سه شنبه 5 آبان 1388   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

احمدی‌نژاد: قيمت‌ها واقعا افزايش پيدا کرده است، نخبگان و روشنفکران هم به من رای دادند، ايلنا

- همه ما به مفهوم واقعی اصلاح‌طلب هستيم و پرونده‌ ما طی چهار سال گذشته شاهد اين مساله است
- برخی از سفارتخانه‌ها در تهران نسبت به استقبال از مجروحان در درگيری‌ها اعلام آمادگی کردند.


ايلنا: رئيس جمهور بر افزايش واقعی قيمت‌ها صحه گذاشت و تاکيد کرد: قيمت‌ها واقعا افزايش پيدا کرده است اما تقاضای مردم هم چند برابر شده است.
به گزارش ايلنا، محمود احمدی‌نژاد در گفت‌وگو با فهمی هويدی ـ روزنامه‌نگار مشهور عرب ـ که در دو روزنامه دارالخليج ـ چاپ امارات ـ و روزنامه‌ی الشرق ـ چاپ قطر ـ منتشر شده به سوالات متعددی پاسخ گفت.



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


سوال: آيا با اين صحبت موافقيد که وقتی پيروزمندانه از انتخابات خارج شديد، جمهوری اسلامی هم از اين انتخابات خارج شده و عرصه‌ آن جريحه‌دار و در بين صفوف آن اختلافاتی به وجود آمده؟
جواب: اين صحبت درست نيست چرا که تمام آن چه که اخيرا اتفاق افتاده از قبل اتفاق افتاده بود.اختلافات بين شخصيت‌ها و مواضع حتی درباره مساله فلسطين و حمايت از مقاومت از مسائلی بودند که در تمامی انتخابات گذشته رياست جمهوری هم مطرح بودند، اما شيوه رقبا اين بار متفاوت بود به گونه‌ای که بعضی‌ها سعی کردند که از طريق ريختن به خيابان‌ها به اعمال فشار بپردازند. درعين حال رسانه‌ها و ساير وسايل ارتباط جمعی نقش بدی را در بسيج و تحريک مردم در داخل و گمراه کردن افراد در خارج از کشور ايفا کردند.

سوال: شما بعد از اعلام نتايج انتخابات و اتفاقاتی که افتاد درباره‌ دخالت‌های بيگانگان صحبت کرديد روند اين دخالت‌ها چگونه بود؟
جواب: دخالت بيگانگان مساله‌ای حتمی است؛ برخی از کشورهای غربی مثل انگليس و فرانسه از طريق اظهارنظرهای رسمی و افزايش حجم تبليغات رسانه‌يی سعی کردند تا کارها را به سمت و سويی که می‌خواهند سوق دهند و اقدامات بی‌بی‌سی هم مثال اين مساله می‌تواند باشد. برخی از سفارتخانه‌ها در تهران هم نسبت به استقبال از مجروحان در درگيری‌ها اعلام آمادگی کردند مثل ايتاليا که اين مساله چيز عجيبی بود. البته اين تنها سفارت نبود؛ دو سفارت ديگر هم بودند که مواضع خودشان را اعلام نکردند. درعين حال کارمندان برخی از سفارتخانه‌ها را توقيف کرديم در حالی که قصد تحريک تظاهرکنندگان را داشتند و ما توانستيم از روابط آنان با برخی از عناصر را هم اطمينان پيدا کنيم. اين پرونده‌ای است که به طورکلی جزييات آن مشخص نشده است. با وجود اين که برخی اطلاعات منتشر شده اما زمان برای پرده برداشتن از حقايق و روند دخالت‌های انجام شده مناسب نبود که به‌زودی در فرصت بعدی اعلام خواهد شد. هم‌چنين با اين مساله که اوضاع داخلی (کشور) قابليت شکاف و اختلاف را دارد موافق نيستم. چرا که ما در کشوری هستيم که بيش از ۷۰ ميليون جمعيت دارد و طيف‌های مختلفی را هم در بر می‌گيرد و اگر که تعداد اندکی آماده‌ی اين ايجاد شکاف و اختلاف باشند چندين برابر آن‌ها مقاومت کرده و در سايه‌ی توجه به ارزش‌ها و اصول انقلاب اسلامی خواهند بود.

سوال: توضيح شما در اين رابطه که افراد فقير جامعه به نفع شما رای داده‌اند و نخبگان و فرهنگيان به نفع رقيب شما يعنی آقای ميرحسين موسوی رای داده‌اند، چيست؟
جواب: اين تصور درست نيست؛ چرا که کسانی که به نفع من رای داده‌اند از اقشار مختلف اجتماع بوده‌اند. من بيش از ۲۴ ميليون رای به دست آورده‌ام در حالی که محرومان در کشور بيش از ۱۲ ميليون رای ندارند.

