آفتاب: ابراهيم يزدی، وزير خارجه دولت موقت در تحليل روند پرونده هسته ای ايران پيشنهاد کرد که بسته ۵+۱ از سوی تهران پذيرفته شود. دبيرکل نهضت آزادی که در مراسم يادبود آيت الله طالقانی در تبريز سخنرانی می کرد،توضيح داد:بحران هسته ای ايران اکنون با دو گزينه روبرو شده است؛ پيشنهاد ۱+۵ و قطعنامه شورای امنيت که اين دو با هم تفاوت هايی دارند.
وی توضيح داد:قطعنامه شورای امنيت می گويد ايران بايد تمام فعاليت هايش را در زمينه هسته ای چه صنعتی و چه تحقيقاتی متوقف کند و هيچ امتيازی هم پيش بينی نشده است. به اين قطعنامه روسيه و چين نيز رأی داده اند .پيشنهاد ۱+۵ هم از طرف اين کشورها بعلاوه آلمان داده شده و می گويد غنی سازی بايد متوقف شود و امتيازاتی هم داده شده است.وی افزود که پيشنهاد نهضت آزادی ايران اين است که ايران با شرايطی پيشنهاد ۱+۵ را بپذيرد.
دکتر يزدی افزود:آمريکا نمی تواند به تنهايی حرکتی را عليه ايران پيش ببرد. قدم بعدی تحريم عليه ايران است و با توجه به اينکه روسيه و چين هم در مقابل تحريم مقاومت می کنند و ايران هم زير بار نمی رود،آمريکا تلاش می کند رأی روسيه و چين را هم به تحريم جلب کند و روسيه نيز اعلام کرده است فعلاً با تحريم موافق نيست.
وزير خارجه دولت موقت با بيان اينکه «گزينه تحريم بستگی به دامنه آن دارد»،گفت:تحريم صادرات نفت چيزی است که ممکن است اکثر کشورها با آن موافق نباشند. بنابراين،ممکن است در گام اول تحريم ايران فروش کالاهای مهم به ايران از جمله بنزين باشد.
دکتر يزدی در مورد انتخابات شوراها گفت: شوراها با زندگی روزمره مردم سر و کار دارند ، مردم بايستی با تمام نيرو در انتخابات شوراها شرکت کنند و سرنوشتشان را بدست بگيرند. دموکراسی در لايه های پايين جامعه در حال شکل گرفتن است و مردم بايستی به طور فعال حضور داشته باشند.
طالقانی،تحزب و روشنفکری دينی
دکتر يزدی در جريان سخنرانی خود نيز با گراميداشت ياد آيت الله طالقانی طالقانی به لحاظ شخصيتی دو بعدی بود. از حوزه برخاسته و در مسير تماس با جريان روشنفکری دينی قرار گرفته بود. او عليرغم اينکه مانند ديگران می توانست در حوزه بماند ولی اين راه را انتخاب نکرد.
وی تاکيد کرد:امروزه نمی توان از روشنفکری دينی سخن گفت بدون اينکه نام طالقانی و بازرگان مطرح شود. مطرح کردن روشنفکری دينی بدون نام اين دو امکان پذير نيست. طالقانی روحانی بود که بدون مطالبه کردن هيچ حق ويژه ای برای خود « تحزب » را پذيرفت و عضو نهضت آزادی ايران گرديد و برای خودش در اين حزب يک رأی قائل بود.
وی با بيان اينکه «طالقانی و بازرگان هر کدام بر يکی از آموزههای دينی تاکيد کرده اند»، توضيح داد:در آثار طالقانی تاکيد جدی برروی قسط، عدل و برابری وجود دارد. آثار مرحوم بازرگان تکيه ی بيشتر برروی آزادی است. تفاوت دو نگاه به صورت ظاهری باعث شده است که بعضی، روشنفکران را به دو گروه ليبرال و راديکال تقسيم کنند در حاليکه با توجه به معنی «هستی شناسانه » آزادی بر مبنای نياز انسانی و اينکه عدالت اجتماعی بدون صحه گذاشتن به حقوق انسانی من جمله آزادی قابل تحقق نيست. طالقانی و بازرگان به يک نقطه می رسند ، هر دو از نظر توزيع امکانات برابر و برای همه مردم معتقدند و هذ دو به آزادی فعاليت های اقتصادی و عدالت توزيعی اعتقاد دارند.