آنچه در بالا ذکر شد، به وضوح نشان می‌دهد که رژیم ایران این «مصونیت پنهان» را از کجا به دست آورده است.

مشکل اصلی این است که همه به این واقعیت که «دوران مصونیت رژیم ایران به پایان رسیده است» باور ندارند زیرا انتخابات میان‌دوره‌ای در آمریکا ممکن است توازن قدرت بین دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات را تغییر ندهد و نتایج آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد و لابی ایرانی همچنان در داخل حزب دموکرات و راهروهای کاخ سفید سرگرم تلاش و لابی‌گری است.

جنگ اوکراین و پیامدهای آن بر روابط بین‌الملل به‌ویژه روابط غرب و اعراب جهان را دستخوش تغییرات بسیاری کرد و جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا، نیز به این تحول بزرگ پی‌ برد. به همین دلیل، سفر موردانتظار بایدن به منطقه بیانگر بازگشت خاورمیانه به خط مقدم تصمیم‌گیری و اهمیت تداوم عرضه گاز و نفت از کشورهای خاورمیانه است. اما باید به این واقعیت اذعان کرد که عربستان سعودی تنها یک منبع نفت نیست؛ بلکه کشوری است که در مبارزه با تروریسم و گروه‌های تروریستی چه داعش و چه گروه‌های شبه‌نظامی وابسته به رژیم ایران، در خط مقدم قرار دارد.

با این حال لابی ایرانی در آمریکا همچنان بر لزوم امضای توافق‌نامه با رژیم ایران اصرار دارد؛ حتی اگر توافقی که انجام می‌شود شروط موردنظر را نداشته باشد؛ زیرا بر اساس ادعای لابی ایرانی، «حتی توافق بد با تهران بهتر از نبود توافق» با‌ آن است.با اینکه نفتالی بنت، نخست‌وزیر اسرائیل، چندی پیش اعلام کرد که زمان مصونیت رژیم ایران به پایان رسیده و اسرائیل از این پس‌ «سر اختاپوس ایرانی را هدف قرار می‌دهد»، واقعیت اوضاع نشان می‌دهد که اختاپوس جمهوری اسلامی بیشتر از هشت پا دارد که سراسر منطقه را به آشوب کشیده است؛ از جمله می‌توان به گروه‌های فعال نیابتی جمهوری اسلامی در منطقه مانند حوثی‌ها، زینبیون، فاطمیون، حسینی‌‌ها، کتائب حزب‌الله عراق، جناح‌های مختلف حشدالشعبی، حزب‌الله لبنان و گروه جهاد اسلامی در غزه اشاره کرد.

البته ماموریت اصلی گروه‌های یادشده محافظت از سر هشت‌پا و نظام آن در تهران است و آن‌ها از یک سو مانع هرگونه تجاوز به قلمرو ایران می‌شوند و از سوی دیگر سعی می‌کنند توازن قدرت در کشورهای خود را برهم زنند تا آن را به بخشی از هلال تحت نفوذ رژیم ایران که از تهران تا شرق دریای مدیترانه امتداد یافته است، تبدیل کنند.

تردیدی نیست که بریدن سر هشت‌پا قدرت و توانایی آن را کاهش می‌دهد اما همان‌گونه که می‌دانیم، پاهای اختاپوس حتی پس از قطع سر نیز تا مدتی به حرکت ادامه می‌دهند و همین امر در مورد گروه‌های نیابتی جمهوری اسلامی ایران در منطقه نیز صدق می‌کند؛ به ویژه اینکه آن‌ها در کنترل اوضاع سیاسی و اقتصادی کشورهای خود نقشی تاثیرگذار دارند.

بزرگ‌ترین گواه این امر، نتایج انتخابات مجلس در عراق و لبنان و سرنوشت مبهم آن است که نشان می‌دهد شبه‌نظامیان وابسته به رژیم ایران هنوز هم می‌توانند بر اراده ملت‌ها که برای تعیین سرنوشت آینده خود به پای صندوق‌های رای آمده‌اند، چیره شوند و نگذارند نتایج انتخابات در عمل اجرا شود.

علاوه بر آن، همان‌طور که اختاپوس سه قلب دارد، رژیم جمهوری اسلامی نیز از سمت سه ابر قدرت جهانی یعنی روسیه، چین و آمریکا مصونیت دارد و هریک به‌گونه‌ای از آن حمایت می‌کنند. روسیه از طریق حق وتو و تامین سلاح، چین با وتو و قراردادهای بزرگ اقتصادی بالغ بر ۴۰۰ میلیارد دلار و «عمو سام» با امتناع از حمایت از اپوزیسیون آزادی‌خواه ایران و تلاش برای متحد کردن آن‌ها در مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی؛ در حالی‌ که اپوزیسیون ایران می‌تواند در زدن سر اختاپوس و تغییر رژیم نقش اول را ایفا کند.