محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه ایران، در سخنانی با تأکید بر «پیروزی» جمهوری اسلامی در جنگ دوازده روزه با اسرائیل، نسبت به «جا افتادن روایت شکست» در افکار عمومی ایران هشدار داد و از برخورد قاطع با «جواسیس» سخن گفت. تکرار این لحن از سوی مقامات ارشد سیاسی و نظامی، نشانه‌ای از خط‌م مشی رسانه‌ای هماهنگ در بالاترین سطوح قدرت است. هدف از این خط مشی هم تحکیم روایت رسمی از جنگ و هم مشروعیت بخشی به فضای امنیتی سخت‌گیرانه‌تر در داخل کشور است
ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه ایران، در جلسه شورای اداری استان خراسان شمالی، با اشاره به جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل گفت: «مبادا دشمن این نظریه را در اذهان بکارد که ما بازنده این نبرد بودیم؛ ما پیروز شدیم چرا که دشمن با عِده و عُده بی‌شمار به ما تجاوز کرد، اما در آخر مستأصل شد و تمنای آتش‌بس کرد.» اژه‌ای همچنین مدعی شد که پس از جنگ ۱۲روزه، «عزت و اعتبار» جمهوری اسلامی ایران در سطح منطقه و جهان ارتقاء یافت و «همگان بر عظمت ایران اسلامی صحه گذاشتند.»
این لحن، که طی هفته‌های اخیر در اظهارات مقام‌های ارشد جمهوری اسلامی، به‌ویژه فرماندهان نظامی سپاه پاسداران و ارتش، بارها تکرار شده گویای یک خط‌مشی رسانه‌ای و امنیتی مشترک است که از قرار در بالاترین مراجع سیاسی و امنیتی کشور اتخاذ شده است. در این دست اظهارات همچنین دایماً تأکید می‌شود که در جریان جنگ اخیر مردم ایران حتا ناراضیان جامعه همگی صف واحدی در حمایت از کشور و جمهوری اسلامی ایران در مقابل تجاوز تشکیل دادند که بعضاً به خارج از مرزهای کشور نیز سرایت کرد.
غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه، سه‌شنبه ۱۴ مرداد گفت: «گرچه دشمنان جبهه بسیار گسترده‌ای را علیه جمهوری اسلامی باز کردند، اما دیدید که اراده و منطق جمهوری اسلامی بر آنان غلبه پیدا کرد.» pic.twitter.com/zVcBeNnN2x
-- ايران اينترنشنال (@IranIntl) August 5, 2025
تأکید همزمان محسنی اژه‌ای بر «اتحاد و انسجام شگرف» داخلی و «ارتقاء جایگاه ایران در جهان» را می‌توان بخشی از همین تلاش سازمان‌یافته در روایت‌سازی رسمی از نتیجۀ جنگ دانست؛ جنگی که به روایت منابع مستقل، خسارت‌های سنگینی به زیرساخت‌های نظامی و اقتصادی و اعتبار و منزلت نظامی و امنیتی حکومت ایران وارد کرده است. در واقع به نظر می رسد که بالاترین سطوح قدرت، با هدف جلوگیری از شکل‌گیری این تصور در افکار عمومی که جمهوری اسلامی در این نبرد متحمل شکستی سنگین شده، دستورالعملی هماهنگ برای «پیروزی‌نمایی» صادر کرده باشند.
هشدار درباره «نفوذ» و «جواسیس»
اژه‌ای در بخش دیگری از سخنان خود، «نفوذ» را یکی از محورهای جنگ‌شناختی دشمن خواند و گفت: «دستگاه‌های اطلاعاتی ما منکر وجود برخی آسیب‌ها و منافذ نیستند، اما قطعاً این آسیب‌ها و منافذ از آنچه که دشمن پیرامون آن تبلیغ می‌کند بسیار کمتر و قلیل‌تر است.» با این حال، او تأکید کرد که «برخورد با جواسیس» مطالبه‌ای «کاملاً به‌حق» است و افزود: «گام اول شناسایی جواسیس است... این کار آسانی نیست و نیاز به شگردهای اطلاعاتی دارد.»
👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه
اژه‌ای در ادامه تصریح کرد که «تعدادی از مجرمانی که» با اسرائیل همکاری داشتند، «وفق قانون و پس از محاکمه مجازات شدند». او وعده داد که در پرونده‌های اخیر، «سرعت عمل بیشتری» به خرج داده شود. این اظهارات، همزمان با گزارش‌هایی است که از درخواست جمهوری اسلامی ایران از حکومت طالبان برای شناسایی بیست هزار تبعه افغان که با بریتانیا همکاری کرده‌اند، حکایت دارد.
از منظر امنیتی تمرکز بر اتباع افغانِ مرتبط با بریتانیا دو کارکرد احتمالی دارد: نخست، بهره‌برداری تبلیغاتی از خصومت دیرینه با لندن و نمایش پیوند «نفوذ خارجی» با دشمنان سنتی جمهوری اسلامی؛ دوم، ارسال پیام بازدارنده به جامعه بزرگ مهاجران افغان در ایران، در دوره‌ای که حکومت تهران سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تری نسبت به این جمعیت در پیش گرفته است. اما انتخاب چنین هدفی می‌تواند تبعات اجتماعی و سیاسی جدی نیز داشته باشد و به تشدید تنش و بی‌اعتمادی میان تهران و مهاجران افغان و نهایتاً میان جمهوری اسلامی و حکومت طالبان بینجامد.
خط‌مشی واحد در سطح عالی
سخنان اژه‌ای، چه در بخش پیروزی‌نمایی و چه در برجسته‌سازی خطر نفوذ، با لحن و محتوای اظهارات دیگر مقامات امنیتی و نظامی ایران همخوانی دارد و دست‌کم دو هدف را دنبال می‌کند : نخست، جلوگیری از تثبیت روایت شکست نظامی در اذهان عمومی مردم ایران؛ دوم، مشروعیت‌بخشی به اقدام‌های امنیتی و قضایی سخت‌گیرانه‌تر در داخل کشور، با تکیه بر خطر «جاسوسی» و «نفوذ».
چنین سیاستی، به حاکمیت ایران امکان می‌دهد تا در فضای پساجنگ، همزمان روایت رسمی را تحکیم کند و هرگونه مخالفت یا نقد داخلی را در چارچوب «حربه دشمن» قلمداد کرده و سرکوب کند.
