ديدار جمعی از فعالين دانشجويی و سياسی مشهد با خانواده عباس حکيم زاده و احمد قصابان، اميرکبير

خبرنامه اميرکبير: صبح امروز دوشنبه سوم فروردين به دعوت جمعی از اعضای انجمن های اسلامی شرق کشور، فعالين دانشجويی و مدنی شهر مشهد در منزل پدری عباس حکيم زاده گردهم آمدند تا سال نو را به خانواده ی اين دانشجوی دربند تبريک بگويند. علاوه بر فعالين دانشجويی و سياسی حاضر در اين مراسم، پدر و مادر احمد قصابان ديگر دانشجوی پلی تکنيکی بازداشت شده نيز در اين مراسم حضور داشتند. دانشجويان و دوستان حکيم زاده و قصابان در اين آغازين روزهای بهار شاهد چشم های اشکبار دو مادر بودند که رنج رفته بر دو خانواده را روايت می کردند. مادر قصابان خوشحال تر بود «ديشب احمد برای بار اول تماس گرفت و گفت حالش در انفرادی خوب است». اما مادر حکيم زاده گريان گفت « عباس از روزی که بازداشت شده است هيچ تماسی نداشته. نمی دانم چه اتفاقی برای او افتاده است و نگران سلامتی اش هستيم.»

در آغاز اين مراسم علی صابری دبير پيشين انجمن اسلامی دانشگاه اميرکبير با يادی از تمامی دانشجويان و همکلاسی های سابقش به بيان خاطراتی از روزهای بازداشت قبلی اعضای شورای مرکزی اين انجمن پرداخت. وی با برشمردن حوادثی که در سه سال گذشته همچون انحلال انجمن اسلامی، سناريوی نشريات جعلی، بازداشت های اخير و … روی داده است، اين حوادث را «پروژه ی حاکميت با تمام توان برای فتح پلی تکنيک دانست». اين عضو کنونی شورای مرکزی شعبه مشهد سازمان دانش آموختگان افزود: «خوشبختانه تمامی اقداماتی که حاکميت برای از بين بردن جنبش دانشجويی انجام داده است کامياب نبوده است.»

پس از صابری، حسين جاودانی عضو شورای مرکزی شعبه خراسان ادوار تحکيم با اشاره به محبت مسئولين به مردم غزه و بی توجهی شان به دانشجويان ايرانی گفت: «قضاوت ملت ايران و فعالين سياسی نسبت به عملکرد آنان است و نه سخنان و شعارها.» وی با اشاره به سخنان مقام رهبری خطاب به اوباما در مورد رعايت حال مردم و روند غير قانونی رسيدگی به پرونده ی دانشجويان ابراز اميدواری کرد که هرچه سريع تر کليه دانشجويان بازداشتی آزاد شوند. به گزارش خبرنامه اميرکبير، اين عضو سابق انجمن اسلامی دانشگاه تهران با اشاره به روحيه خانواده حکيم زاده و قصابان گفت: «با اين روحيه ای که در اين دو خانواده سراغ دارم، کار نظام سخت است». جاودانی در پايان با اشاره به فوت ناگهانی حشمت ساران در زندان افزود: «در طول ۵ سال بازداشت، ايشان فقط يک بار اجازه ی مرخصی داشت. اکنون او فوت کرده است و روسياهی اش برای مقصرين حادثه مانده است. پس با يادی از زندانيان گمنام سياسی آرزوی آزادی ايشان را دارم.»

حامد علوی فعال ملی مذهبی در اين مراسم با ذکر خاطراتی از زندان قبل از انقلاب و مقايسه ی آن با وضعيت زندانيان سياسی امروزگفت: «دانشجويان امروز چندين برابر آن دوران در زندان رنج می کشند. حبس در سلول انفرادی خود نوعی از بدترين شکنجه است و می تواند ذهن فرد را فلج کند.»

