عبدالله مومنی: صدای خانواده اميرحشمت ساران در ميان جار و جنجال‌های انتخابات رياست جمهوری شنيده نشد، ادوار نيوز

- اگر در قبال حوادث قبلی واکنش مسوولانه‌يی صورت می گرفت امروز شاهد مرگ اميرحشمت ساران نبوديم

سخنگوی سازمان دانش آموختگان ايران درگذشت اميرحشمت ساران زندانی سياسی در زندان رجائی شهر را با توجه به تکرار چنين تجربه‌های تلخی در طی دو سال گذشته برای چند زندانی سياسی ديگر، نشانه ای آشکار از بی توجهی مسوولان به وضعيت زندانيان سياسی و پايين بودن استانداردهای حقوق بشری در ايران دانست.

عبدالله مومنی در مصاحبه با ادوارنيوز گفت: حق حيات، طبيعی‌ترين حق انسانی است که حتی در جوامعی که حکومتگران حقوق معنوی انسان ها همانند آزادی بيان و انديشه را به رسميت نمی شناسند به دليل حساسيت بالای افکار عمومی و وجدان بيدار بشری،هر گونه اهمال‌کاری وبی توجهی در خصوص حق حيات افراد هزينه فراوانی برای متوليان امرخواهد داشت.

مومنی با اشاره به فوت امير حشمت ساران گفت: حوادثی از اين دست عليرغم تمامی تلاش‌های صورت گرفته و هزينه هايی که مدافعان بهبود وضعيت حقوق بشر در ايران پرداخت می کنند، نشانگراين مساله است که اوضاع حقوق بشر در ايران بحرانی و اسفناک است. چرا که نهادهايی که وظيفه قانونی آنها تامين امنيت شهروندان و تضمين حقوق و آزادی‌های اجتماعی آنان است بيش از آنچه که در خدمت حقوق بشر و آزاديهای شهروندان باشد در خدمت پايمال کردن حقوق انسانها و آزاديها گام بر می دارند واينگونه است که به بهانه هايی نظير نقض امنيت ملی و... صريح ترين اصول قانونی انسانها و آزاديهای فردی‌شان و رعايت عدالت را زير پا می گذارند.
مومنی ادامه داد: عدم رعايت موازين و استانداردهای حقوق بشری در زندان ها بخصوص در مورد زندانيان سياسی– عقيدتی منجر به شرايطی شده که نسبت به سلامت جانی يک زندانی سياسی با بی توجهی برخورد می شود. چرا که در نتيجه کاربست سازوکارها و ابزارهای غيرحقوقی با نگرش سياسی قدرتمدارانه که نقض حقوق بشر را در ايران موجب می شوند رفته رفته سلب حقوق و آزاديهای سياسی و شهروندی را در راستای تثبيت قدرت شان ناکافی دانسته و به سمت و سويی گام برمی دارند که حق حيات فردی زندانيان سياسی و افراد را با کمترين هزينه نقض می کنند و اين نوع بی توجهی به حق حيات افراد، بسيار تاسف بار و نگران کننده است.

مومنی با اشاره به فوت اکبر محمدی، زهرا بنی يعقوب و چند فرد ديگر از زندانيان سياسی که دراثر بی توجهی مسولان امروز به قطع حيات امير ساران منجر شده گفت: اگر در قبال حوادث قبلی واکنش های مسولانه‌ای صورت می گرفت امروز شاهد تکرار اين اتفاق حزن انگيز نبوديم.

سخنگوی سازمان دانش آموختگان با ابراز تاسف از عدم واکنش جدی سازمان های حقوق بشری، فعالان مدنی و سياسی نسبت به بيماری طولانی مدت آقای ساران و در نهايت فوت ايشان در زندان رجايی شهر گفت: متاسفانه آقای اميرحشمت ساران که به اتهامات سياسی چندين سال در حبس بود، در زندان رجايی شهر از بديهی ترين حقوق يک زندانی سياسی همچون حق استفاده از مرخصی و همچنين امکان رسيدگی به وضعيت نامساعد جسمی محروم مانده بود، در سکوت و بی عملی فعالان حقوق بشری و بی توجهی و مسوليت ناشناسی مسوولان اين زندان درگذشت.

مومنی با اشاره به ديداری که چند ماه پيش به همراه چند فعال حقوق بشری و اعضای سازمان دانش آموختگان با خانواده ساران داشتند گفت: پس از ديدار نسبت به وضعيت نامطلوب شرايط زندان آقای ساران نگرانی خود را اعلام کرديم و بی اعتنايی کنشگران حقوق بشری به اوضاع برخی از زندانيان را نمونه ی روشنی از تبعيض ارزيابی کرديم.

