 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران- خبرگزاری کار ايران
سخنگوی سازمان دانشآموختگان ايران (ادوار تحکيم وحدت) گفت: برخوردهای سازمانيافته با هدف کنار گذاشتن جنبش دانشجويی از تحولات سياسی، دانشجويان را به سمت استقلال و دوری گزيدن از قدرت هدايت کرد و موجب قطع ناف و وابستگی تشکلهای فعال دانشجويی به نهادهای قدرت و احزاب سياسی شد.
عبدالله مومنی، حادثه ۱۸ تير ۷۸ را نماد مظلوميت دانشجويان عنوان کرد و به خبرنگار "ايلنا" گفت: ۱۸ تير تاوان تاثيرگذاری, حقطلبی و روشنگری دانشجويان در عرصه سياسی بود و پس از آن خط برخورد و ايجاد محدوديت برای دانشجويان و فعالان مستقل دانشجويی کليد خورد و هزينه فعاليت دانشجويی و سياسی بالا رفت.
وی تصريح کرد: اين حادثه پروژهای بود که با هدف ايجاد محدوديت برای دانشجويان و اصلاحطلبان، کاهش پتانسيل و توان جنبش اجتماعی و دانشجويی و کنار گذاشتن دانشجويان به عنوان يکی از پايههای اصلی اصلاحات از عرصه سياست اجرا شد.
مومنی با تصريح بر اينکه دلايل چنين تهاجمی به دانشجويان را میبايست در نقش جريان دانشجويی در تحولات پس از دوم خرداد و ايجاد فضای اصلاحی در کشور جستوجو کرد، اظهار داشت: اين حادثه حاصل انتقامجويی و کينهتوزی از دانشجويان بود؛ دانشجويانی که به عنوان کانون اصلی اصلاحات دموکراتيک و تحولات بنيادين، زمينهساز آگاهیبخشی و روشنگری مردم و افکار عمومی بودند.
مومنی خاطرنشان کرد: در اين حادثه اصلاحطلبان به موجب مصلحتجويی در برابر برخوردی که با دانشجويان صورت گرفت، کوتاه آمدند و اين خود موجب ايجاد فاصله بين دانشجويان و اصلاحطلبان شد.
وی اظهار داشت: سکوت مصلحتجويانه اصلاحطلبان نسبت به اين مساله، به قطع وابستگی دانشجويان از نهادهای قدرت و ايجاد ترديد و دودلی در حمايت جدی دانشجويان و هوادارنشان از اصلاحات خاتمی منجر شد، به گونهای که پس از ۱۸ تير ۷۸ ما روز به روز شاهد افول فضای بانشاط سياسی و سقوط جايگاه اصلاحطلبان در نزد دانشجويان بوديم.
|
advertisement@gooya.com |
|
سخنگوی سازمان دانشآموختگان ايران تاکيد کرد: گرچه ماجرای ۱۸ تير به خيال خام طراحان آن به اضمحلال کشاندن جنبش دانشجويی و به خاموشی کشاندن چراغ روشنگری دانشگاه را دنبال میکرد اما مجموعه تحرکات دانشجويی بعد از ۱۸ تير ۷۸ و تاثيرگذاری و نقش دانشجويان در تحولات سياسی کشور و پديد آوردن گفتمان دموکراسیخواهی در جامعه، نشانگر توان و ظرفيت دانشجويان در مقابله با محدوديتهای ايجادشده است.
وی در پايان اظهار داشت: گرچه هر روزه شاهد ايجاد محدوديت و ايجاد چالش برای فعاليتهای مستقل دانشجويی و فعالان دانشجويی هستيم، به گونهای که حتی از حق برگزاری برنامه -که از حقوق مسلم و بديهی آنهاست- محروم شدهاند اما معتقديم نتيجه اين محدوديتها و دشواریها به ايجاد فضای تکصدايی در محيط دانشگاه منجر نخواهد شد و دانشجويان از طرق مدنی و مسالمتآميز در جهت گسترش آزادیهای سياسی و اجتماعی، تعميق دموکراسی و توسعه حقوق بشر تلاش خواهند کرد.
