قدرت و نفوذ صهیونیسم در آمریکا

این موضوع برای کسانیکه با قدرت و نفوذ صهیونیسم در آمریکا آشنا هستند، غیرمنتظرانه نیست!
- نیم قرن پیش، هارولد ماینر، سفیر آمریکا در لبنان به سناتور ادلایی استیونسون که از بیروت دیدن میکرد، گفت: "سیاست خاورمیانه ایالات متحده "اسیر هدف و برنامه توسعه طلبانه صهیونیست ها" است. " (۳)
- محمدرضا پهلوی، در مصاحبه‌ای در ۲۶ اکتبر ۱۹۷۶ گفت: لابی یهودی در ایالات متحده "بیش از حد قدرتمند" است... یهودیان آمریکایی "قوی" هستند زیرا "آنها بسیاری از چیزها را کنترل می‌کنند. " و این دلیلی است که روسای جمهور آمریکا به آنها توجه می‌کنند. "
هنگامی که والاس از او پرسید که یهودیان در ایالات متحده چه چیزی را کنترل می‌کنند، شاه پاسخ داد: "روزنامه‌ها... رسانه‌ها... بانک‌ها، امور مالی... وی افزود که نیویورک تایمز و واشنگتن پست قدرت لابی یهودیان را در حجم اخباری که در مورد مسائل صهیونیستی و عربی چاپ می‌کنند منعکس می‌کنند. " (۴)
- دو استاد و پژوهشگر (یهودی آمریکائی) ِ حقوق سیاسی در آمریکا؛ می‌نویسند: "رویکرد سنتی وزارت خارجه ایالات متحده، اتخاذ موضع نخست وزیر اسرائیل بوده است. این روش در زمان دولت نیتانیاهو، به شدت به نمایش گذاشته شد. (۵)

کمک پنهانی به اسرائیل

مقامات آمریکایی می‌گویند، چند روز پس از حمله حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، پنتاگون، بی سر و صدا {پنهانی}، کماندوهای "نیروی ویژه فیوژن" را، همراه با هواپیماهای تجسسی "اِم کیو ۹" به اسرائیل اعزام کرد؛ تا در زمینه بازیابی گروگان‌ها و جمع آوری اطلاعات، یاری دهند. (۶)
مقامات رسمی پنتاگون، می‌گویند، هواپیماهای جاسوسی اِم کیو ۹ که پس از حمله ۷ اکتبر، بر فراز غزه در پرواز بوده‌اند از مشخصات برجسته‌ای برخوردار هستند.
اِم کیو ۹، به عنوان اولین هواپیمای بدون سرنشین "شکارچی-قاتل" نیروی هوایی ایالات متحده، طراحی شد، اما به دلیل سنسورهای پیچیده و توانایی پرسه زدن در بالای یک منطقه برای بیش از بیست ساعت در یک زمان، عمدتا برای مأموریت‌های نظارتی مورد استفاده قرار میگیرد. از این هواپیما، برای انجام حملات هوایی و جمع آوری اطلاعات در عراق، افغانستان و سوریه استفاده شده است. (۷)
پنتاگون می‌گوید: "گروهی از افسران اطلاعاتی فرماندهی عملیات ویژه مشترک، به سرعت به گروههای اطلاعاتی در اسرائیل پیوستند. و برخی نیز در دفتر سی آی اِ در مرکز لنگلی، در ایالت ویرجینیا، مشغول جمع آوری و بررسی اطلاعات مورد نیاز اسراییل شدند. "
"بیش از یک سال است که بیشتر توجه و انتقادات پیرامون حمایت آمریکا از اسرائیل، بر بمب ‌ها و تسلیحات دیگر که اسرائیل برای حمله به غزه استفاده کرده، متمرکز شده است. " در صورتیکه کمک اطلاعاتی آمریکا به اسرائیل نیز، بسیار مهم و اساسی بوده است؛ برای نمونه، چهار گروگانی که اسرائیل در ماه ژوئن نجات داد، مدیون اطلاعات ایالات متحده بود. و بلافاصله پس از آغاز جنگ، هسته‌های نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده نه تنها در جستجوی گروگان ‌ها، بلکه در جستجوی رهبران ارشد حماس نیز متمرکز بودند.
مقامات ارشد آمریکا، مدعی اعتبار عملیات اسرائیل که یحیی سنوار، رهبر حماس، معمار حمله ۷ اکتبر را به قتل رساند، نیستند، اما می‌گویند، اطلاعات آمریکا، در این شکار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود.
رئیس جمهور بایدن، روز پنجشنبه پس از اینکه اسرائیل اعلام کرد آقای سینوار را کشت، در بیانیه‌ای گفت: اندکی پس از قتل عام ۷ اکتبر، من به پرسنل عملیات ویژه و متخصصان اطلاعاتی خود دستور دادم که دوشادوش با همتایان اسرائیلی خود برای کمک به یافتن و ردیابی سینوار و دیگر رهبران حماس که در غزه پنهان شده‌اند، کار کنند. (۸)
به گفته مقامات ارشد، در طول جنگ در غزه، "نیروی ویژه فیوژن" ایالات متحده، بر اساس جدیدترین اطلاعات، عملیات را تغییر میدادند. گاهی اوقات، بهترین راه برای یافتن مکان گروگان‌ها و در موارد دیگر، تمرکز بر محل اختفای رهبران حماس، متمرکز میشد. اما هیچ یک از ماموریت‌ها هرگز کنار گذاشته نشد.
مقامات وزارت دفاع ایالات متحده میگویند، طی یکسال گذشته، جستجوی گروگان‌ها، ماموریت اصلی آنها در اسرائیل بوده است. و مقامات ارشد دولت، جستجو برای گروگان‌ها و رهبران حماس را، درهم تنیده توصیف میکنند.
جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، در مصاحبه‌ای در اوایل سال جاری گفت، ارتش و سازمان ‌های اطلاعاتی آمریکا، در یافتن اهداف با ارزش، از تجربیات شکار اسامه بن لادن و سایر تروریست ‌ها در عراق و افغانستان، برای کمک به اسرائیل، استفاده کردند. سالیوان گفت: "ما استفاده از این تجربیات را، از هفته‌های اولیه پس از ۷ اکتبر آغاز کردیم.
مقامات ایالات متحده می‌گویند، مسئولان ارشد کاخ سفید مرتب با ویلیام برنز، مدیر سی آی اِ، ملاقات می‌کردند. و لوید آستین، وزیر دفاع، اشاره داشت به تمرکز بیشتر نیروهای ویژه آمریکا، در تسریع شکار آقای سینوار.
به گفته مقامات رسمی، حداقل ۶ فروند "اِم کیو ریپر" تحت کنترل نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده برای کمک به یافتن گروگان‌ها، نظارت بر نشانه‌‌های حیات و یافتن سرنخ‌‌های احتمالی، به نیروهای دفاعی اسرائیل؛ ماموریت‌ هایی را انجام داده ‌اند.
سرلشکر پاتریک رایدر، سخنگوی پنتاگون گفت، ایالات متحده با جمع آوری اطلاعات، به ارتش اسراییل کمک کرد تا جستجوی خود را متمرکز و هدفمند کند.

