پاسخ آيت الله منتظری به نامه مجمع زنان اصلاح طلب، دفتر آيت الله منتظری

‏متن نامه مجمع زنان اصلاح طلب:
‏
‏بسم الله الرحمن الرحيم ‏

‏محضر مبارک حضرت آيت الله العظمی منتظری
‏ ‏با سلام و احترام ;
‏ ‏از آنجا که سهم علمای دين در مبارزات مردم ايران بر ضد حکومت ستم شاهی‏ ‏و شکل گيری انقلاب اسلامی بر کسی پوشيده نيست ;
‏ ‏نظر به اينکه ايران ، تنها کشور شيعی است که به اقتدای مولای متقيان ، علی (ع )‏ ‏در جهان حکومت می‎کند و نام علی (ع ) از مأذنه های آن بلند است و همين امر‏ ‏ايران را پناهگاه شيعيان جهان قرار داده است ;
‏ ‏با توجه به اينکه امام خمينی (ره ) با اين انديشه انقلاب اسلامی ايران را‏ ‏پايه گذاری کردند که در سايه حکومت دينی و به ويژه حکومت شيعی ،‏ ‏انسان هايی که در اين جامعه زندگی می‎کنند بتوانند از آرامش و رفاه برخوردار‏ ‏باشند و به تعالی انديشه و تکامل معنوی خويش بپردازند;
‏ ‏از آنجا که مراجع دينی ما در طول تاريخ به عنوان مرجع ، ملجاء و پناه جامعه‏ ‏محسوب شده اند و به پيروی از ائمه معصومين عليهم السلام هرگز حاضر به‏ ‏مداهنه ، وعاظ سلاطين شدن ، ترس و جبن و حمايت از ظلم و ظالم تن‏ ‏نداده اند; چون خداوند از آنان پيمان گرفته که در مقابل سيری ظالمان و‏ ‏گرسنگی مظلومان آرام ننشينند، "و لو لا أخذ الله من العلماء ان لا يقاروا علی‏ ‏کظة ظالم و لا سخب مظلوم ...";
‏ ‏نظر به اينکه پس از گذشت سی سال از انقلاب اسلامی و زحمات و لطمات‏ ‏زيادی که بر مردم وارد شد و اين مردم برای و به اميد آن که شاهد جامعه ای‏ ‏توحيدی و عدالت گستر باشند، مصائب را تحمل کردند، اما امروز شاهد‏ ‏شرايطی هستند که نه تنها عدالتی در ميان نيست بلکه حرمت و کرامت انسانی‏ ‏مورد هجمه قرار گرفته و جان و آبروی انسان ها بی مقدار شده ، تا جايی که هر‏ ‏کس به خود اجازه می‎دهد که حريم و حرمت و آبروی اشخاص را با ادعاهای‏ ‏واهی مخدوش سازد و به بازی گيرد و جان انسان ها بدون دليل از آنها ستانده‏ ‏می‎شود;
‏ ‏از آنجا که برخی مقدسات دينی به نام دين مورد هجمه قرار گرفته و بسياری از‏ ‏منهيات مانند دروغ ، تهمت ، افترا و غلو در دين به راحتی اشاعه داده می‎شود‏ ‏آن هم توسط اداره کنندگان جامعه و رسانه ملی که نقش نخست در تربيت‏ ‏جامعه را دارد و به تعبير امام خمينی (ره ) يک دانشگاه است ، و با در نظر داشتن‏ ‏اين نکته که "الناس علی دين ملوکهم " دير نيست اگر فرهنگ خدعه و نيرنگ و‏ ‏دروغ به رويه ای معمول در جامعه بدل شود و زحمات دينداران برای اصلاح‏ ‏جامعه عملا بی اثر بماند;

