند وارد این رقابتها بشوند! " مجری در پایان جمله رضا پهلوی گفت: "امیدوارم دمکراتها شنیده باشن این حرفها رو"
در همین راستا رضا پهلوی در بخش دیگر اظهاراتش به خبرنگاران آمریکایی میگوید: " البته که ما میدانیم دیپلماسی بهترین راهکار است ولی باید ببینیم که چقدر و تا کی میخواهید برای دیپلماسی تلاش بکنید که تا حالا هیچ نتیجهای از آن نگرفتید؟! چند سال دیگر؟! آیا هنوز معلوم نشده که این رژیم صداقت ندارد و حتا حاضر است مردم را هم قربانی بکند؟! "
نتیجه ندادن دیپلماسی تایید سیاست ترامپ و چراغ سبزی به سیاستهای آمریکا در قبال ایران است. تایید راهبرد ترامپ به معنی کشاندن کشور به سمت جنگ است به این دلیل که ادامه "فشار حداکثری" که نقش آمریکا در آن پررنگ است هیچ اهمیتی برای اپوزیسیون در نزد مردم نخواهد داشت چون با دخالت کشور دیگر همراه است البته ادامه این سیاست ممکن است بعد از پیروزی انتخابات ترامپ فاجعه جنگ را برای ایران به بار بیاورد.
در همین رابطه در موسسه هادسون "شان تاندون" (ازای اف بی) از رضا پهلوی میپرسد "شما در صحبتتان گفتید که حمایتتان را از فشار حداکثری برروی رژیم اعلام میکنید آیا میتوانید توضیح بیشتری دهید در مورد امیدواریتان، در چهار چوب سیاست آمریکا و حمایت دولت ترامپ از محدودیت ویزا برای ایرانیها و خرابی اماکن فرهنگی و... آیا با این وجود به طور کل از اعمال ترامپ احساس رضایت دارید؟ "
رضا پهلوی در پاسخ به این سوال بیان داشت: "هر موقع شما فشار تحریمها را کم کردید رژیم از آن بهرمند میشود... تحریمها و تشدید تحریم نوری در تاریکی است...! "
در مجموع اظهارات رضا پهلوی، شروعی ایست برای شکل دادن به چنین مرجعی که قرار است نمایندۀ مردم ایران بشود. منتها با اتکأ به آمریکا و در قالب طرحی آمریکایی که بار اول نیست که در خاورمیانه به اجرا گذاشته میشود.
بار اولش در عراق بود که شورایی قلابی به نام «شورای ملی عراق» تأسیس شد و به آمریکا فرصت داد که هر مشروعیت عملی را از دولت موجود آن کشور بگیرد و خود را با مخاطبی جعلی که خودش ساخته بود، طرف بداند و به این دستاویز، هر کاری که مایل بود بکند و به پای خواست مردم عراق بنویسد.
بار دوم در سوریه بود، ولی جریان مقاومت موفق در برابر فشار آمریکا و متحدانش و شکست داعش، این شورا را که رئیسش هم هر دو سه ماه یکبار، عوض میشد، به کلی بی اعتبار ساخت و بالاخره به فراموشیاش سپرد.
حال نوبت ایران شده...
در همین رابطه مناظرهای بین کورش زعیم (جمهوری خواه) و رامین پرهام (پادشاهی طلب) شکل میگیرد که آقای زعیم در پاسخ به سوال مجری مبنی بر اینکه "آیا فکر میکنید دخالت خارجی در شرایط فعلی میتواند جنبه رهایی بخش داشته باشد؟ " پاسخ داد: "بهیچ وجه. بلکه میتواند منفی باشد و حتی بهانه بدهد به رژیم حاکم که سرکوب بکند. ببینید، یک کشور خارجی که کمک میکند به کشوری مانند ما، در برابرش درخواست هایی دارد. عاشق ما نیست که بگوید ما میخواهیم شما دموکراتیک بشوید و من جلوی استبداد را میگیرم. درخواستی دارد و همین اتفاق در همه کشورها افتاده که آن کشوری که کمک کرده یا یک دیکتاتور را آورده نشانده توی آن کشور یا یک دیکتاتوری را از کار انداخته مانند عراق. بهر حال درخواست هایی دارد. ما نمیخواهیم درخواستهای کشورهای خارجی را روی دست مان داشته باشیم که ببینیم با آن چکار کنیم. یعنی حالا که آنها آمدهاند به ما کمک کردهاند ما باید چکار برایشان بکنیم. ما میخواهیم مستقل باشیم. درخواست ما از کشورهای خارجی این است که دخالت نکنند، دخالت منفی یا مثبت هیچکدام را نکنند. کنار بکشند بگذارند ملت ایران خودش تصمیم بگیرد. ملت ایران میداند چکار باید بکند، همین کار را هم هفتاد سال پیش کرد و دوباره میتواند تکرار بکند. "
از مجموع اظهارات میتوان گفت که صحبت کردن رضا پهلوی از جانب مردم، محور نشان دادن خود، "وکیل ملت" دانستنش، پیشنهاد تشدید تحریمها، موثر نبودن دیپلماسی، نسخه پیچی برای سایر گروههای مخالف جمهوری اسلامی و تایید سیاستهای ترامپ نمیتواند خواست جامعه اپوزیسیون را نمایندگی و این جایگاه را برای خود قائل شود چرا که این رویکرد وی به باز تولید دوباره استبداد کمک میکند و استقلال اپوزیسیون را در نزد مردم زیر سوال میبرد.
در پایان اینکه تغییر و انقلاب متکی به خواست مردم و نداشتن هر گونه دخالت کشورهای دیگر ارزشمند است در غیر اینصورت با فرض پذیرش دخالتهای خارجی در سرنگونی رژیم با توجه به سوابق، وضعیتی را به وجود میآورد که به هیچ عنوان قابل برگشت و جبران نیست.
خطای بختیار، پایان بازرگان، تقی رحمانی