کشتار در غزه و لبنان

فاجعه‌ی یکسال گذشته، تردیدی باقی نگذاشته که اسرائیل یک کشور سرکش است، که با پشتیبانی آمریکا، تأئید نسبی کشورهای غربی، و بی تفاوتی دیگران، دست به کشتار جمعی، بمباران مدارس و بیمارستان‌ها و نابودی منابع آب و برق و زیر ساختاری غزه و اخیرا لبنان زده است. اسراییل خود را مقید به قوانین و مقررات جهانی، و معیارهای پذیرفته شده نمیداند و مناسبات اخلاقی را زیر پا میگذارد و کوچکترین حق و حقوقی برای همسایگان خود، قائل نیست. هر اعتراضی را نیز با برچسب‌های ضد یهود، رَد میکند و نادیده میگیرد!
دیده بان حقوق بشر اعلام کرد دولت اسرائیل از گرسنگی دادن غیر نظامیان به عنوان روشی برای جنگ در نوار غزه استفاده می‌کند، اقدامی که جنایت جنگی است. بیانیه می‌نویسد: نیروهای اسرائیلی عمدا از تحویل آب، غذا، و سوخت در اراضی فلسطینی جلوگیری می‌کنند، عمدا مانع کمک‌های بشردوستانه می‌شوند، مناطق کشاورزی را ویران می‌کنند و جمعیت غیرنظامی را از خدماتی که برای بقای آنها ضروری است محروم می‌سازند. "
در این راستا، معاون "کمیته پیشروهای کنگره آمریکا، گفت: "نتانیاهو بارها و بارها مرتکب نقض حقوق بشر می‌شود - بمباران بیمارستان‌ها، - زنده زنده سوزاندن فلسطینی‌ها، - مسدود کردن کمک‌های غذایی و - کشتن امداد گران. این نسل کشی شیطانی باید پایان یابد و رئیس جمهور بایدن از فعال کردن آن دست بردارد. (۹)

حمله حماس در ۷ اکتبر، پیرهن عثمان!