‏ ‏ما جمعی از زنان مسلمان که کوشيده ايم دين و آموزه های آن را در جان خود‏ ‏نهادينه کنيم و مادران ما با شيره جانشان اين آموزه ها را به ما منتقل کرده اند، به‏ ‏عنوان وظيفه بر خود فرض دانستيم تا آنچه را که برای حفظ قدرت و‏ ‏حکومت و بر اساس توهمات و ادعاهای واهی بر جامعه می‎گذرد و زنان‏ ‏مسلمان و فرزندان و همسرانشان را مورد بدترين و سخت ترين تهمت ها و‏ ‏افتراها و بی حرمتی ها قرار می‎دهد، بازگو کنيم و حجت را بر همه کسانی که‏ ‏فرياد مسلمانی را می‎شنوند تمام کنيم تا مبادا در مقابل اين تعرضات و‏ ‏تضييقات ساکت باشند، به ويژه آن کسان که علمای دين ما باشند.
‏ ‏اول آنکه ; ظاهرا در اين زمانه بايد مرتب اقرار کرد که ما مسلمانيم ، ايرانی‏ ‏هستيم ، دين و کشور و ملت خود را دوست داريم و برای پيروزی انقلاب‏ ‏اسلامی از سال ها قبل از انقلاب زحمات زيادی متحمل شده ايم ، عزيزترين‏ ‏کسان خود را تقديم اين انقلاب کرده ايم و همچنان برای حفظ و بقای آن از‏ ‏هيچ فداکاری فروگذار نمی کنيم و به تعبير امام خمينی (ره ) نخواهيم گذاشت‏ ‏اين انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بيفتد، آنانی که خود را وارث دروغين‏ ‏انقلاب می‎دانند و بر شاخه نشسته و بن می‎برند و اين امری است که ديگر بر‏ ‏کسی پوشيده نيست .
‏ ‏دوم آنکه ; برای جلوگيری از انحرافاتی که به نام دين و گفتمان امام و انقلاب‏ ‏صورت می‎گيرد اما نه ربطی به دين دارد و نه به انقلاب ، به بازگو کردن‏ ‏انحرافات پيش آمده خواهيم پرداخت تا به اين وسيله سهم خود را در حفظ‏ ‏دين و انقلاب و اجرای فريضه امربه معروف و نهی از منکر انجام داده باشيم .
‏ ‏سوم آنکه ; از شش ماه مانده به انتخابات رياست جمهوری دهم با تلاش‏ ‏فراوان و بی وقفه کوشيديم با گفتگو و اعتمادسازی در جامعه ، بسياری از‏ ‏کسانی که حاضر نبودند پای صندوق های رأی بيايند، تشويق و ترغيب به‏ ‏شرکت در انتخابات کنيم ; اما امروز، ما و نزديکان ما مورد اتهام کسانی شده ايم‏ ‏که حضور ميليونی مردم را به نفع خود مصادره به مطلوب کرده اند و مدام‏ ‏تهديد می‎شويم که اگر اعتراض کنيد هر چه ديديد از چشم خودتان ديديد. آيا‏ ‏اين همان حقيقت جمهوری اسلامی است که ما می‎شناختيم و امام به ما‏ ‏آموخته بود که رأی و انتخاب مردم حرف اول را در تعيين نتيجه دارد؟
‏ ‏چهارم ; دردآورتر اينکه امروز حيثيت و حرمت زنان مسلمان ما مورد هتک‏ ‏قرار گرفته است ، برای دستگيری زنان مسلمان از مردان مأمور استفاده‏ ‏می‎شود، ساعت سه نيمه شبی هشت مرد برای دستگيری زنی جوان در مقابل‏ ‏چشمان همسرش به منزل آنان هجوم آورده اند و شوهر را که در مقابل ورود‏ ‏ناگهانی آنان مقاومت کرده با گاز فلفل مسلوب الاختيار کرده اند و زن جوان را‏ ‏با خود برده اند; زمانی ديگر خانواده های زندانيان سياسی برای گرفتن اعتراف‏ ‏از عزيزانشان به شکل غيرشرعی و غيرقانونی به انحاء مختلف تحت فشار‏ ‏قرار می‎گيرند; در درون زندان ها نيز يکی از اولين تهديدهای متوجه‏ ‏بازداشت شدگان زن ، تهديد به داشتن روابط جنسی نامشروع با ديگران به‏ ‏قصد ارعاب و اعتراف گيری است آن هم با چنين تعابيری که اگر اقرار نکنی‏ ‏آبرويت را در صدا و سيما می‎بريم و می‎گوييم که با برخی مردان روابط‏ ‏نامشروع داشته ای ، و سئوالات مستهجنی مثل اينکه چگونه در حمام غسل‏ ‏می‎کنی ؟ و از اين دست از آنان داشته اند. آيا اين همان حکومتی است که قرار‏ ‏بود حاکمان آن به پيروی از علی (ع ) در مقابل در آوردن خلخالی از پای زنی‏ ‏يهودی جان به جان آفرين تسليم دارند؟