سوال: گفتيد که بين شما و رقيب اول‌تان آقای ميرحسين موسوی ۱۲ ميليون رای اختلاف وجود دارد؟ و اين چيزی است که من در سوال خودم هم آن را مطرح کردم.
جواب: انکار نمی‌کنم که بخشی از محرومان و روستاييان کشور که من به مدت چهار سال گذشته آنان را مورد توجه قرار داد‌ه‌ام به نفع من رای داده‌اند اما آن چه که خواستم بگويم آن است که نخبگان، روشنفکران و ساير اقشار جامعه هم به من رای داده‌اند. بعضی‌ها سعی کردند از دانشجويان به عنوان عنصر فشار و قدرت استفاده کنند. تصور آنان اين گونه است که به محض شروع سال تحصيلی تظاهرات آغاز می‌شود و دانشجويان به خيابان‌ها می‌ريزند تا يک بار ديگر آشوب‌ها و هرج‌ومرج‌ها را ايجاد کنند؛ اما چنين چيزی اتفاق نيفتاد. مساله‌ای که نشان می‌دهد توهمات زيادی وجود داشته که از طريق رسانه‌ها بازارگرمی می‌شد، اما اين مساله صحت نداشت.

سوال: چه چيزی از تجربه‌ی انتخابات آموختيد؟
جواب: ياد گرفتم که ما بايد بيش‌تر برای خدمت به مردم (کسانی که نيازهای‌شان تجديد می‌شود و مطالبات‌شان پايانی ندارد) تلاش کنيم. ياد گرفتم که ما بايد چشمان‌مان را در برابر اقدامات دشمنان‌مان خوب باز کنيم چرا که آن‌ها حيله‌ها و شيوه‌های تاثيرگذاری دارند که حتی به فکر ما هم نمی‌رسد. ممکن است که برخی از مردم تحت تاثير تبليغات و ‌اعمال فشارها قرار بگيرند اما به زودی متوجه حقايق می‌شوند.

سوال: آيا زمانی که شما سه نفر از زنان را برای حضور در دولت انتخاب کرديد، خواستيد که پيامی را هم از اين طريق ارسال کنيد؟
جواب: سعی کردم که معيارهای منحصر به فردی را برای انتخاب اعضای کابينه داشته باشم و معتقد بودم و هستم که اين سه زن از کسانی هستند که کاملا برای وزارتخانه‌هايی که برای آن نامزد شدن مناسبند. من توجهی به اين که آنان زن هستند ندارم چرا که مساله کفايت و توانمندی‌شان برای من جدی بود، اما مجلس شورای اسلامی نظر ديگری داشت و دو تن از آنان را نپذيرفت و تنها وزير سوم (وحيده‌ی دستجردی به عنوان وزير بهداشت) رای اعتماد گرفت.

سوال: بعد از تعيين وزيران زن که به عنوان اولين‌بار و با وجود اعتراضات برخی مراجع در قم انجام شد شنيديم که تصميماتی درباره تعيين زنان در پست استاندار وجود دارد، نظر شما چيست؟
جواب: چرا که نه. هم‌چنان مساله‌ی توانمندی و کفايت افراد به عنوان يک معيار مدنظر است بنابراين شايسته است که بين زنان و مردان در پست‌های مختلف دولتی فرق نگذاريم.

سوال: آيا به مساله حضور برخی از عناصر اصلاح‌طلب در دولت هم فکر کرده‌ايد؟
جواب: در انتخابات رياست جمهوری مردم به آنها رای ندادند ولی آن‌ها در مجلس شورای اسلامی به عنوان نماينده حضور دارند و از طريق آن فعاليت می‌کنند. ثانيا بايد بدانيد که همه ما به مفهوم واقعی کلمه اصلاح‌طلب هستيم و پرونده‌ ما طی چهار سال گذشته شاهد اين مساله است.

سوال: آيا به نظر شما پرونده‌ی انتخابات بسته شده است؟
جواب: در رابطه با خود من، اين مساله پايان يافته و پرونده‌اش بسته شده است. من مشغله‌هايی برای آينده دارم که به من اجازه نمی‌دهد به پشت‌سر نگاه کنم.

سوال: تعداد بازداشت‌شدگانی که به دادگاه ارجاع داده شده‌اند چند نفر است؟
جواب: من مسوول اين مساله نيستم چرا که کلا اين مساله دست ‌دستگاه قضايی است.

سوال: شکايت‌های زيادی را در مورد گرانی شنيدم که طبقات فقير جامعه را با مشکل مواجه کرده است، نظر شما چيست؟
جواب: می‌دانم که قيمت‌ها واقعا افزايش پيدا کرده است اما تقاضای مردم هم چند برابر شده است.

