در فهرست «افتخارات» غلامرضا منصوری صدور مجوز بازداشتِ روزنامه‌نگاران و حبس آنان در انفرادی‌های هولناک رژیم همراه با شکنجه‌های جسمی و روحی است تا زندانیان بی‌گناه علیه خود اقراریه بنویسند و امضا کنند. غلامرضا منصوری در مقام سرپرست دادسرای فرهنگ و رسانه فقط در یک مورد در سال ۱۳۹۱، با مشارکت در دستگیری ۱۶ روزنامه‌نگار، بازرسی پرونده‌ی آنان را به عهده داشت. برخی از این روزنامه‌نگاران این روزها در رسانه‌های اجتماعی بخش‌هایی از خاطرات تلخ انفرادی و حبس به دستور منصوری را به یاد می‌آورند. «جرم» بعضی از این روزنامه‌نگاران گزارش از فسادهای مالی و حاتم‌بخشی‌ها در دولت احمدی‌نژاد بود.

در کارنامه‌ی ضدانسانی غلامرضا منصوری یک مورد دیگر نیز برجسته شده‌است. در سال ۱۳۹۶، هنگامی که سعید کریمیان مدیر شبکه تلویزیونی «جِم تی‌وی» در شهر استانبول با شلیک گلوله‌های یک تروریست به قتل رسید، قتلی که انگشت اتهام را متوجه عوامل اطلاعاتی جمهوری اسلامی کرد، روشن شد که خانواده‌ی سعید کریمیان در ایران قبل از این ترور، سالها زیر فشار و شکنجه‌ی مقامات امنیتی بوده‌ تا کریمیان شبکه‌ی تلویزیونی خود را تعطیل کند. در سال ۱۳۹۱ در اقدامی که فقط می‌توان نام آن را «آدم‌دزدی» گذاشت، خواهر و برادران سعید کریمیان را برای مدت نامعلومی در بازداشت شبانه روز زیر فشار قرار دادند تا کریمیان را به تسلیم وادارند. غلامرضا منصوری در این آدم‌دزدی و گروگان‌گیری نقش فعال داشت.

غلامرضا منصوری هرگز قاضی عدالت نبوده‌است، او یک تروریست رسانه‌ای است که در نقش قاضی و بازپرس سالهای سال صدای رسانه‌ها و خبرنگاران غیروابسته را خاموش کرده و علیه روزنامه‌نگاران داخل و خارج پرونده‌های امنیتی ساخته‌ و به آنها حکم‌های سنگین داده‌است. ما امضاکنندگان این دادخواست از مقامات قضایی کشور آلمان می‌خواهیم این فرد را که در پیگرد، دستگیری، حبس و شکنجه روزنامه‌نگاران ایرانی نقش فعال داشته و حتا به آن افتخار هم می‌کند، به خاطر نقض موازین حقوق بشر بازداشت کنند. بازگشت منصوری به ایران به معنی فرار او از پیشگاه عدالت است.

[برای امضا اینجا را کلیک کنید]