‏ ‏ما زنان مسلمان هيچ تضمينی برای تأمين امنيت خود نداريم و نمی دانيم که اگر‏ ‏به دست اين نامحرمان و نااهلان بيفتيم چه به روزگارمان خواهد آمد؟ مگر ما‏ ‏حق نداريم از علمای دين خود تظلم خواهی کنيم و يادآور شويم که نبايد‏ ‏نسبت به آنچه بر مسلمين می‎رود، بی تفاوت بود؟ شما از زبان پيامبراکرم (ص )‏ ‏بارها برايمان نقل کرده ايد که "من أصبح و لم يهتم بأمور المسلمين فليس‏ ‏بمسلم " و به ما آموخته ايد که "من سمع ينادی يا للمسلمين و لم يجبه فليس‏ ‏بمسلم " آيا جوابی برای فريادهای ما هست ؟
‏ ‏آنچه امروز بر زنان می‎گذرد، بسيار فراتر از مباحث برخی مراجع دينی است‏ ‏که نسبت به وزارت زنان يا ورود زنان به ورزشگاهها اعتراض دارند. امروز‏ ‏امنيت دينی و اخلاقی زنان مورد تهديد است . زنان مسلمانی که می‎خواهند به‏ ‏جهان نشان دهند که دين اسلام توان پاسخ گويی به همه نيازهای بشری را دارد.‏ ‏اتهام های غيراخلاقی ، پرونده سازی ، زندان ، توهين ، افترا و هتک حرمت زنان‏ ‏آن هم در جمهوری اسلامی و به نام دين ما را نگران کرده و احساس امنيت را‏ ‏از ما سلب کرده است .
‏ ‏نکته مهم ديگر آنکه ; ما نگران آينده فرزندان خود هستيم . دختران و پسران‏ ‏جوان ما از اقداماتی که حقانيت جمهوری اسلامی را زير سوال می‎برند،‏ ‏حيرت زده اند; و ما پاسخی برای آنان نداريم . کمترين نتيجه سوء چنين‏ ‏وضعيتی افزايش ميل به مهاجرت و ترک اين ديار است ، و در مقابل اين‏ ‏استدلال که اين سرزمين متعلق به ماست و بايد حکمرانان غاصب را از اين‏ ‏سرزمين بيرون راند، پاسخ می‎شنويم که اينجا آينده ای نامعلوم پيش روی‏ ‏ماست ، ما می‎خواهيم آسوده و ايمن زندگی کنيم . طبعا جوانان ما که سرشار از‏ ‏استعداد و خلاقيت و توانايی اند در کشورهای ديگر جای خود را خواهند‏ ‏يافت ، ولی صد افسوس و هزاران دريغ از محروميت اين مملکت از وجود‏ ‏ذی قيمت آنان . اين جوانان تبعات مهاجرت و فرهنگ بيگانه را در سرزمينی‏ ‏ديگر تحمل می‎کنند اما اهانت و بی حرمتی و ظلم را نمی پذيرند. ما هم‏ ‏می‎پذيريم که پذيرش ظلم ، کمک به ظالم است ; و خدا نيز اين را نخواهد‏ ‏پسنديد. اما اگر يکی از اين جوانان را بلا و انحرافی رسد، کسی هست که‏ ‏مسئوليت پذيرد و پاسخی نزد خداوند داشته باشد؟
‏ ‏آخر آنکه ; يکی از آثار اعمال اين روش ها گسترش و توسعه اديان ديگر و‏ ‏فرقه های مجعول با گرايش های متحجرانه و گاه غيردينی به ويژه در ميان‏ ‏جوانان است ، جوانانی که هنوز پايه های اعتقادی آنان کاملا نضج نگرفته است .‏ ‏آيا علمای عالی مقام دين خود را در به وجود آمدن زمينه های چنين شرايطی‏ ‏مسئول نمی دانند؟
‏ ‏حتما چنين است . پس به داد ما برسيد و تا دير نشده چاره ای بينديشيد. والامر‏ ‏اليکم .
‏ ‏والسلام عليکم و رحمة الله و برکاته .
‏ ‏مجمع زنان اصلاح طلب
‏ ‏شهريور ۱۳۸۸

