Wednesday, Apr 24, 2024

صفحه نخست » جایی که می خواهند توماج صالحی را اعدام کنند، زیرساخت زیرساخت نکنید!؛ ف. م. سخن

IMG_1890.jpegوکیل توماج صالحی خبر داده است که حکم اعدام این جوان صادر شده است.

در چنین وضعیتی که یک جوان مبارز و خواننده را به خاطر در افتادن کلامی با حکومت نکبت می خواهند اعدام کنند، عده ای از «مثلا» مخالفان حکومت نکبت نگران زیر ساخت های کشور در صورت حمله ی نظامی به جمهوری اسلامی هستند و پستان برای آن به تنور می چسبانند.

البته تا اینجا نه کشوری قصد حمله ی نظامی مستقیم و وسیع به جمهوری اسلامی داشته نه اسراییل که در این مرحله آسیب دیده ترین کشور از جمهوری نکبت است اراده ای برای مقابله نظامی با این حکومت آدمخوار از خود نشان داده است.

اسراییل آگاهانه منتظر مرگ خامنه ای و وقوع تغییرات سیاسی بعد از آن است.

حمله ی محدود اسراییل به سایت اصفهان و زدن میلی متری رادار اس ۳۰۰ و از حیّز انتفاع انداختن این سری از موشک ها، یا نابود کردن سران نظامی تروریست حکومت اسلامی در سوریه نه تنها آسیبی به «زیر ساخت»های ایران نزده بلکه همان هدف هایی را که در نظر داشته آن قدر دقیق از میان برده که حتی یک نفر از افراد غیر مرتبط با این هدف ها کشته نشده است.

اما گیرم که برای مقابله با حکومت نکبت، زیرساختی هم از میان برود. مگر در زمان جنگ دوم جهانی آلمان نازی و شهرهای بسیاری دیگر از کشورها با خاک یکسان نشد؟

گاه ممکن است برای از میان بردن نظام‌ی ضد بشری، زیر ساخت ها و از آن مهم تر و ارزشمند تر انسان های بی گناه از میان بروند. این بهایی ست که این نظام ها به جامعه ی انسانی تحمیل می کنند نه از میان برندگان این نظام ها.

هیچ انسان انسان دوستی انفجارهای اتمی هیروشیما و ناکازاکی را کار خوبی نمی داند اما وقتی بخشی از روشنفکران ژاپنی این انفجارها را نجات بخش مردم ژاپن و جهان می نامند در این جا عقل حسابگر، با مقداری جمع و تفریق تعداد انسان هایی را که در اثر تسلیم ژاپن نجات پیدا کردند با تعداد کسانی که از میان رفتند مقایسه می کند و آن انفجارها را نجات بخش می نامد.

حال در اینجا صحبت از از میان رفتن چیزی ست به نام «زیرساخت» در مقایسه با از میان رفتن چند نسل انسان. «زیرساخت» را می شود همیشه ساخت اما این انسان ها هستند که وقتی عمر و جوانی و وجودشان از میان می رود قابل برگرداندن نیستند.

امروز می گویند یک جوان مبارز که با خواندن و فقط خواندن، با حکومت آدمخوار در افتاده و نه قیام مسلحانه ای کرده نه عضو دار و دسته و گروهی بوده به اعدام محکوم شده است. این جوان است که قابل تکرار و بازساختن نیست نه آن چه که ما «زیرساخت» می نامیم. کشورهایی که با خاک یک سان شدند همگی دوباره باز سازی شدند و زیر ساخت ها به جای خود بازگشتند اما میلیون ها انسانی که به دست رژیم های آدمخوار از میان رفتند آن ها هستند که دیگر به زندگی باز نمی گردند و این خسارت است که باید حتی به قیمت از میان رفتن «زیرساخت»ها جلوی آن را گرفت.


***

در مورد انفجارهای اتمی در ژاپن به این بخش از مطلب ف. م. سخن که شش سال پیش به نقل از یادداشت غلامحسین میرزا صالح در مجله ی مهرنامه منتشر شده توجه کنید:

«انفجار دو بمب هسته ای باعث تقويت روحيه ژاپنی های طرفدار برقراری صلح و پايان يافتن جنگ شد. شماری از مورخان ژاپنی اعتقاد دارند رهبران نظامی و طرفداران تسليم، بمب اتمی را نجات بخش خود و کشورشان می دانستند. کوئی چی کيودو... مهردار امپراتوری و مشاور نزديک هيروهيتو گفته بود «بمب اتمی به ما گروه طرفدار صلح کمک کرد تا به جنگ خاتمه بخشيم.» هيساتسونه ساکامينرو وزير ارشد کابينه ژاپن انفجار آن دو بمب را «فرصتی طلايی و خدادادی می خواند که ژاپن را از شر جنگ نجات داد.»... (مجله مهرنامه، سال اول، شماره ی اول، اسفند ۱۳۸۸)
چرا بمب اتم به نظر مورخان باعث نجات ژاپنی ها بوده است؟ برای این که:
«"قربانيان دو بمب اتمی در ژاپن به نسبت بسيار کمتر از حمله های هوايی با بمب های ديگر و به خصوص بمب های آتش زا بود... بمب اتمی به جنگ دوم جهانی در قاره آسيا خاتمه بخشيد و صدها هزار نفر از اسرای کشورهای گوناگون آزاد شدند. حدود دويست هزار نفر هلندی و چهارصد هزار نفر اندونزيايی نيز که در اردوگاه های کار اجباری ژاپنی ها بسر می بردند نجات خويش را مديون دو بمبی هستند که ژاپن را به زانو در آورد. بر اساس تحقيق دايی کی چی مورخ، اتباع خود ژاپن هم از مواهب خاتمه جنگ بی نصيب نماندند. او می گويد بيش از ده ميليون نفر از مردم ژاپن از گرسنگی رنج می بردند" (همان جا).
می دانم اکنون انگشت ها به طرف من نشانه خواهد رفت و فریاد وامردما و وابمب اتمیا سر داده خواهد شد و این که ف. م. سخن که کنار گود نشسته، دارد حکم به انداختن بمب اتم بر سر ایران می دهد! این هم از آن قلماشی هاست که وقتی حکومت و اعوان و انصارش دلیل کم می آورند شروع به تحریف موضوع می کنند.

***

عکس مربوط است به بمباران شهر درسدن آلمان در جنگ دوم جهانی



Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: [email protected] تبلیغات: [email protected] Cookie Policy