خواسته های زنان از رييس جمهوری آينده، اولين کنفرانس خبری همگرايی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات، کانون زنان ايرانی

کانون زنان ايرانی- فريده غائب: گروهها و فعالان جنبش زنان ايران درخواست های خود را از رييس جمهور آينده با برگزاری يک نشست خبری مطرح کردند.

صبح امروز شنبه پنجم ارديبهشت ماه، در دفتر انتشارات روشنگران؛ گروهی از فعالان جنبش زنان ايران با نام "همگرايی گروهها و فعالان جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات" گردهم آمدند .

اين برای اولين بار است که گروهها و طيف های مختلف فکری و فعال در حوزه زنان در طول سی سال پيروزی انقلاب ايران به طور رسمی قبل از انتخابات رياست جمهوری ، مطالبات خود را مطرح و اين مطالبات را از کانديداها پی گيری می کنند .

آنها از رييس جمهور آينده می خواهند ايران به کنوانسيون رفع هرگونه تبعيض عليه زنان بدون قيد و شرط بپيوندد و نيز قوانين تبعيض آميز عليه زنان را بازنگری کند به ويژه اصول ۱۹،۲۰،۲۱و ۱۱۵ قانون اساسی را با گنجاندن اصل برابری جنسيتی بدون قيد و شرط .

سيمين بهبهانی، بانوی شعر ايران به عنوان اولين سخنران دو خواسته مشخص اين همگرايی را يادآور می شود:"ما از هر کانديدايی که روی کار می آيد می خواهيم که ايران به کنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان بپيوندد و قوانين تبعيض آميز عليه زنان اصلاح شود. ما خواهان برابری با مردان هستيم."

او به رسم حضور هميشگی اش ، شعری درباره زنان می خواند. شعرهايی که وضعيت زنان اين سرزمين را به تصوير می کشد.

اعظم طالقانی که خود يکی از کانديداهای دهمين دوره رياست جمهوری است گردهم آمدن زنان و بيان مطالبات مشترک زنان ايران را نکته قابل توجهی عنوان می کند.

طالقانی معتقد است کنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان، برابری در حق تحصيل و دستيابی به موقعيت های اجتماعی را مطرح می کند و اين همان نکاتی است که در اسلام نيز مطرح شده است. چرا که تاکيد اسلام بر برابری ميان زن و مرد است و از مهم ترين اولويت های اين دين حفظ حقوق برابر و اجرای آنهاست.

طالقانی در ادامه می گويد:"برای نگاه برخی از مسئولان کشور نسبت به زنان متاسفم.نگاه آنها نسبت به انسانی به نام زن؛ برده و جنس دومی است و اسلام با اين نگاه مخالف است.از نظر اسلام ميان مرد و زن هيچ تفاوتی وجود ندارد."

او همچنين در برابر اين پرسش که امکان الحاق به کنوانسيون چقدر وجود دارد؟ با انتقاد از دولت نهم می گويد:"در زمان رياست زهرا شجاعی بر مرکز امور مشارکت زنان چند کتاب درباره کنوانسيون تاليف شد و به نتايج مثبتی هم رسيد اما حالا مرکز امور خانواده تمام بودجه اش را صرف ترويج عفاف و يا کمک به خيريه ها می کند."

الهه کولايی ،استاد دانشگاه نيز از ديگر سخنرانانی است که بر همگرايی و ائتلاف گروههای مختلف زنان تاکيد می کند:"اين نشست نمادی از همگرايی زنان ايرانی است که فارغ از تمايز ها و تعلقات،تهديد های عليه خود را درک کرده اند و اين همگرايی ايجاد شده است. اين وظيفه ماست که با استفاده از فرصت انتخابات بتوانيم در ارتقای جايگاه زنان گام مثبتی برداريم."

او در ادامه به نقش زنان در انقلاب ايران اشاره می کند و اينکه بعد از انقلاب و در زمان تدوين قانون اساسی اين قشر از جامعه و خواسته های آنها ناديده گرفته شد و قوانينی عليه آنها نوشته شد.

