چهارشنبه 17 مرداد 1386

وسعت فردا شدن، شعری از ويدا فرهودی

ويدا فرهودی
شهر اگر خفته است، غرقه ی نا گفته است / حرف بزن تا رسد مژده ی گويا شدن / تيغ اگر می خـَلـَـد صورت گل را به قهر / غنچه دهد باغ در، نوبت غوغا شدن

تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 

نيست چرا در سری، شور ِ تماشا شدن
پنجره ای ساختن، وسعت فردا شدن؟

پس چه شد آن عزم مان، بهر ِبه شب تاختن
وَهــم برانداختن، حـلّ ِ معما شدن

ياد بياور که ما، يک يک مان، هم صدا
حادثه را خواستيم، روز ِ مهيا شدن

حادثه ای سرخ را، تا که شود بر ملا
عادت اهل ريا : رسم ِ مدارا شدن

تشنه نبودی مگر- تشنگی ات پس چه شد
قطره کجا وان همه، خواهش ِ درياشدن؟

شهر اگر خفته است، غرقه ی نا گفته است
حرف بزن تا رسد مژده ی گويا شدن

تيغ اگر می خـَلـَـد صورت گل را به قهر
غنچه دهد باغ در، نوبت غوغا شدن

شهر اگر شد تهی، زان همه سرو سهی
خاطره ها مانده از، همت ِ شيدا شدن

خاطره هايی مهيب، تلخ وليکن نجيب
خاطره ی سرکشی، شور تماشا شدن...
وسعت فردا شدن...


ويدا فرهودی
تابستان ۱۳۸۶

دنبالک:
http://news.gooya.com/cgi-bin/gooya/mt-tb.cgi/34005

فهرست زير سايت هايي هستند که به 'وسعت فردا شدن، شعری از ويدا فرهودی' لينک داده اند.
Copyright: gooya.com 2016