الويری از زندان درخواست دستگاه تنفسی کرده است، ادوارنيوز

ادامه‏ی دستگيری‏ها در ايران به اشخاصی رسيده ‌است که بعضاً موجب حيرت فراوان می‏شود. دستگيری آقايان: عليرضا بهشتی، فرزند آيت‏الله بهشتی و مرتضی الويری، هر دو از چهره‏های شاخص مسلمان و مکتبی، از زمره‏ی اين اقدامات بود.

آقای بهشتی و آقای الويری، هر دو عضو کميته‏ی پی‏گيری آسيب‏ديدگان حوادث اخير بودند که از سوی مهدی کروبی و ميرحسين موسوی منصوب شده بودند.

در اين باره، با خانم معصومه خوش‏دولتان، همسر آقای الويری، گفت‏ و گو می‏کنم و از ايشان می‏پرسم که پس از بازداشت ديروز، چه اطلاعی از آقای الويری دارند؟
تماس تلفنی کوتاه يک دقيقه‏ای با خانه گرفت.

مضمون تلفن ايشان چه بود؟
گفت که اوين است و خواست دستگاهی را که دکتر به خاطر نرسيدن اکسيژن برای او تجويز کرده بود؛ برايش ببريم. چون گاهی شب‏ها اکسيژن خوب به ايشان نمی‏رسد و هفته‏ای چند شب از اين دستگاه استفاده می‏کند.

به شما نگفتند که کی آزاد می‏شوند؟
من پرسيدم. جوابی نداد.

گويا خانواده‏ی شما و آقای خامنه‏ای، معاشرت و روابط نزديک داشته‏اند. همين‏طور است؟
بله، آقای خامنه‏ای از قبل از انقلاب دوستی عميقی با پدر من داشت و هروقت که از مشهد می‏آمد؛ در منزل ما اقامت می‏کرد. ما خودمان از مريدان ايشان بوديم. خود خانم آقا، من و پدر و مادر مرا می‏شناسد. زمانی که آقای خامنه‏ای رييس جمهور بود، ما همسايه‏ی ايشان بوديم. خانم هميشه به ياد لطف‏هايی که پدر من در حق بچه‏های ايشان داشت؛ بوده. چون پدرم کارگاه و کارخانه‏ی بافندگی داشت؛ هدايايی برای بچه‏ها به مشهد می‏فرستاد. هم آقا و هم خانم، هميشه خود را مديون خانواده‏ی ما می‏دانستند و رفت و آمد داشتيم.

گويا صيغه‏ی عقد شما را نيز آقای خامنه‏ای خوانده است.
بله، همين‏طور بوده‌است. در فروردين ۱۳۵۶‏، پدرم برای قرائت خطبه‏ی عقد ما از آقا دعوت کرد. نوار کاستی هم دارم که آقای خامنه‏ای در توصيف دو فرد تحصيل‏کرده صحبت می‏کند. چون من خودم همان سال از دانشگاه فارغ‏التحصيل شده‌بودم. آقای الويری هم که مهندس دانشگاه شريف بود. آقای خامنه‏ای کلی در تمجيد دو جوان انقلابی مسلمان صحبت کرده است.
هنوز هم و حتا بعد از انتخابات نيز که آقای الويری با دوستان خدمت ايشان رسيده بوده، باز يادی از آن روزها کرده بود و احوالی از عموجان و پدر من پرسيده بود.

با اين اوصاف، دستگيری آقای الويری را چگونه تعبير می‏کنيد؟
آقای الويری قبل از انقلاب، پنج بار سابقه‏ی دستگيری داشته است. پنج ماه در اوين در انفرادی بود؛ شش ماه در زندان قزل‌قلعه بود و برای برپايی نظام جمهوری اسلامی از جان و جوانی و همه‏چيزش گذشته است. به خاطر مبارزات با شاه، در حالی که مهندس دانشگاه بود، به سربازی صفر فرستاده شد.
در سال ۵۶ نيز با گذرنامه‏ی جعلی، برای ديدار امام، به نجف رفتيم. آقای دعايی ميزبان‏ ما بود و طی آن مدت، چندين ديدار خصوصی با امام داشت. بعد از بازگشت از نجف، با توصيه‏ی امام خمينی، به ديدار آقای مطهری رفت و شاگرد خصوصی ايشان بود.
شهيد بهشتی بارها در محافل مختلف از ايشان تعريف و تمجيد کرده است. زمانی که ايشان شهردار و يا نماينده‏ی تهران بود؛ مردم از ايشان به عنوان فردی انقلابی، زحمت‏کش، انسان و مهربان ياد می‏کنند.

ظاهراً، دستگيری ايشان در ارتباط با فعاليت‏شان در کميته‏ی پيگيری بوده است؟
در کميته نيز شب‏ها و روزها، بدون کوچک‏ترين چشم‏داشت مادی، صرفاً برای رسيدگی به معضلات جامعه، معضلات خانواده‏هايی که دو ماه است فرزندان آنان به هر صورت، برای مراسمی چه حق و چه ناحق، صدمه ديده‏اند، کار کرده است.
کميته‏ی امداد برای زندانيان معتاد و يا زندانيان محبوس به خاطر چک‏برگشتی پول جمع می‏کند که خانواده‏های آنان در شب‏های ماه رمضان راحت باشند. ايشان نيز مرتب به کميته‏ی مجلس و شورای شهر رفت، برای اين که نه از کسانی که چه کردند يا نکردند؛ بلکه از خانواده‏های آسيب‏ديدگان حمايت کند. يعنی همان کاری که کميته‏ی امداد می‏کند. وگرنه، هم آقای بهشتی و هم آقای الويری بيکار نيستند.
در کميسيون بودجه، ميلياردها دلار زير دست ايشان بوده است. يک دلار آن را در مجلس سوم، خلاف نکرده است. شهردار تهران بوده، بدون اين که آجری روی آجر خانه‏ی پدرش اضافه کند.
من برای جامعه متأثرم که چنين فردی را دستگير کنند و در سلول انفرادی اوين نگاه دارند و جامعه را از داشتن او محروم کنند.