 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
كابل، خبرگزاري جمهوري اسلامي ۸۴/۰۱/۰۱
خارجي. افغانستان. نوروز.
افغان‌ها نوروز را عيد تاريخي سرزمين خود مي‌دانند و معتقدند كه‌براي اولين بار پادشاهان بلخ عيد نوروز را در اين شهر برگزار كردند.
اما اغلب تاريخ نگاران افغانستان نوروز را جشن آريائيان مي‌دانند كه در سرزمين آريايي بزرگ قديم اين عيد باستاني رواج يافته و هرچند كه نامگذاري اين روز به نام نوروز و پداييش آن از حد گمانه زني‌ها فراتر نرفته‌است ولي اغلب تاريخ نگاران افغان معتقدند كه "جمشيد" پادشاه آريايي اين عيد را بنياد نهاد.
مردم افغانستان آداب و رسوم مختلفي در پايان سال وآغاز سال جديد دارند كه يكي از آنها چهارشنبه سوري است و اغلب مردم افغانستان در شامگاه آخرين چهارشنبه سال آتش مي‌افروزند و با تكان دادن يك كوزه آب از روي آن مي‌پرند و اين جمله را تكرار مي‌كنند "زردي من از تو سرخي تو از من".
همچنين در ايام نوروز جوانان براي نامزدهاي خود لباس‌هاي نو و همچنين زلوبيا و ماهي مي‌خرند كه معتقدند خوردن اين دو در ابتداي سال زندگي را شرين و تازه مي‌كند.
علاوه براين مردم افغانستان با پوشيدن لباس نو و اجراي مراسم دعاخواني، يك اصله نهال غرس مي‌كنند و به‌ديدن دوستان و به خصوص بزرگان خانوده خود مي‌روند.
ازجمله مراسم نوروزي در افغانستان تهيه هفته ميوه است كه نام آنها با حرف "سين" شروع مي‌شود ولي اكنون اين هفت ميوه بيشتر از كشمش، زردآلو، سنجد، بادام، پسته، انجير، گردو و عناب تشكيل مي‌شود كه يك روز قبل از نوروز آماده مي‌شود و تا هفت روز نوروز مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
از ديگر مراسم نوروزي در افغانستان پختن سمنو است كه چند روز قبل از فرا رسيدن نوروز زنان محله در يك خانه جمع مي‌شوند و گندمي را كه قبل از نوروز كاشته بودند و اكنون تبديل به سبزه شده در يكجا جمع مي‌كنند و بعد از كوبيدن آنها شيره‌اش را مي‌گيرند و دريك ديگ بزرگ مي‌جوشانند و در كنار ديگ نيز از سر شب تا صبح بيدار مي‌مانند و غذاهاي متنوع صرف مي‌كنند.
در اين مراسم زنان اين شعر را با خود زمزمه مي‌كنند.
سمنك بوي بهار است سمنك رمز بهار است عيد نوروزي مبارك عيد نوروزي مبارك سمنك در جوش و ما كفچه زنيم ديگران درخواب و ما دفچه زنيم آساق
