کميسيون بينالمللی حقوقدانان امروز اعلام نمود، "شش تن از مديران امر بهائی در ايران، که روز ۱۴مه ۲۰۰۸ خودسرانه دستگير شده و در وضعيت ممنوعالملاقات نگهداری میشوند، بايد بلافاصله آزاد گردند يا به لحاظ حقوقی به جرمی مشخّص متّهم شوند."
يکی از مقامات ايرانی به نهاد خبری محلّی اعلام نمود که، "شش مدير غيررسمی امر بهائی در ايران عليه مصالح ملّی فعّاليت داشتند." او افزود، "آنها به دلايل امنيتی و نه به دليل اعتقاد مذهبیشان، بازداشت شدند." امّا، بنا به اطّلاعات موثّق، کميسيون معتقد است که شواهد کافی برای اثبات اين نکته وجود دارد که آنها ممکن است در رابطه با فعّاليتهای مسالمتآميز در مقام اعضاء گروه هماهنگکنندهء ملّی بهائيان ايران دستگير شدهاند.
بازداشت شدگان، که گزارش شده در دواير سرويس عمومی اطّلاعاتی نگهداری میشوند، دارای نمايندهء حقوقی نيستند و اجازه ندارند با خانوادههای خود ارتباط داشته باشند. کميسيون بينالمللی حقوقدانان اظهار داشت، "اگر اولياء حکومت ايران آنها را به جرم مشخّصی متّهم نکنند و در محکمهء مستقلّ و بیطرفی حاضر ننمايند، بايد بلافاصله آنها را آزاد کنند. زمينههای بازداشت آنها بايد بلافاصله علناً اعلام گردد، و بايد به آنها اجازه داده شود با وکلا و خانوادههای خود تماس حاصل نمايند."
کميسيون بينالمللی حقوقدانان از اولياء حکومت ايران میخواهد منطبق با وظايف و تکاليف حقوق بشر بينالمللی عمل نمايند و تضمين دهند که اين افراد بر مبنای اعتقادات خود در بازداشت به سر نمیبرند. آزادی دين و وجدان بهائيان به شدّت محدود است و اين محدوديت در تجاوز واضح از ميثاق بينالمللی حقوق مدنی و سياسی اِعمال میگردد که ايران مُهر تأييد بر آن نهاده و ملزم به رعايت آن است. ميثاق مزبور به طور اخصّ در مادّهء ۱۸ قيد میکند که، "همه حقّ آزادی انديشه، وجدان و دين خواهند داشت. اين حق شامل آزادی گرايش به دين يا عقيده به انتخاب خود شخص، و آزادی فردی يا جمعی و علنی يا خصوصی در ابراز دين يا عقيدهء خود در نيايش، اجرای شعائر و تعليمات دينی خويش میگردد."
کميسيون به اولياء حکومت ايران توصيه میکند به مجموعه قوانين مربوط به رويهء قضايی احترام بگذارند. طبق اين مقرّرات شخص بازداشت شده حق دارد که سريعاً از دلايل دستگيری يا بازداشت خود مطّلع گردد.
کميسيون از اولياء حکومت ايران میخواهد تضمين نمايند که کلّيه افراد بازداشت شده از هرگونه شکنجه و سوء رفتار مصون هستند، امکان دسترسی به خانوادهها و وکلای خود را دارند و در صورت لزوم از مراقبتهای پزشکی بهرهمندند.