مدافعان حقوق بشر بايد پژواک صداهای حاشيه ای و محذوفی که حقوق شان تضييع شده باشند و اعتراض خود را به نقض حقوق ‏همه شهروندان بی پشتوانه و فاقد حامی نشان دهند و نبايد صرفا به انعکاس و خبر رسانی و حمايت حقوق شهروندی فعالان شناخته ‏شده بپردازند، اينکه در کنش های حقوق بشری مرزبندی و توهمات ائدئولوژيک را دخيل کنيم زنگ ‏خطری است که منافع مخالفان دموکراسی را تثبيت و به نفع ناقضين حقوق بشر در ايران تمام خواهد شد.

مومنی با عرض تسليت به خانواده اين زندانی سياسی تصريح کرد: خانواده آقای ساران در ماه های اخير تلاش کردند نامساعد بودن حال وی را از طرق مختلف به نهادهای حقوق بشری و رسانه های گروهی برسانند اما بسيار غمبار است که صدای آنها در ميان جاروجنجال های انتخابات رياست جمهوری شنيده نشد.

مومنی تصريح کرد: آقای ساران هيچ اقدام غير مدنی و يا خشونت آميزی انجام نداده بوده و ايشان به عنوان يک شهروند، مخالف قانونی حاکميت بود که متاسفانه امروز به دنبال محکوميت و زندان طولانی مدت در زندان جانش را از دست داد. نکته قابل تامل اينکه ايشان برخلاف اصول حقوق بشری و قانون در طول بازداشت به دستور قاضی از مرخصی محروم شده بود.

سخنگوی سازمان ادوار تحکيم تصريح کرد: به نظر می رسد جدای از آنکه نتيجه بی مبالاتی و بی اعتنايی مسولان امر به حقوق زندانيان چنين وقايع حزن انگيزو اسفباری را رقم می زند، رفتار فعالان حقوق بشری و نهادهای پيگير وضعيت زندانيان نيز بدليل کم توجهی وسهل انگاری نسبت به حقوق تضييع شده و ظلم مضاعف رفته بر ايشان و خانواده شان نيز در پيشگاه وجدان های بيدار مورد بازخواست و محل سوال قرار می گيرد. آيا اگر نسبت به اجحاف و تبعيضی که به موجب عدم رعايت قانون در خصوص محروميت از حق مرخصی يا امکان دسترسی و مداوای بيرون از زندان اعتراض جدی صورت می گرفت، امکان نداشت که صدای حزن انگيز خانواده ای را شاهد نباشيم؟ اگر از سوی فعالان حقوق بشری اهتمام جدی نظير ساير زندانيان صورت می گرفت نمی توانستيم از قطع حيات فردی يک انسان جلوگيری کنيم؟ آيا در قبال اين اصل بشر دوستانه که "انسان آزاد آفريده شده وآزاد و مساوی در برابر قانون مورد حمايت قرار گيرد "چنين بايد مسوليت گريزی داشته باشيم؟

مومنی ادامه داد: اگر نمی خواهيم چنين رويه های غير انسانی را شاهد باشيم نبايد اجازه تکرار اينچنين اوضاع تلخی را که در انتظار ساير محذوفين از حمايت های حقوق بشری است به قانون شکنان بدهيم که برای آنها رفته رفته به امری عادی و بی هزينه تبديل می شود.

مومنی درهمين خصوص به وضعيت نامساعد سعيد درخشندی اشاره کرد و گفت: آقای درخشندی که طی يک روند ناعادلانه بازداشت و محکوم شدند و بيش ازدوسال ونيم زندان را بدون برخورداری از حقوق بديهی يک زندانی نظير حق استفاده از مرخصی و معالجه در بيرون زندان پشت سرگذاشته است و درحالی که خانواده او نسبت به وضعيت سلامت وی هشدار داده است اما همچنان با بی توجهی مسولان و تصميم گيران پرونده‌شان مواجه‌اند. مومنی در همين زمينه وضعيت نامناسب جسمانی منصور اسانلو را مورداشاره قرار داد و خواستار توجه جدی مسوولان و واکنش متناسب فعالان حقوق بشری در اين خصوص شد.

عبدالله مومنی همچنين ادامه بازداشت فعالان دانشجويی دانشگاه پلی تکنيک و اعمال فشار و محروميت از حقوق قانونی آنها را مورد اشاره قرار داد و گفت: شکی نيست که دانشگاه پلی تکنيک و فعالان دانشجويی طی سال های اخير در تلاش برای پيشبرد آرمان های دموکراتيک و آزادی خواهانه و در پرداخت هزينه های دموکراسی خواهانه در جنبش دانشجويی پيشقدم بوده اند.