بخش ديگری از سخنان اين استاد دانشگاه درباره تغيير مسائل زنان در پی تغيير دولت ها و سياست های آنهاست:"علی رغم توفيق هايی که زنان به دست آورده اند اما متناسب با جريان های سياسی جايگاه زنان ارتقا و يا تنزل پيدا کرده است.دولت نهم به عنوان يک استراتژی تلاش کرد زنان را به خانه بازگرداند و نيروی آنها را در بازر کار و اشتغال ناديده بگيرد."

شيرين عبادی ، برنده جايزه صلح نوبل نيز از کشوری ديگر و در يک تماس تلفنی پيام خود را در جمع خبرنگاران مطرح می کند. او می گويد: "خواسته ديرينه ما زنان دستيابی به برابری و جلوگيری از اعمال هرگونه تبعيض بر اساس جنسيت است. "

اين حقوقدان به تعريفی که از تبعيض در کنوانسيون رفع هرگونه تبعيض عليه زنان شده اشاره می کند و فرصت پيش آمده در فضای انتخاباتی را مجالی برای بازگويی خواسته زنان يعنی خواسته بر حق برابری می داند.خواسته ای که به گفته عبادی صرفا جنبه مدنی دارد و مطالبه ديرينه زنان برای دستيابی به حقوق برابر است.

فرزانه طاهری، نويسنده و دبير جايزه بنياد گلشيری يکی ديگر از حاضران در اين کنفرانس مطبوعاتی خود را به عنوان زنی اهل قلم معرفی می کند و سپس از تلاش های اخير زنان به وی‍ژه در کمپين يک ميليون امضا برای تغيير قوانين نابرابر سخن می گويد.

به گفته او همواره مسائل زنان زينت گروه‌ها و طيف‌های سياسی بوده، اما اين جمع نشان می‌دهد زنان با وجود افکار و عقايد سياسی مختلف مطالبات مشترک دارند. ما حقوق مدنی را مطرح می‌کنيم و می‌خواهيم به رسميت شناخته شود. زنان به نامزدهای انتخاباتی مطالبات خود را ارائه می‌دهند و آنها موظفند در صورت پيروزی زمينه را برای بسترسازی فرهنگی فراهم آورند.

شهلا اعزازی، جامعه شناس و استاد دانشگاه اميدوار است مطلباتی که الان مطرح شده در آينده پيگيری شوند چرا که معتقد است مطالبات زنان و سازمان های مدنی دائما بايد مورد بحث قرار بگيرند و به يک باره نتيجه نمی دهند.

او درباره فاصله ميان سنتها و قوانين و آنچه که در عمل در جامعه پياده می شود اشاره می کند:"در حوزه خانواده رسانه ها و به ويژه تلويزيون تصويری از خانواده ارائه می دهند با خانواده مشارکتی امروزی تفاوت بسيار دارد. از سال ۱۳۸۲ به اين طرف تلويزيون روند ترويج چند همسری مردان را در پيش گرفته است. از سوی ديگر قوانينی هم که تدوين شده متناسب با زندگی شهری امروزی در ايران نيست چرا که در عمل زنان ما بسياری از محدوديت ها را زير پا گذاشته اند.مثلا به عنوان رای دهنده و کانديدای رياست جمهوری در انتخابات شرکت می کنند و يا در دانشگاهها و بازار کار حضوری پررنگ دارند."

اعزازی در ادامه درباره نقش موثرسازمان های مدنی در پيشبرد مطالبات افراد در جامعه می گويد:"شرط ضروری در جامعه مدرن امروزی حمايت و پاسخگويی به درخواست و مطالبات افراد جامعه است که سازمان های غيردولتی می توانند نقش داشته باشند به شرطی که آزادی فعاليت ،تفکر و بيان وجود داشته باشد در چنين شرايطی است که اين سازمانها می توانند صدای مردم را به دولت برسانند و اين نشست بهترين مثال است ."

