خودشان هم می دانند.که چه اتفاقی رخ داده،اما چون فاقد وجدان (تنها شاخص تمیز انسان از غیر انسان) هستند.خم به ابرو نمی آورند.اگر وجدان داشتند،فرار را بر قرار ترجیح می دادند.البته با عدم شرکت نیروهای وسط و حتی نزدیک به حلقه قدرت ،اعم از نظامی و حتی سپاهی و غیره،بزودی شاهد ریزش ها، فرار ها و از درون متلاشی شدن ها،خواهیم بود.کاسه صبر همه نیروها به لب رسیده و از آینده خود و این بساط بیمناک اند.دیگر کسی،قشری یا گروهی طرفدار این سیصد نفر آخوند فسیل شده و محافظین آنها اعم از سران سپاه و... نیست.

ملت ایران با بینظیر ترین اتحاد و همبستگی ملی،خشم خود را با در خانه ماندن به ثمر رساند.اغلب رسانه های مستقل خارجی بر تحریم انتخابات از سوی ملت ایران صحه گذاشتند.رئیسی بیسواد بی وجدان و ماشین کشتار،را بر سر کار آوردند.تا دستیار مجتبی خامنه ای رهبر در آب نمک خوابانده،در زمان انتقال قدرت باشد.باید بر همه ده ها میلیون انسان آزاده ای که در خانه ماندند و باین بساط انیرانی نه گفتند.دست مریزاد گفت،که گل آزادی کاشتند و آغاز پایان رژیم را رقم زدند.ملت ایران همچون بزنگاههای مهم تاریخ روسفید و سربلند شد،حماسه آفرید.اعضای سفارتخانه های مقیم تهران آن را در عمل دیدند.اسناد و فیلم های مخابره شده که در اختیار محافل رسمی مدنی رسانه ای قرار گرفت.حاکی از تقلب گسترده،خرید رای،استفاده از شناسنامه مردگان،وارد کردن مزدوران و رای دهندگان حرفه ای از کشورهای اطراف،همه و همه به اضافه طولانی ترین زمان رای گیری در تاریخ بشر،نتیجه اش این شد که فیل،موش زائید،رئیسی نقطه پایان این بساط اهریمنی است.

مهم این نیست.که تعداد رای دهندگان را،با یک صفر گذاشتن در مقابل آرای حقیقی،چقدر اعلام کنند. مهم خالی بودن حوزه های رای،خیابانها ،کوچه پس کوچه ها بود.ملتی یک شبانه روز در خانه ماند و شکست پروژه خر داغ کنی و مرگ رژیم را رقم زد و دنیا دید که ملتی یکپارچه و متحد، به بدخیم ترین دیکتاتوردنیا، نه گفت.از امروز حساب دیگری برای مردم قهرمان ایران باز می کنند.پایان شب سیه و طلوع خورشید آزادی،با ابراز اولین خشم ملی، نزدیک است.