وی با بيان اينکه در اين ۱۰۰ سال تلاش برای دموکراسی، ما هزينه ی گذار را پرداخت کرده ايم، گفت: «مادام که مظلومان جامعه ميزبان ستمکاران اند، استبداد ادامه دارد. امروز تنها راه، مقاومت و پايداری است. امروز در شرايطی زندگی می کنيم که به اصولی از همين قانون اساسی که ضامن آزادی ها ی سياسی است توجهی نمی شود. از اين روست که به جای نهادينه شدن آزادی ، استبداد نهادينه می شود.» وی با ابراز خوشحالی از حمايت خانواده ها از دانشجويانشان گفت: «دقيقا از طريق خانواده هاست که می توانيم به جامعه نقب بزنيم. مطمئن با شيد استبداد در کشور ما ترک خورده است. جريان دانشجويی با انباشت تجربه و عدم تکرار خطاهای گذشته می تواند به موفقيت برسد. روسفيدی از آن آنانی است که هزينه داده اند وروسياهی از آن مستبدين.»

پس از او ناصر آملی عضو شورای مرکزی حزب مشارکت خراسان با انتقاد از اينکه هرسال نوروز شاهد دوستانی در زندان هستيم گفت: «چرا بايد هر نوروز به خانواده هايی که فرزندانشان در زندان هستند تبريک بگويم.» آملی ادامه داد: «در اين جامعه استبداد و ظلم ريشه ی ديرينه دارد و هرکس بخواهد مقاومت کند زندان خانه ی دومش است. امروز نوبت حکيم زاده و قصابان فردا نوبت ديگری.» وی با اشاره به ساختار استبدادی ايران گفت: «در ايران يک اقليت بر منابع نفتی مسلط اند که به هيج وجه خواهان از دست دادن آن نيستند. در اين شرايط کار هر انسان آزادانديشی سخت می شود و ما برای آزاده زيستن بايد اين راه را برويم و مشکلاتی مثل حبس، ستاره دارشدن، ناديده گرفته شدن حقوق اجتماعی را تحمل کنيم».

در ادامه رضا عرب دبير انجمن اسلامی دانشگاه مازندران با تبريک سال نو به خانواده تمامی دانشجويان زندانی گفت: «نمی توان تاسف خود نسبت به عدم حضور دوستانمان بر سر سفره ی هفت سين امسال را بيان نکرد. اين اتفاق هنگامی دردناک تر می شود که جمعی از بهترين دوستانت اين روزهای بهاری را در زندان به سر برند.» وی با نام بردن از دانشجويان بازداشتی ادامه داد: «بعد از چندی تلاش ما برای تحقق مدرنيته در ايران آنچه شاهدش هستيم، شر و جنايت حکومتی و مشخصا مدرن است. جنايت مدرن حکومتی که غير شخصی، غير مستقيم و با واسطه و همکاری سازمانها ی مخوف و پيچيده و مقاماتی که وظيفه و نقش نهادی خويش را ايفا می کنند صورت می پذيرد. ديگر حاکمان مستقيم و بلاواسطه مرتکب جنايت نمی شوند.» رضا عريب که همکار حکيم زاده و قصابان در واحد سياسی دفتر تحکيم است، در ادامه افزود: « آنچه مهمترين مسئله در مورد اين بازداشت هاست، جايگاه پلی تکنيک به عنوان جريان آوانگارديسم سياسی است. راه نجات از استبداد، به چالش کشيدن نظام مقتدر گفتمانی است که توسط حکومت ايجاد شده است. مجموع اين چالش ها و خدشه ها موجب شالوده شکنی نظام گفتمانی می شود. آنچه پلی تکنيک در روز دفن شهدا و سو استفاده از شهدا توسط حاکميت انجام داد، مصداق آوانگارديسم سياسی است که نياز امروز ماست.»

پس از وی علی قلی زاده عضو انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی شاهرود با اشاره به اتخاذ روش های قانونی و مسالمت آميزی که دانشجويان برای مقاومت برگزيده اند گفت: «اما رفتار حاکميت کاملا مغاير با قانون است. بازداشتهای بدون حکم، حمله به خانه ی دانشجويان، بازداشت آنها در مراسم بزرگداشت اولين نخست وزير جمهوری اسلامی، همه مغاير با تلاش صد ساله ی ما برای قانون مندی جامعه است.» وی با اشاره به شعار های انقلاب ۵۷ افزود: «اگر به استفلال نسبی رسيده ايم اما نه از آزادی خبری هست و نه از اسلاميت و جمهوريت. بايد به خواسته های سال ۵۷ برگرديم و خواستار محقق شدن آنها بشويم.»