سیاست اسراییل بر پایه دید و باور بن گورین: "دو ملت (یهودی و فلسطینی) نمی‌توانند در یک سرزمین، زندگی کنند. این سر زمین متعلق به یهودیان است"، مشخص و برنامه ریزی شد. برای اجرای این سیاست و ایجاد چنین واقعیتی، فلسطینی‌ها، باید پاکسازی و اخراج می‌شدند.
بنی موریس، تاریخ شناس برجسته اسرائیل و استاد دانشگاه بن گورین می‌نویسد: "پاکسازی قومی ۷۷۵ هزار فلسطینی در سال ۱۹۴۸، از نظر اخلاقی کار درستی بود، ولی از نظر سیاسی اشتباه بزرگ اسرائیل این بود، که اخراج بزرگی انجام نداده و کل کشور را پاکسازی نکرده است. " (۱۰)
استفن زونز، پژوهشگر و نویسنده یهودی آمریکایی، در مورد حمله پیشین اسراییل به غزه، می‌نویسد: اسرائیل با قدرت آتش برتر خود، تانک ‌ها و هلیکوپترهای جنگی را علیه اردوگاه‌‌های بی ‌دفاع آوارگان فلسطینی و شهرهای بی ‌دفاع مستقر، و منظره ‌ای از وحشیگری ظالمانه را خلق کرد که به ندرت در تاریخ طولانی مدتِ اشغال نظامی دیده شده است. آریل شارون، نخست‌ وزیر اسرائیل، که مسئول مجموعه‌‌ای از سوء استفاده‌‌های گذشته و جنایات جنگی در طول زندگی طولانی‌اش بود، در کمال بی شرمی به نمایندگان مجلس اسرائیل میگوید که تا زمانی که فلسطینی ‌های بیشتری کشته نشوند، خشونت‌‌ها پایان نخواهد یافت: "هدف افزایش تعداد کشته شدگان طرف مقابل است. تنها پس از ضرب و شتم آنها می‌توانیم گفتگو کنیم. "
باید به خاطر داشت، که طرف مقابل ارتش نیست، جامعه‌ای است بی پناه و فقیر و اشغال شده!
رهبران اسرائیل همیشه بر این باور بوده‌اند که داشتن هر شانسی برای بقایشان، در گروی تعداد هر چه کمتر اعراب در اسرائیل است. این نگرش، هر چند از نظر اخلاقی پرسش انگیز، در پس اخراج‌ها و امتناع آشکار از اجازه دادن به هر پناهنده برای بازگشت است. (۱۱)
"رسانه‌‌ها مدام مطرح میکنند که حماس به نابودی اسرائیل اختصاص دارد. در واقع، رهبران حماس بارها به صراحت اعلام کرده‌اند که حماس "راه حل دو کشوری" را بر اساس اجماع بین المللی که چهل سال است توسط ایالات متحده و اسرائیل مسدود شده، می‌پذیرد.
اسرائیل، متعهد به نابودی فلسطین است و این تعهد را اجرا می‌کند. "
مرامنامه حزب لیکود بنیامین نتانیاهو، "به طور قاطع تاسیس یک کشور عربی فلسطینی در غرب رود اردن را رد می‌کند. "
دکترین حزب هروت مناخیم بگین، قلمرو هر دو طرف اردن را بخشی از سرزمین اسرائیل میداند. " (۱۳)
این مواضع جا افتاده و پذیرفته شده را، رئیس جمهور هیم هرتزوگ چنین بیان کرد: "من جایگاه، موضع یا نظر فلسطینی‌ها را در مورد هر موضوعی انکار نمیکنم. اما قطعاً من حاضر نیستم آنها را در سرزمینی که هزاران سال است در دست ملت ما وقف شده است، شریک بدانم.
برای یهودیان در این سرزمین، هیچ شریکی وجود ندارد.

امیرحسین لادن
[email protected]

Common Dreamsنشریه
(۲) مؤسسه بررسی دفاعی
The Papers of Adlai Stevenson
The Israel Lobby، Mearsheimer & Walt
(۴) برنامه ۶۰ دقیقه سی بی اِس
Israel Lobby
(۶) نیویورک تایمز
(۷) مؤسسه بررسی دفاعی
(۸) نیویورک تایمز
(۹) نشریه کامن دریمز
۱۹۴۸، Benny Morris
Rise and Kill، Ronen Bergman
On Palestine، Noam Chomsky، Ilan Pappe'