 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
* خاطرات پراحساس و تكان‌دهنده‌ى «آنه فرانك»، دختر ۱۵ ساله‌ى آلمانى/يهودى سندى در تأييد جنايتهاى هولوكاست توسط نازى‌ها
ارنست تسوندل، يكى از انكاركنندگان فاجعه‌ى هولوكاست در آلمان، روز ۱۵ فوريه از سوى يك دادگاه آلمان به پنج سال زندان محكوم شد. طبق تصميم قضات، وى حتا نمى‌تواند اين حكم را به مجازات تعليقى تبديل كند و پيش از موعد از زندان آزاد شود. اين دادگاه بالاترين حد مجازاتى را كه قانون انكار هولوكاست تعيين كرده را براى اين شهروند آلمانى ۶۷ ساله در نظر گرفته است.
اين حكم دادگاه نشان مى‌دهد كه ۶۰ سال پس از پايان رژيم نازى‌ها در آلمان، موضوع جنايات هولوكاست همچنان در آگاهى مردم آلمان زنده است. اين واقعيت كه در دوره‌ى جنگ جهانى دوم در آلمان شش ميليون شهروند يهودى به قتل رسيدند، از سوى اكثريت قريب به اتفاق مردم آلمان مورد تأييد است. و آنكس كه بطور علنى در افكار عمومى اين واقعيت تاريخى را انكار كند، همانند ارنست تسوندل، از سوى قوه‌ى قضاييه‌ى آلمان مجازات خواهد شد.
كوتاه پس از غلبه بر نازى‌ها با تشكيل دادگاه معروف نورنبرگ بود كه ابعاد جنايات اين رژيم نژادپرست روشن شد. بسيارى آلمانى‌ها در آن زمان حاضر نبودند در آن باره سخن بگويند. وولفگانگ بنز، مسئول كانون پژوهش‌هاى ضدسامى در برلين مى‌گويد:
”كسى مايل نبود در اين باره حرف بزند، مردم شرم داشتند، احساس گناه مى‌كردند و نمى‌خواستند كه اين مسئله بطور عمومى مطرح شود و مورد بحث قرار گيرد. ولى اين جنايت را انكار نكردند.”
آگاهى مردم آلمان و نسل جوانِ پس از جنگ در جنبش دانشجويى دهه‌ى شصت سده‌ى بيستم به اين مسئله حساسيت بخشيد. اين جنبش كه اشكال خشونت‌بار به خود گرفت، تنها شورش عليه جنگ ويتنام نبود. نسل جوان پس از جنگ تازه دريافته بود كه در زمان پدران و مادران‌شان چه جنايت‌هايى صورت گرفته است و اى بسا والدين خودشان نيز در اين جنايت‌ها دست داشته‌اند. اين جوانان مى‌ديدند كه والدين‌شان در اين باره سكوت مى‌كنند و مايل نيستند از جنايتهاى ۲۰ سال پيش از آن سخن بگويند و احساس شرم دارند. بنابراين جنبش دانشجويىِ دهه‌ى شصت شورشى بود عليه پدران و مادرانى كه متهم به شركت در اين جنايت عظيم بودند.
در پايان دهه‌ى هفتاد با پخش سريال تلويزيونى آمريكايى موسوم به «هولوكاست» در شبكه‌ى تلويزيونى آلمان بار ديگر به بحث هولوكاست دامن زده شد. اين سريال از سرنوشت اسفبار يك خانواده‌ى يهودى در آلمان حكايت مى‌كرد كه تنها يك نفر از اين خانواده‌ى بزرگ زنده مانده بود. وولفگانگ بنز مى‌گويد:
”در پى آن احساسات مردم برانگيخته شد. آنجا بود كه مردم دريافتند كه اين‌ها سرنوشت واقعى انسان‌ها بوده است و نه يك عدد انتزاعى شش ميليون.”
از آن پس در مدارس آلمان تنها اعداد و ارقام نيست كه دانش‌آموزان در مورد جنگ جهانى دوم مى‌آموزند، بلكه معرفى زندگى‌هاى مشخص و واقعى، همانند خاطرات پراحساس و در عين حال تكان‌دهنده‌ى «آنه فرانك»، دختر ۱۵ ساله‌ى يهودى/آلمانى كه در اردوگاه «بِرگن بِلزِن» به قتل رسيد.
