مذاکره با امريکا به روايت عطاالله مهاجرانی، وبلاگ مکتوب

- زمان مثل اکسير بسياری از معما ها را حل می کند

پيداست ديگر می توان از مذاکره با امريکا سخن گفت؛ برای رييس جمهور امريکا نامه نوشت و يا به مناظره دعوت کرد؛ با وزير خارجه ی امريکا ناهار خورد و...زمان مثل اکسير بسياری از معما ها را حل می کند.می گويند و قتی قطار به کشورهای عربی آمده بود،مفتی سعودی گفته بود: به خدا پناه می بريم! يترکون الحمار و يرکبون الشمقدر!الاغ را ول کرده، سوار قطار می شوند.

گويی در سياست هم مثل رويارويی با تجدد و استفاده از آن نياز به زمان داشته و داريم.گاهی هم سخن بر سر آوازه خوان است و نه آواز.
می خواهم از زاويه ای ديگر به اين موضوع نگاه کنم. در خارج ايران کشورهايی هستند که مخالفان درجه اول تنظيم درست و عادلانه روابط ايران و امريکا هستند.اسراييل از جمله همين کشور هاست که از آغاز انقلاب اسلامی تا به امروز از توسعه روابط ايران با امريکا و حتی اروپا تا جايی که توانسته،کوشيده جلوگيری کند.تيرگی روابط ايران و امريکا برای کشوری مثل روسيه هم يک فرصت است.
بررسی کم وکيف اين ماجرا خود داستان مفصلی است. روسيه همواره کوشيده است از برگ ايران در مسايل منطقه ای و جهانی به نفع خود استفاده کند.سياستی تنظيم شده و همان ماجرای يکی به نعل و يکی به ميخ.همسايه های دورتادور ما هم همين وضعيت را می پسندند.البته دولت عراق را می توان به دلايلی فعلا مستثنی کرد.

در داخل ايران هم دو گروه تا به حال با شکل گيری گفتگو به شدت مخالف بوده اند. گروهی که منفعت اقتصادی دارند. به گونه ای در خريد اجناس با واسطه سهم شيرينی می برند و گروه ديگری نيز که به ظاهر خير خواه و بسيار انقلابی اند اما ممکن است سرنوشتی مثل خبرنگار روزنامه عصر آن سال ها در بندرلنگه را داشته باشند.چند سالی بود که خبرنگار روزنامه محترم عصر از بندرلنگه گزارش می داد. گزارش ها هم معمولا در صفحه اول همان روزنامه تيتر می شد.مثلا تيتر شد که برژينسکی گفته است: بايد استخوان های ملت ايران را خرد کرد! دفتر نمايندگی ايران در سازمان ملل در سال ۱۳۶۹ همين موضوع را پيگيری کرد؛ برژينسکی چنين حرفی نزده بود.وزارت اطلاعات موضوع را پيگيری کرد و آن خبرنگار دستگير شد!
به نظر می رسد در شرايط جديد فضا سازی هايی از آن دست، از بن برکنده شده است و دولت می تواند در جهت منافع کشور و ملت، با امريکا مذاکره کند.