آنچه درباره تجاوز جنسی نمی دانیم؟ آنچه می دانیم؟

اکبر گنجی

👈 آنچه نمی دانیم این است که چه کسی به کدام زن تجاوز کرده است. چون به چشم خود ندیده ایم. اگر با چشم خودمان دیده بودیم، به قول سنت خودمان، می شد عین الیقین. اینک حداکثر می توانیم از آن آگاه شویم، در این صورت می شود علم الیقین. (فقط متجاوز و قربانی تجاوز حق الیقین دارند).

✅ما علم الیقین داریم که موساد در آمریکا یک فاحشه خانه از دختران بچه ها برای رهبران سیاسی و اقتصادی تأسیس کرد. علم الیقین داریم که افرادی چون بیل کلینتون، دونالد ترامپ، شاهزاده بریتانیا (که به همین دلیل چند روز پیش از همه عناوین سلطنتی خلع شد)، بیل گیتس، و...در آن بودند و عکس های زیادی از آنها با عوامل موساد که آنجا را می گرداندند وجود دارد.

🔹 بنابراین، این ادعا که چون فلان فرد آدم مشهور یا ثروتمندی است و به راحتی به هر کس که بخواهد دسترسی دارد، پس متجاوز نمی تواند باشد، باطل است. فاحشه خانه موساد در آمریکا نشان داد که بزرگترین ثروتمندان و سیاستمداران جهان حتی در یک کشور کاملاً آزاد دست به چنین کارهایی می زنند.

🔺چرا؟ چون روابط قدرت است، چون روابط استراتژیک است، چون رابطه بازجو و متهم در سلول انفرادی است، چون موقعیت تصرف و چیرگی است، چون....؛ افرادی دوست دارند که این رابطه را تجربه کنند. اگر چه هزاران هزار نفر آزادانه در اختیارشان باشد. باورتان می شود که میلیاردرها به دختر بچه ها تجاوز کرده باشند؟ تجربه تجاوز و چیرگی- آن هم به دختر بچه ها- ، چیزی بود که آنان نداشتند و پیدا کردند و به آن ادامه دادند. می دانیم که به غیر از پرونده جفری اپستین، ۲۷ زن رسماً از دونالد ترامپ به دادگاه ها برای آزار جنسی شکایت کرده اند.

🔹سعدی نقل می کند که گروهی از صوفیان بچه بازی می کردند و ادعا می کردند که در حال ارتباط برقرار کردن با آثار صنع خداوندی هستیم. و سعدی به آنها پاسخ می دادکه اگر مرض و کرم ندارید، با شتر و گاو این کار را انجام دهید، آن هم ارتباط برقرار کردن با آثار صنع خداوندی است. چرا با زیبارویان چین و چگل چنین می کنید.

🔺 همه ما انسانیم و «خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده» هستیم. حافظ هم کاملاً انسان بود و یک نظریه برای شاهد بازی با شیرین پسران ساخته بود:

دوش رفتم به در میکده خواب‌آلوده
خرقه تر دامن و سجّاده شراب‌آلوده
آمد افسوس‌کنان مغبچهٔ باده‌فروش
گفت بیدار شو ای رهرو خواب‌آلوده
شست و شویی کن و آن‌گه به خرابات خِرام
تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده
به هوای لب شیرین پسران چند کنی
جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده
به طهارت گذران منزل پیری و مکن
خلعت شیب چو تشریف شباب آلوده
پاک و صافی شو و از چاه طبیعت به در آی
که صفایی ندهد آب تراب‌آلوده
گفتم ای جان جهان دفتر گل عیبی نیست
که شود فصل بهار از می ناب آلوده
آشنایانِ رهِ عشق در این بحر عمیق
غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده
گفت حافظ لغز و نکته به یاران مفروش
آه از این لطف به انواع عتاب آلوده

حافظ پاسخ داد که آری هر کس در این دریای ژرف فرو رود، غرق خواهد شد. اما ما شناگران ماهری هستیم که در این بحر عمیق فرو می رویم و حتی خیس و آلوده به آن آب کثیف هم نمی شویم.

🔹از بچه بازهای خودمان که بگذریم، برخلاف جهان غرب، آن نوع آزادی هنوز در این وجود ندارد که قربانیان به راحتی بیایند و مصاحبه کنند و بگویند که مورد آزار و تجاوز قرار گرفته اند. این واقعیت هم دستکتم به ما می گوید که قربانیان یا مدعیان قربانی شدن را به راحتی متهم نسازیم. اگرچه ما فاقد علم هستیم که آیا فلان فرد به فلان فرد تجاوز کرده است یا خیر.

🔺محل نزاع این بود و هست: ما نمی توانیم ندیده و ندانسته فردی را متهم به تجاوز جنسی کنیم. قربانی حق الیقین دارد، بیننده عین الیقین دارد، اما ما حتی از علم الیقین هم بهره مند نیستیم. از سوی دیگر، نباید برای انکار تجاوز، مهمل بافی کنیم. افراد ثروتمند، رهبران سیاسی، هنرمندان و افراد مشهور هم تجاوز جنسی کرده اند و می کنند. نمونه های اثبات شده و اعتراف شده فراوان است. یک ورزشکار مشهور آمریکایی به یک دختر زیر ۱۸ ساله تجاوز کرد و زندانی شد، وقتی از ترامپ پرسیده شد، او گناه را به گردن دختر انداخت و گفت اگر یک بامداد دَر خانه این ورزشکار سبز نمی شد، او هم به این دختر تجاوز نمی کرد(فیلم اش را قبلاً پست کرده ام). تفکر مردسالار در هر حال قربانی را محکوم می سازد.