ضرغامي زير تيغ، اعتماد ملی

اولين دوره مسووليت سيدعزت‌الله ضرغامي رئيس 50ساله سازمان صداوسيما در حالي روز چهارشنبه سوم خردادماه به پايان رسيد كه او اين روزها به علت عملكرد يك‌جانبه‌اش در سازمان تحت‌نظر خود زيرفشار است. ضرغامي پنج سال پيش در سوم خرداد 83 پس از پايان تصدي 10ساله علي لاريجاني به ساختمان جام‌جم رفت تا بتواند نگرشي نو در اين سازمان پياده و فضايي را براي تمام ايرانيان فراهم كند.

اكنون پس از پنج سال از تصدي او در اين سازمان، علي لاريجاني كه در آن سال‌ها از مهم‌ترين منتقدان اصلاح‌طلبان بود، امروز در قامت رئيس مجلس ايران، همه‌جانبه‌نگر شده و عزت‌الله ضرغامي كه شروع قابل توجهي در اين رسانه داشت، بخشي‌نگر وحزبي‌طلب شده است.

لاريجاني، رئيس سابق تلاش مي‌كند كه صداي موافق و مخالف از صداوسيما پخش شود و ضرغامي، تلويزيون و «رسانه ملي» را به «رسانه ميلي» كاهش داده و صداي حاميان محمود احمدي‌نژاد را از آن پخش مي‌كند. اين چنين است كه بعد از 5 سال، عزت‌الله ضرغامي، از قدم‌هاي اوليه‌اي كه خود برداشته بود، عقب‌تر مي‌رود و رسانه تحت امرش را به حاميان احمدي‌نژاد اختصاص مي‌دهد تا «يك‌صدايي» را در 30سالگي انقلاب، گسترش دهد و اثري از صداي منتقدان احمدي‌نژاد به گوش مردم نرسد.

اما چرا عزت‌الله ضرغامي، تصميم گرفته است اين رويه را براي خود انتخاب كند؟ آيا او رفتني است؟ آيا فقط 5 سال در اين سازمان مي‌ماند؟ و ناچار است چشم به كابينه آتي محمود احمدي‌نژاد داشته باشد و پستي را كه حسين صفار هرندي در اختيار دارد اشغال كند؟ بين او و محمود‌احمدي‌نژاد قبل از انتخابات چه گذشت كه در اين ايام او بيشترين وقت سازمان خود را در اختيار حاميان احمدي‌نژاد و در تخريب اصلاح‌طلبان گذاشت؟

اما عزت‌الله ضرغامي كيست كه اين روزها از علي لاريجاني تا ميرحسين موسوي و مهدي كروبي منتقد او شده‌اند و نظر بر اين دارند كه نه‌تنها «بي‌طرفي» را رعايت نمي‌كند بلكه رسانه ملي را تا حد يك حزب‌سياسي تنزل داده است و آنچه را كه خود مي‌پسندد، پخش و نشر مي‌كند؟ ضرغامي اهل دزفول است. چهار فرزند دارد و فارغ‌التحصيل رشته مهندسي عمران از دانشگاه صنعتي اميركبير است و مانند بسياري از مديران جمهوري اسلامي، فوق‌ليسانس رشته مديريت را همزمان با كاراداري‌اش گذارنده است.

او البته از زماني كه به تهران آمد، در محله نازي‌آباد سكني گزيد و از همان جا با سعيد حجاريان و عباس‌عبدي و حاج داوود كريمي «رفيق» شد. رفيقي كه البته راه و خط سياسي خود را به مرور جدا كرد و سرنوشت ديگري يافت. او به راست پيچيد و رفقايش به چپ. با اين حال اگر اتفاق ناگواري مانند فوت همسر عبدي رخ مي‌داد حتما براي دلداري عبدي، به مجلس ختم همسر او مي‌رفت.

عزت‌الله ضرغامي همزمان با انقلاب وارد دانشگاه اميركبير شد و به‌عنوان يكي از دانشجويان فعال انجمن اسلامي آن دانشگاه در فعاليت‌هاي سياسي حضور داشت، اما او اگر چه يكي از دانشجوياني بود كه در اشغال سفارت آمريكا دست داشت، اما برخلاف ساير دانشجوياني كه در اين اقدام دست داشتند، به تشكل‌هاي چپ مذهبي جذب نشد. همين انديشه بود كه باعث شد تا پيشنهاد اشغال سفارت شوروي آن روزها توسط آنان مطرح شود و به دليل مخالفت مسوولان سياسي وقت، بي‌نتيجه‌بماند.

در دوران دانشجويي او نيز مانند جناح راست دفتر تحكيم به سوي فعاليت‌هاي ايدئولوژيك و نظامي رفت. عزت‌الله ضرغامي در دوران جنگ عضو سپاه پاسداران شد و سال‌ها به‌عنوان نظامي با سازمان‌هاي مختلف همكاري كرد، وي پس از ادغام نيروي انتظامي مدتي نيز در اين نيرو خدمت كرد.

عزت‌الله ضرغامي پس از استعفاي خاتمي از وزارت ارشاد اسلامي، كه به معني نوعي چرخش در مسائل فرهنگي دولت هاشمي رفسنجاني بود، از سال 1371 به‌عنوان مشاورعالي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي كارش را آغاز كرد و سپس معاون امور مجلس و استان‌ها و مدتي نيز به‌عنوان معاون امور سينمايي وزارت ارشاد، ابتدا در دوران علي لاريجاني و سپس در دوران مصطفي ميرسليم بكار پرداخت.

وقتي لاريجاني در طول مديريت 10ساله‌اش بر صداوسيما تصميم گرفت تا اين رسانه را گسترش دهد، ضرغامي به‌عنوان معاون صداوسيما در امور استان‌ها و حقوقي و امور مجلس وارد مديريت صداوسيما شد. ضرغامي وقتي به تلويزيون رفت، تلاش كرد چهره ميانه‌رويي از خود نشان دهد.

اما اين چهره‌ ميانه‌رو پس از 5 سال تصدي بر سازمان صداوسيما، در اين روزها، به شدت به حمايت از احمدي‌نژاد مي‌پردازد كه علت آن را بايد در روزهاي آتي جست.