شهلا لاهيجی از اعضای همگرايی جنبش زنان به عنوان آخرين سخنران می گويد:"يکی از معيارهای دمکراسی ميزان دسترسی زنان به حقوق برابر است. همچنين پرداختن به مسئله زنان به معنای سالار شدن آنها نيست بلکه ما زنان به دنبال برابری هستيم."

او در ادامه بخشی از بيانيه اين همگرايی را می خواند و خواسته مشخص اين ائتلاف را بيان می کند:"امروز مصمم شده ايم به منظور ارائه بخشی از مطالبات زنان سرزمين مان با بهره گيری از فضای انتخاباتی ،ائتلافی را شکل دهيم. هدف اين ائتلاف طرح مطالباتی با کانديداهای رياست جمهوری است که می تواند با پيگيری رييس جمهور آينده ، به تغيير وضعيت نا به سامان زنان کمک کند.انجام اين درخواست ها توسط رييس جمهور آينده می تواند در بلند مدت بهبود شرايط زندگی زنان را به ارمغان آورد.

همگرايی جنبش زنان ايران هيچ وقت نمی ميرد

در ادامه اين نشست خبری، خبرنگاران داخلی و خارجی از سخنرانان سوال هايشان را پرسيدند. آيا تلاش گروه همگرايی زنان بعد از انتخابات هم ادامه دارد و تلاش های کنونی نتيجه دارد؟ اين يکی از سوالاتی است که طالقانی به آن پاسخ می دهد:"اشکال بزرگ فرهنگی ما اين است که قبل از انتخابات خواسته هايمان را مطرح می کنيم اما آن خواسته ها را پيگيری نمی کنيم.درحالی که اگر پاسخ بخواهيم بايد به دنبالش برويم و حتما در اين بين هزينه هايی هم خواهيم داد."

لاهيجی هم در اين باره می گويد:"اين نشست اعلام موجوديت اين همگرايی است و ما برای پيگيری مطالباتمان کانديداها را رها نخواهيم کرد."

به گفته لاهيجی اين همگرايی هيچ وقت نمی ميرد.

کولايی هم بيان می کند:"صرف بيان مطالبات کفايت نمی کند و پيگيری و مداومت و خستگی ناپذيری در مراقبت از بذری که کاشته ايم ضرورت دارد."

بازنگری در چهار اصل از قانون اساسی از خواسته های همگرايی جنبش زنان است اما آيا کانديدای مورد نظر می توانند اين بازنگری را انجام دهند؟

لاهيجی به اين سوال پاسخ می دهد:"قانون اساسی مثل همه قوانين بشری ديگر قابل تغيير است و قوه مجريه می تواند لوايحی در جهت اصلاح قوانين پيشنهاد کند.

و کولايی می گويد:" در اصل سوم بند نهم قانون اساسی ،رفع تبعيض های ناروا برای همه عنوان شده است پس چرا ما با سهميه بندی جنسيتی مواجه هستيم؟ مشکل ما موازنه نيروهای اجتماعی است.

همچنين بررسی وضعيت زنان در دوره رياست جمهوری احمدی ن‍ژاد از ديگر بحث هايی بود که مطرح شد.و لاهيجی دربرابر خبرنگار نيويورک تايمز که پرسيد آيا اگر احمدی نژاد مطالبات شما را بپذيرد به او رای می دهيد؟ می گويد:" احمدی نژاد يک بار به ما دروغ گفت و ما ديگر به او اطمينانی نداريم. وزير ارشاد دولت نهم در سومين روز کاری اش انتشار مطالب فمينيستی را ممنوع اعلام کرد وآان را هم رديف کارهای پورنو گرافی قرار داد.دخالت در امور صنفی، گشت های خيابانی و توهين به زنان،برخورد با دانشگاهيان در بدترين شکل از جمله اقدامات اين دولت بوده است."

عکس ها از جواد منتظری