هاشم خواستار فعال انجمن صنفی معلمان در سخنان کوتاهی با اشاره به بی اثر شدن اهرم بازداشت در حاکميت استبدادی گفت: «نبايد از زندان رفتن ترسيد و بايد امروز هزينه ها را برای حاکميت افزايش داد که اين تجمع ها و برنامه ها اين کار را محقق می کنند.»

سپس روح الله شهسوار فعال سياسی اصلاح طلب با برشمردن ويژگی های فرد آزاده گفت: «کسی می تواند در زندان دوام بياورد که اول آگاهی داشته باشد و دوم دارای شخصيت بزرگ باشد. با شناختی که بنده از احمد و عباس دارم اين دو، سرافراز خواهند بود.»

به گزارش خبرنامه اميرکبير، در ادامه فرزاد حسن زاده از فعالين دانشجويی چپ مشهد با اشاره به برخورد هايی که با خودش شده است گفت: «بازجوی من در جواب من گفت قانون يعنی ما، حاکميت هم ما هستيم. ما به قاضی دستور می دهيم که تو انفرادی باشی يا در مرخصی. اتهام امنيتی برخورد امنيتی می طلبد.» وی در پايان صحبت هايش با اشاره به افزايش آمار بازداشت دانشجويان در يک سال اخيراز دانشجويان خواستار چاره جوی در اين مورد شد.

در ادامه ی اين مراسم سلمان سيما دانشجوی دانشگاه آزاد، بهزاد پروين عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه بيرجند، و جليل رضايی از دانشجويان بازداشتی دانشگاه شيراز در سخنانی کوتاه آرزوی آزادی دانشجويان زندانی بويژه عباس حکيم زاده و احد قصابان را مطرح کردند.

در پايان نوبت به والدين اين دو دانشجو رسيد تا با تشکر از تمامی دوستان و فعالينی که در منزل آنها حاضر شدند به وضعيت فرزندان خود بپردازند. ابتدا مادر عباس حکيم زاده با ابراز نگرانی نسبت به بيماری ستون فقرات عباس گفت: «بيش از سی روز است که از بازداشت پسرم گذشته ولی هنوز نگذاشته اند او تماسی با ما بگيرد. مگر عباس چه گناهی دارد جز دفاع از آزادی که حق تماس و ديدار با خانواده اش را به او نمی دهند. شايد عباس تحت فشار و شکنجه است.» مادر احمد قصابان هم با اشاره به اينکه ديشب احمد برای اولين بار با منزل تماس گرفته است گفت: «آقای مرتضوی گفته اند ۲۰۹ زندان گل و بلبل است.»

پدر عباس حکيم زاده که ميزبان فعالين دانشجويی و سياسی بود از دوستان عباس که اين نوروز به خانواده ی آنها سر زده اند تشکر کرد. وی با اشاره به وضعيت عباس و ديگر دانشجويان بازداشتی خواستار مشخص شدن راهکاری قانونی برای جلوگيری از بروز چنين اتفاقاتی شد.

در ادامه پدر احمد قصابان که بسيار منقلب شده بود با اشاره به صحبت های دادستان تهران در مورد وضعيت دانشجويان پلی تکنيکی که گفته بود «شيرش دست من است» در پاسخ بيان داشت: «با اين وضعيت راهکاری قانونی برای خانواده ها باقی نمانده است. بيش از يک ماه است که اين دانشجويان تماسی با خانواده ها نداشته اند. اين امر نه قانونی است و نه شرعی.» آقای قصابان در پايان از پدر عباس حکيم زاده برای تربيت چنين فرزندی تشکر کرد و گفت «عباس در نوبت قبلی بازداشت احمد از هيچ تلاشی فروگذار نکرد. اميدوارم همه اين دانشجويان هرچه زودتر آزاد شوند».