توضیح لازم: این مطلب در باره ی «عده ای» از مخالفان جمهوری اسلامی ست نه همه شان. من خودم هم مخالف جمهوری اسلامی هستم بنابراین این چیزها را به خودم نسبت نمی دهم، روی سخن ام به شما هم نیست که مخالف «واقعی» نظام ملعون هستید....
همیشه گفته ام و باز هم خواهم گفت که مشکل اساسی ما مخالفان جمهوری نکبت بی اعتبار شدن ماهاست. اعتماد، اساس روابط انسانی سالم و موثر است. شما وقتی به کسی اعتماد نداشته باشید، بهترین روابط ظاهری هم که داشته باشید، آن روابط پشیزی نمی ارزد. اگر به کس یا کسانی اعتماد کنید، بی هیچ شک و شبهه ای با او در هر موقعیت دشواری همراه می شوید.
در جریان جنبش سبز، که همه ی مردم به هیجان و جوش و خروش آمده بودند، و سقوط نظام را عنقریب می دیدند، حرف ها و شعارهای انقلابی از کسانی که همیشه سرشان به کار و زندگی خودشان بود می شنیدیم، که حیرت انگیز بود، ولی وقتی حکومت قصد کرد مردم را سرکوب کند، این رفقا و همراهان اندک اندک جا خالی کردند و دیگر پیدایشان نبود. در جریان «راهپیمایی سکوت» و راهپیمایی عظیم میلیونی خیلی ها با من و در کنار من بودند، ولی روزی که قرار شد در میدان ونک تجمع کنیم، تقریبا تمام «همراهان»،،، یا کار داشتند، یا بیمار بودند، یا میهمان بودند و من تک و تنها وسط ماموران در میدان ونک گیر افتاده بودم...
حالا ایران را به خاطر خطرات اش کلا در نظر نگیریم و برویم سراغ کشورهای امن. در لُس آنجلس خواننده ای در پیتی که فرستاده ی جمهوری اسلامی ست و در میان جوانان هوادارانی دارد، کنسرتی بر گزار می کند که به نوشته ی رسانه های حکومتی شش هزار نفر در سالن کنسرت او حضور پیدا می کنند. برای رفتن به این کنسرت پول بلیت هم می دهند و سعی می کنند پیش از «سولدآت» شدن هر چه سریع تر بلیت کنسرت را خریداری کنند. در سالن هم با خواننده همصدا می شوند و همراه با او قر کمر می دهند. ولی جالب اینجاست که قبل و بعد از کنسرت،،، فحش و فضیحت است که به حکومت اسلامی می دهند!
این گرفتاری بزرگ مردم ماست. ما نمی دانیم کی واقعا مخالف است کی نیست. از بس به خودمان و به دیگران دروغ گفته ایم دیگر راست و دروغ گفتن به خودمان را هم قاطی کرده ایم. از یک طرف قیمت دلار بالا می رود و ما اظهار خشم و انزجار می کنیم از طرف دیگر با دلارهای کسب شده مان در خارج، می توانیم زمین و خانه و اتومبیل بهتری بخریم چون ارزش دلارمان بالا رفته است. می توانیم طی سفرهای سالانه مان به ایران، بیشتر، ریال و تومان ریخت و پاش کنیم. حکومت نکبت در خیلی جاها حکومتی افتضاح است، ولی در عوض در خیلی جاها حکومتی خوب و برای ما پر منفعت است.
ما به خودمان هم نمی توانیم اعتماد کنیم چه برسد به دیگران. همین چیزهای ظاهرا کوچک را بگیرید بیایید به عمر طولانیِ حکومت به خاطر مخالف واقعی نبودن مخالفان.
بیایید دستکم با خودمان صادق باشیم. آیا واقعا مخالف صد در صدی حکومت هستیم یا در جاهایی، با او چندان هم مخالف نیستیم. دستکم به این سوال به خودمان صادقانه جواب بدهیم....