در برابر، دولت نهم و نهادهای امنيتی با تعليق، اخراج و محکوم کردن دانشجويان نتوانسته به خواست خود مبنی بر برچيدن هر گونه فضای اعتراضی در دانشگاه دست يابد و به‌ شدت از دست دانشجويان فعال ناراضی و عصبانی است، خشم نهادهای امنيتی از کنش های ازاديخواهانه به گونه ای است که با محبوس کردن دانشجويان به دنبال ايجاد فضای منجمد در دانشگاه هستند.

دبير سابق تشکيلات تحکيم اينگونه برخوردها با دانشجويان را تسويه حساب قدرتمداران با کنش های آزاديخواهانه دانشجويی ارزيابی کرد که در راستای محدود ساختن قدرت حاکميت فعاليت می کنند و افزود: حاکميت در برابر دانشجويانی که تلاش خود را متمرکز به پرسش گری، نقادی و کنش های روشنگرانه ايی که معطوف به تاباندن نور به بخش های تاريک و ناروشن عملکرد حاکمان کرده اند واکنش های انتقام جويانه نشان می دهد. ازاين رو است که در هر مقطعی سرکوب دانشجويان را ضروری بدانند با توسل به هر ابزار و بهانه ای خط برخورد را عملی می کنند.

دبيرسابق تشکيلات تحکيم با اشاره به سناريوی دفن شهداء و بهانه قرار دادن آن برای برخورد با دانشجويان ادامه داد: با اين وجود اگر چه دانشجويان پيش از سناريوی دفن شهداء با هشدارهای لازم در خصوص اهداف اين سناريو که بدنبال تقابل ميان دانشجويان و شهداء و پس ازآن ايجاد فضايی برای برخورد با دانشجويان بودند را با موضع گيريهای مسولانه مبنی بر رعايت حفظ حرمت شهداء و هشدار نسبت به استفاده ابزاری از آنها خنثی کردند. اما از آنجائی که برخورد با دانشجويان منتقد و فعال در دستور کار محافل امنيتی قرار گرفته بود با تدفين شهداء و درگيری با دانشجويان آنها را بازداشت کرده اند.

سخنگوی سازمان دانش آموختگان با بيان اينکه نهادهای امنيتی برخورد کننده با دانشجويان با تدفين شهداء دو هدف را دنبال می کردند گفت: با يک اقدام از يکسو برخورد با فعالان دانشجويی و تخطئه کردن فضای منتقدانه دانشگاه و از سوی ديگر با خاکسپاری شهداء در دانشگاه و استفاده ابزاری از آنها منتقدين ايدئولوژی رسمی حاکميت را در فضای بالنسبه آزادتر دانشگاه با اتهام مخالفت با شهداء و آرمانهای آنها هر گونه اعتراضی را پر هزينه و آزادی بيان و عقيده را در دانشگاه مسدود کنند تا در نهايت فضای دلمرده و ياس آلودی بر دانشگاهها مستولی گردد.

مومنی گفت: برخوردهای انجام شده با دانشجويان پلی تکنيک در يک سال اخير،بازداشتها ومحروميت های ايجاد شده برای فعالين اين دانشگاه يکی از تلخ ترين اتفاقاتی است که در کارنامه نقض حقوق بشری حاکميت قرار دارد.

مومنی همچنين نسبت به فشار بر اين دانشجويان به جهت رسيدن به مقاصد دلخواه نيروهای امنيتی از طريق اعمال شيوه های غير قضايی و غيرقانونی هشدارداد.

مومنی بدين ترتيب خواستار آزادی هرچه سريعتر فعالان بازداشت شده پلی تکنيک آقايان: عباس حکيم زاده، مهدی مشايخی، نريمان مصطفوی، احمدقصابان، مجيدتوکلی، ياسرترکمان، کوروش دانشيار، حسين ترکاشوند و اسماعيل سلمانپور شد.

مومنی همچنين بازداشت سازماندهی شده دانشجويان چپ در شهرهای اصفهان و تهران را مورد اشاره قرار داد و گفت: در ماه اخير برخی دانشجويان طيف چپ محمد پورعبدالله، عليرضا داوودی، سانازاللهياری، نسيم روشنايی، مريم شيخ، ارسلان صادقی و اميرحسين محمدی فر بازداشت شده اند و در وضعيت نامشخصی به سر می برند.

سخنگوی سازمان دانش آموختگان در پايان تصريح کرد: اين برخوردها شکل گيری انسجام ميان نيروهای سياسی منتقد با محور حقوق بشر را ضروری ساخته، چرا که هيچ تضمينی برای رعايت بديهی ترين حقوق افراد از سوی حاکميت وجود ندارد و نهادهای مدنی با انسجام در دفاع از حقوق شهروندان و با تلاش در برخورداری از حمايت قانون در برابر اين رفتارها، امکان نقض حقوق را با دشواری و سختی همراه می کنند.