نکات برجسته این مناظره: مدیر برنامه، سوالاتی که از ترامپ میکرد، سوال نبود، اتهام بود. تا وی را، همراه با بایدن، در موضع انفعالی و دفاعی قرار دهد. زمان بیشتری به بایدن میداد. در نوبت ترامپ، به بایدن فرصت اعتراض میداد. نوعی حالت محاکمه ترامپ، از سوی میزبان و بایدن حس میشد. یعنی آن سه و سال اندی، که ترامپ، گرفتار استیضاح و.. بود. اینجا در یک سالن، با رفتار و در زمان کمتری، اما با شدت و حدت بیشتری، اجرا و در واقع ترامپ، محاکمه شد.
رئیس جمهور، طی این مدت گرفتار وظایف دشوارش بود و بایدن در منزلاش، مشورتها و کمکهای فکری، همه روسای جمهور در قید حیات، همه دموکراتهای شاغل و بازنشسته، هم رسانهها، همه هنرپیشهها، همه روزنامهها، همه برنامه سازان و... را، در کنار خود داشت و خود را برای اولین مناظره آماده مینمود.
فضای منازعه، یک طرفه بود، طوری که ترامپ، در دام موضع دفاعی افتاد و آن دو، تا توانستند، از وی بد گفتند و وی دفاع میکرد. انگار این سه سال واندی تحقیر و توهین و خرابکاریها... وی را خرد کرده و در خود فرو برده و ظاهرا، ترامپ، آن ترامپ چهار سال پیش در مناظره با کلینتون نبود.
سوالاتی که از بایدن میشد. توام با تعریف و تمجید پیشنهادات و برنامههای باصطلاح خوب وی بود. که قول داده، در پی پیروزی، آن را پیاده کند. بالعکس، در سوال، از ترامپ، عکس این رفتار را داشت. به اصطلاح، از معایب اشتباهات و خطاهای ترامپ، بصورت انتقادی سوال مینمود، تا وی را، در موضع دفاعی قرار دهد. تا ترامپ در قد و قامت و اعتماد به نفس همیشگیاش، در صحنه ظاهر نشود. اما، رفتار با بایدن، طوری بود. که وی را وادار به اعتماد به نفس، قاطع و محکم بودن و برخی مواقع، گستاخی بیش از حد مینمود. همه چیز، این چنین، برنامه ریزی شده بود، تا در درون هرج و مرجی که، فضای مناظره را گرفته، بایدن برنده این مناظره، تلقی گردد. حتی وقتی، برخی پاسخهای بایدن، بی ربط و بی راهه، بود. مدیر برنامه، با سوال تکمیلی خود، بایدن را به خط و شیوه قبلی، برمی گرداند. سوال آخر، در مورد گماردن قاضی ایمی برت، توام با این سوال، که اصرار در قرار گرفتن هر چه زودتر وی، در دیوان عالی آمریکا، آیا به خاطر ارجاع پروندههای ابطال آرای قلابی، که ترامپ مدعی آن است و.... به وی نیست؟ که این سوال مدیر برنامه، وی را، کاملا در کنار بایدن و موضع گیری، به نفع وی، قرار داد.
گرچه همه چیز فراهم شده بود. که از ترامپ چهرهای تکیده، خسته، با رفتار منفعل و دفاعی (و نه یک رفتار برانگیزنده، شاد، محکم، قاطع، مستند و جامعه پسند و به نفع مردم) به نمایش گذاشته شود. اما، وقار توام با احتیاط ترامپ، در مقابل فحشهای چارواداری جو بایدن، به رئیس جمهور آمریکا، در مقابل دهها میلیون بیننده برنامه، همچون خفه شو، گلف باز، ستم کار، دروغگو، دلقک، عروسک و بازیچه پوتین، بدترین رئیس جمهور آمریکا، نژاد پرست... بزرگترین برگ برنده ترامپ، درین مناظره، از سوی تودههای رای دهنده بود. که هیچ یک، از انسانهای سرخ و سیاه و قهوهای و سفید، این فحشها را، بر نمیتابند و موضعی دفاعی علیه فحاش و همدردی با طرف مقابل این فحشها، میگیرند. اکثر پرچم سفیدهای آمریکا، ازین قشراند و هدف این مناظره، جذب آرای این قشر بود. به نظر میرسد. این مناظره، برای ارزیابی حریف، از سوی ترامپ بود. در مناظرههای پیش رو، ترامپ، بطور تمام قد، همان ترامپ همیشگی، خواهد بود. با تجربیاتی بیشتر و طلایی تر.