روزنامه کيهان چاپ تهران، در مطلبي با عنوان فوق نوشته است:
با پايان يافتن دوران رياست جمهوري خاتمي، عناصر اصلي حزب مشاركت تلاش هاي خود را براي بركناري دبيركل فعلي آن آغاز كردند. انتخاب رضا خاتمي براي دبيركلي آن هنگام صورت گرفت كه حزب مشاركت قصد داشت آراي داده شده از سوي ملت به رئيس جمهور را به نفع خود مصادره كند.
به گزارش خبرگزاري ها درحالي كه محمدرضا خاتمي از هرگونه اظهارنظر درباره تغيير دبيركل حزب مشاركت خودداري كرد، الهه كولايي معاون دبيركل تصريح كرد: بحث تغييرات گسترده يا محدود در شوراي مركزي، دفتر سياسي و رهبري جبهه مشاركت مدتهاست كه مطرح شده و بررسي ها در اين خصوص ادامه خواهد يافت.
وي با اشاره به نتايج سه انتخابات اخير شوراها، مجلس و رياست جمهوري و همچنين بيانيه ها و مواضع حزب متبوعش، خاطرنشان ساخت: اين امر در حزب مورد بررسي قرار گرفت و در نتيجه آن، ضرورت دگرگوني در ساختار رهبري جبهه مشاركت مطرح شده است.
همچنين سعيد حجاريان كه از او به عنوان ايدئولوگ حزب مشاركت ياد مي شود، طي مصاحبه اي با روزنامه شرق در پاسخ به اظهارات چندي قبل محمدرضا خاتمي كه گفته بود جبهه مشاركت بايد پوست اندازي كند، اظهار داشت: در دوران جديد، دبيركل حزب مشاركت تغيير مي كند تا پوست اندازي را از خود شروع كند. وي يادآور شد: تصميم به تغيير دبيركل نيازمند مقدورات در لحظه هاست و در جبهه دموكراسي خواهي كه در آينده مطالبات خود را در قالب آن پيگيري مي كنيم، يك هيئت مديره شكل مي گيرد كه تصميمات از آن منتج خواهد شد.
حجاريان با اشاره به امتناع خاتمي از پذيرش آنچه كه او «ليدر جنبش اصلاحات» مي نامد، گفت: اكنون بايد دنبال يافتن ليدر جنبش بود كه هيئت مديره جبهه موردنظر آن را اعلام مي كند. وي از كروبي و هاشمي به عنوان كساني ياد كرد كه در انتخابات اخير زخمي شده اند و مي توانند به جنبش موردنظرش بپيوندند.
تئوري پرداز حزب دولت ساخته مشاركت كه خود را از جمله مشروطه خواهان معرفي كرد، با تاكيد بر اين كه گاهي دموكراسي مي تواند سم خالص باشد و ما بايد خانه تكاني كنيم، تصريح كرد: تغيير دبيركل مشاركت يكي از اين راه هاست.
در همين حال محسن صفايي فراهاني عضو دفتر سياسي مشاركت با طرح اين ادعا كه بحث استعفا و تغيير دبيركل تنها از سوي محمدرضا خاتمي مطرح شده، اظهار داشت: تغيير يا ابقاي محمدرضا خاتمي به عنوان دبيركل جبهه مشاركت، در كنگره شهريورماه معلوم خواهد شد. وي شايعه دبيركلي خودش را بي اساس دانست و تكذيب كرد.
هادي قابل ديگر عضو دفتر سياسي مشاركت هم گفت: محمدرضا خاتمي خود بحث استعفايش را مطرح كرد اما در شوراي مركزي و دفتر سياسي حزب اين موضوع به اتفاق آرا رد شد و پس از آن ديگر مطرح نشد.
اما مصطفي درايتي عضو شوراي مركزي مشاركت نسبت به اظهارات حجاريان واكنش نشان داد و آن را نظريات شخصي او دانست. وي با تاييد اين كه بحث تغييرات در بدنه مديريتي حزب متبوعش وجود داشته، خاطرنشان ساخت: در مقابل دوستاني كه خواستار ايجاد تغييرات در مديريت حزب هستند، افرادي نيز معتقدند در شرايط جديد، نياز به تجربه بيش از نياز به تغييرات است.
به نظر مي رسد با پايان يافتن دوران رياست جمهوري خاتمي، عناصر اصلي گرداننده حزب مشاركت كه پيش از اين سعي داشتند آن را به عنوان حزب خاتمي معرفي كنند و از اين طريق مديريت پنهاني خويش به بخش هاي حساس دولت را توجيه نمايند، ديگر دليلي براي ادامه اين وضعيت نمي بينند و بنا دارند حزبي را كه با امكانات دولت اصلاحات شكل گرفته، بدون حضور محمدرضا خاتمي به نحو دلخواه اداره كنند.
بقيه هم!
بحث تغييرات ناشي از انتخابات حماسي سوم تير در گروه هاي موسوم به اصلاح طلب فراتر از حزب مشاركت به ديگر گروه هاي اين جبهه هم كه به زيستن در زير چادر قدرت عادت كرده اند، سرايت كرده است.
محمد عطريانفر عضو شوراي مركزي حزب كارگزاران سازندگي در همين زمينه خاطرنشان ساخت: از سوي شوراي مركزي پيشنهادهايي در جهت پوست اندازي و نوسازي حزب مطرح شده كه مورد استقبال اعضا هم قرار گرفته است.
وي با يادآوري اين كه فعاليت كارگزاران قبل از انتخابات راكد و متوقف شده بود، اظهار داشت: بعد از انتخابات جلساتي تشكيل و در جهت بازسازي حزب تصميماتي اتخاذ شد اما هنوز درخصوص تغيير دبيركل صحبتي به ميان نيامده است.
از سوي ديگر محسن آرمين سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اعلام كرد با وجود بحث و بررسي سازمان متبوعش در مورد تشكيل جبهه هاي جديد از جمله جبهه اعتدال، در مورد پيوستن به اين جبهه تصميمي اتخاذ نشده است. وي گفت: در كنگره آتي سازمان هم چنين بحثي طرح نخواهد شد زيرا تصميم گيري در مورد پيوستن به ائتلاف ها در صلاحيت كنگره نيست و به شوراي سياسي مربوط مي شود.
بعد از شكست در انتخابات مجلس هفتم سازمان مجاهدين انقلاب كه به زندگي در سايه و حتي مديريت كردن در سايه عادت كرده بود و به گفته سعيد حجاريان اعضايش در يك فولكس واگن جا مي شدند، در يك ژست دموكراتيك تعداد اعضاي شوراي مركزي خود را افزايش داد و براي نخستين بار كنگره تقريبا علني برگزار كرد.