‏پاسخ آيت الله العظمی منتظری:
‏
‏بسم الله الرحمن الرحيم ‏

‏حضور محترم مجمع زنان اصلاح طلب
‏ ‏ضمن عرض سلام و تحيت ; مطالعه مطالب ارسالی شما موجب نگرانی و تأثر‏ ‏بيش از پيش اين جانب گرديد. نگرانی های شما از حوادث و فجايع جاری و‏ ‏عواقب آن و اعمال خلافی که متأسفانه به نام دين و حاکميت دينی انجام شده‏ ‏و می‎شود، و همچنين انتظارات شما و ساير اقشار جامعه از مراجع محترم و‏ ‏علمای بلاد و جامعه روحانيت که بايد مدافع حيثيت دين و مذهب و ملجاء و‏ ‏پناهگاه مردم مظلوم باشند کاملا به حق و بجاست . دفاع از اسلام و حمايت‏ ‏از مظلوم - علاوه بر بيان احکام حلال و حرام - وظيفه ای است که از جانب‏ ‏معصومين (ع ) در زمان غيبت حضرت ولی عصر ارواحنافداه بر عهده عالمان‏ ‏دين گذاشته شده است .

‏ ‏اينجانب در حد توان ، و بنابر احساس مسئوليت و وظيفه انسانی و شرعی ،‏ ‏در رابطه با حوادث و فجايع پس از انتخابات و تضييع حقوق معترضين به‏ ‏نتيجه انتخابات اخير و ضرب و شتم و کشتار عده ای بيگناه و نيز‏ ‏دستگيری تعداد زيادی از نخبگان و فعالان سياسی و اعتراف گيريهای‏ ‏اجباری و خلاف شرع و هتک حرمت افراد با پخش مصاحبه های بی مايه ‏ ‏تلويزيونی مطالبی را عنوان نموده ام ; به اميد آن که در جهت اصلاح امور و‏ ‏تنبه مسئولين مربوطه و جبران اعمال خلاف گذشته و بازگشت آرامش به‏ ‏جامعه و نيز اعتماد مردم به حاکميت منشأ اثر باشد.

‏ ‏مجددا به مسئولين مربوطه تذکر می‎دهم از سرنوشت حکومت شاه و ساير‏ ‏حکومتهای استبدادی در جهان عبرت بگيرند. در دنيای امروز با ايجاد‏ ‏خفقان و رعب و وحشت و جو پليسی و بگير و ببند منتقدان و پر کردن‏ ‏زندانها از انديشمندان و آزادی خواهان و اجبار نمودن آنان به اعتراف و‏ ‏اقرار نسبت به امور خلاف واقع نمی توان حکومت نمود. در حکومتی که‏ ‏نخبگان منتقد و فعالان سياسی در زندان و تحت فشار و محروميت بوده و‏ ‏مداحان تملق گو و چاپلوسان ، مورد تأييد و تکريم باشند، جامعه و مردم‏ ‏هرگز به فلاح و سعادت و رشد و ترقی راهی نخواهند يافت .

‏ ‏در ضمن آنچه را در شکوائيه خود در مورد فرزندان آورده ايد، به‏ ‏عزيزتان بگوييد يکی از اهداف آفرينش ، امتحان افراد است که چه کسانی‏ ‏بهترين اعمال را دارند. خدای عزيز در آيه دوم سوره ملک می‎فرمايد: (الذی خلق الموت والحيوة ليبلوکم ايکم احسن عملا) يعنی خداوند‏ ‏مرگ و زندگی را آفريد تا افراد آزمايش شوند که چه کسی بهتر عمل‏ ‏می‎کند. عده ای با رياست و حاکميت امتحان می‎شوند تا معلوم شود در‏ ‏عمل تا چه حد پايبند ارزش ها خواهند ماند; و اين که آيا خود و مقامات‏ ‏دنيوی را فدای ارزش ها می‎نمايند و يا ارزش ها و اعتقادات را در خدمت‏ ‏مقامات و اميال چند روزه خود می‎خواهند; و همچنين عده ای با محروميت و‏ ‏مظلوميت امتحان می‎شوند تا معلوم شود در راه انجام وظيفه و دفاع از‏ ‏حقوق خود و ديگران تا چه حد صبر و استقامت می‎کنند، که در اين صورت‏ ‏طبق وعده الهی اجر بی حساب خواهند داشت ; و يا اين که مأيوس می‎شوند‏ ‏و صحنه را برای قدرت طلبان خالی می‎نمايند.

‏ ‏اميدوارم تا دير نشده مسئولين ما به خود آيند و روش و شيوه خود را تغيير‏ ‏دهند و اشتباهات گذشته را جبران نموده و فاصله بين مردم و نظام را با‏ ‏اخلاق کريمه و تأسی به معصومين (ع ) از بين ببرند.
‏ ‏توفيق شما را در انجام وظائف شرعی و ملی و همچنين صبر و پايداری شما را‏ ‏از خداوند بزرگ مسألت دارم .
‏
‏۷ مهرماه ۱۳۸۸ - ۹ شوال ۱۴۳۰‏
‏قم المقدسة - حسينعلی منتظری