پس از تغييرات مديريتی در زندان اوين و تغيير مدير بند ۳۵۰ زندان اوين که بالغ بر ۴۰ زندانی سياسی در آنجا نگهداری ميشوند ، فردی به نام "بزرگ نيا" بعنوان مسئول جديد اين بند به روی کار آمد که با حمايت مسئولان جديد حراست اين زندان(آقای کورگل) اقدام به اتخاذ محدوديتها و برنامه هايی برای هر چه بيشتر تحت فشار قرار دادن زندانيان سياسی اين بند نمود.
وی ضمن اتخاذ قوانين توهين آميز و غيرمتعارفی همچون اجبار به پوشيدن دمپائی برای زندانيان سياسی در حاليکه ساير زندانيان از کفش های شخصی استفاده ميکنند ، همينطور اعلام خاموشی زودهنگام و مجبور کردن زندانيان به خواب زودهنگام ، اقدامات خود را آغاز و با برداشتن تمام پرده های پنجره های بند مذکور و اجبار به شرکت در برنامه های صبحگاه روند فشار بر زندانيان مذکور را تداوم بخشيد.
نامبرده طی آخرين اقدام خود ، اقدام به محدود کردن زمان تماس زندانيان و کنترل تماسها همانگونه که در بندهای امنيتی چون ۲۰۹ معمول است نموده ، به طوريکه زندانيانی که ديگر دارای طبقه بندی امنيتی و پرونده های مفتوح نيستند برای تماس با خانواده های خود نيز با مشکل رو به رو گرديده اند.
همچنين آقای بزرگ نيا ضمن انتخاب مسول (وکيل بند) غير سياسی برای زندانيان سياسی عملا پرونده سازی و تهديد زندانيان را با توسل به اين شيوه امکان پذير اعلام نموده است و در چندين مورد نيز تا کنون با اين شيوه برای زندانيان سياسی پرونده سازی نموده است ، تا کنون هر زندانی سياسی که به وضعيت مذکور معترض گرديده است ، تهديد يا تبعيد گرديده است .
ابوالفضل جهاندار ، عبدالرضا رجبی ، حميدرضا محمدی، صالح کهندل ، حميدرضا برهانی ، هاشم شاهينی نيا ، سعيد شاه قلعه ، غلامحسين کلبی ، منصور رادپور، منصور اسانلو ، ارژنگ داودی منجمله افرادی هستند که بر اساس برخوردهای جديد در اين بند و به دليل اعتراض به نقض حقوق انسانی و قوانين لازم الاجرا ، به زندانهای مختلف اعم از بندهای ديگر زندان اوين ، زندان مخوف رجايی شهر ، زندانهای بندرعباس ، برازجان و ماهشهر تبعيد گرديده اند.
همچنين در طی روزهای اخير زندانيان سياسی به نامهای محمد حسن فلاحيه زاده ، دکتر سعيد ماسوری ، سعيد درخشندی و ميثاق يزدان نژاد که معترض به شرايط نامنساب بند مذکور بوده اند و خواسته خود را متوقف شدن روند مذکور و جاری ساختن قوانين و آئين نامه های سازمان زندانها بيان نموده اند مورد تهديد برای پرونده سازی و تبعيد قرار گرفته اند ،
لازم به ذکر که زندانيان سياسی بند مذکور برخلاف ساير زندانيان زندان اوين از حق دسترسی به کتابخانه و امکانات حداقلی برای ورزش نيز محروم ميباشند.