Une société civile iranienne en diaspora, Essai sociologique

با پذیرش حداقل اجماع در مورد دیاسپورا، پراکندگی فراملی، نویسندگان این اثر جمعی، تنوع معانی را بیان می دارند که این واژه نشان می دهد. مفاهیمی که با اصل ریشه ای، جامعه شناختی، سیاسی، قومی و فرهنگی دیاسپورا هماهنگی دارند. در حقیقت، دیاسپورای ایرانی با بیش از پنج میلیون مهاجر، برآیند تحرک بین المللی یک انسان و نیز پیامدهای علل ساختاری داخلی مهاجرزا (جامعه شناختی، سیاسی، مذهبی، شهری، جمعیتی و غیره) در الیگارشی مذهبی مستقر در ایران است. در فصل اول کتاب، توزیع جغرافیایی این دیاسپورا در هشت قطب نشان داده شده است. با این وجود، آیا پراکندگی فیزیکی و فضایی این مجموعه مهاجرتی، یک بدنه اجتماعی و یک هویت فراملی را شکل می دهد؟

با استفاده از مفهوم "جامعه نمادین"، برگرفته از آندرسون، این اثر می خواهد نشان دهد که پیوندهای مکانی، عاطفی، اجتماعی و فرهنگی بین این دیاسپورا و کشور ایران وجود دارد که منجر به "ساختاری استوار" در معنای "مورفولوژیک" ، "بدیع" و "اصیل" آن می شود که در تمایز با گروههای دیگر است. این خاستگاه مشترک مبتنی بر ایرانیت، بنیان یک هویت ترکیبی و فراملی است که بوضوح در مضامین نویسندگان وجود دارد.

هریک از دانشجویان تلاش کردند جنبه های مختلف این مهاجران در پیوند با هویت ایرانی را ترسیم کنند.

لینک برای خرید کتاب: جامعه شناسی جامعه مدنی ایرانیان در مهاجرت، نوشته نادر وهابی

***

***

گفت و گوی رادیو فردا با نادر وهابی، استاد جامعه شناسی در دانشگاه پاريس درباره مهاجرت ایرانیان

***