نهضت مشروطه ايران که سد و دو سال پيش ، پس از يک دوره بيست ساله تحولات فکری و اجتمائی به پيروزی رسيد حکم مميزی است که تاريخ ايران را به دو دوره فرهنگی ، اجتمائی ، سياسی و حقوقی تقسيم می کند و پاسداشت اين نهضت بزرگ و افتخار آميز ، بزرگ داشت آزادی خواهان و آزادی خواهی ، ترقی خواهی ، قانون مداری و ناسيوناليسم ايرانی است.
فرهيختگان جامعه ايران در آن ايام به روشنی در يافته بودند که برای نجات جامعه در غفلت نگهداشته شده وفقرزده ای که کمرش زير فشارهای قدرتمندان وابسته به دربار فاسد و حمايت شده از سوی بيگانگان خم شده و عملکرد بخش بزرگی از روحانيان، جامعه را بيش از پيش به قهقرا می برد چاره ای جز آن نيست که مردم را به حقوق حقه خويش آگاه سازند و آنان را برای مشارکت در تعين سرنوشت خويش ، عقب راندن حاکميت استبدادی و غير پاسخگو آماده سازند. در اين راستا هدف های خود را متوجه استقلال ايران و حفظ تماميت ارضی ، استقرار حاکميت قانون ، تشکيل پارلمان برگزيده مردم،پاسخگو کردن همه ارگانها و مقام های حکومتی ، حقوق شهروندی برای همه باشندگان ايران زمين از هر آئين و مذهب و قومی که هستند ، حق آزادی بيان و انديشه و بالاخره استقرار حاکميت مردم ساختند.
افسوس و سد افسوس که در پی استقرار حکومت مشروطه در ايران هيچ يک از برقدرت نشستگان از محمد علی شاه گرفته تا پادشاهان پهلوی ، نه تنها تمايل به تمکين ازاهداف و دستاوردهای سياسی نهضت مشروطه از خود نشان ندادند ، که هر يک بگونه ای با آنها سر ستيز داشتند.
امروز نيزکه نظام اسلامی حاکم بر ايران که جز درابعاد و امکانا تش، روز به روز به دوران استبدادی قاجار نزديک تر می شود، با جنبش عميق و نيرومندی متشکل از جوانان ، زنان ، دانشجويان ، کارگران ، معلمان و روشنفکران روبروست. اين جنبش با الهام از مبارزات تاريخی مردم ايران بويژه نهضت مشروطه و نهضت ملی شدن نفت در راه استقرار حاکميت ملی ،کسب آزادی های
اساسی خود و برای دفاع از تماميت ارضی ايران به مبارزه همه جانبه خود ادامه می دهد و تا دستيابی به آرزوهای تاريخی وحقوق بر حق خود از پای نخواهد نشست .
پاينده ايران
جبهه ملی ايران- آلمان
امرداد ۱۳۸۷