سوال: روزنامه‌ها اين طور منتشر کردند که شما طرحی را برای بازنگری در حمايت از کالاها ارائه کرديد؟
جواب: مجلس شورای اسلامی با سياست اصلاح اقتصادی که ما آن را ارائه کرده بوديم موافقت کرد به گونه‌ای که اکثريت نمايندگان مجلس شورای اسلامی به آن رای موافق دادند. به اقتضای اين سياست که تا حدی برقرار کننده‌ی عدالت است ما به سمت برداشتن حمايت‌ها از کالاهای اصلی برای همه حرکت کرديم و سعی کرديم اين حمايت‌ها را به طور نقدی به فقرا ارائه کنيم. در عين حال که دايره‌ی بيمه و دستمزدها را افزايش می‌دهيم و قيمت کالاها را هم بالا می‌بريم. به گونه‌ای که اين حمايت‌ها تنها به کسانی که مستحق آن هستند ارائه می‌شود. در عين حال سعی می‌کنيم تا اتکا به نفت را کاهش دهيم و صنايع ديگر را تشويق به فعاليت کنيم.

سوال: تا چه اندازه ايران از بحران جهانی اقتصاد تاثير پذيرفته است؟
جواب: اين تاثيرپذيری به دليل وجود يک دليل اصلی بسيار ضعيف بود. اين دليل همان اتکای اندک ما به خارج در نتيجه‌ تحريم‌های تحميلی بوده است و هم‌چنين توجه شديد ما به خودکفايی. فراموش نکنيد که ايران از نظر رشد اقتصادی در سطح جهان در رده‌ی هفدهم قرار دارد. صنايع خودروسازی در جهان در بخش فروش‌شان با کاهش مواجه هستند. در حالی که همين صنايع در ايران تاثيری (از بحران اقتصادی) نپذيرفته‌اند. هم‌چنان که توليدات ما در بخش فولاد، آلومينيوم و مس در حال افزايش است.

سوال: آيا با اين مساله موافقيد که ايرانی‌ها ملتی هستند که بيش‌تر از آنکه توليدکننده باشند يک مصرف‌کننده هستند؟
جواب: اين درست است. از آن‌جايی که ايران يک کشور توليدکننده‌ی نفت است و انرژی در آن ارزان است، جامعه فکر می‌کند که نفت همواره برای آن وجود دارد به همين دليل در مصرف با احتياط صرفه‌جويی نمی‌کنند. در عين حال جامعه‌ی ما با افق‌های اقتصادی روبه‌رو است.

سوال: نظر شما درباره تهديدات نخست‌وزير فرانسه مبنی بر اعمال تحريم‌های بيش‌تر عليه ايران چيست؟
جواب: دولت فرانسه نمی‌داند که چه کار می‌خواهد انجام دهد. دوره‌ی زبان تهديد هم به سر آمده است. از ۳۰ سال پيش تاکنون ما گاهی تهديد می‌شديم و گاهی تحريم. با توجه به اين فشارها ايران بزرگ‌تر شده و به عنوان يک قدرت منطقه‌يی تبديل شده که همه برای آن حساب باز می‌کنند.

سوال: صحبت‌هايی درباره غنی‌سازی اورانيوم ايران و خريد اورانيوم غنی‌شده از خارج وجود دارد، نظرتان چيست؟
جواب: اورانيوم انواع و درجات مختلف دارد. فن‌آوری غنی‌سازی در اختيار دانشمندان ايرانی قرار دارد. در زمان فعلی ما می‌توانيم غنی‌سازی ۵/۳ درصدی برای استفاده‌ در بخش انرژی را انجام دهيم اما غنی‌سازی که برای توليد دارو به آن نياز داريم غنی‌سازی ۲۰ درصدی است که می‌توانيم با توجه به توان دانشمندان‌مان به آن دست يابيم اما پذيرفتيم که برای توليد آن با کشور ديگری وارد همکاری شويم تا جامعه‌ی جهانی را مطمئن کنيم. ما پيشنهاداتی از سوی تعدادی از کشورها برای همکاری مشترک در اين‌باره داريم که طی هفته‌ آينده در اين باره تصميم‌گيری خواهيم کرد.

سوال: مساله‌ ربوده شدن چهار تن از دانشمندان ايرانی از جمله شهرام اميری که بعد از رفتن به عربستان و انجام حج عمره پيدا نشده تا چه اندازه صحت دارد؟
جواب: اين کسانی که ربوده شده‌اند از سوی سازمان‌های اطلاعات وابسته به آمريکا ربوده شده‌اند. ايران اطلاعات مشخصی در اين‌باره در اختيار دارد و شهرام اميری هم ارتباطی با تاسيسات قم ندارد.

سوال: پيشنهاد شما درباره حضور ايران در اداره‌ی جهان به چه صورت است؟
جواب: اين پيشنهاد در چارچوب بسته‌ی پيشنهادی که ايران اخيرا به نشست ۱+۵ ارائه کرده وجود دارد. اين پيشنهاد در چارچوب مخالفت ما با تسلط تعداد اندکی از کشورها در سرنوشت جهان و موسسه‌های بين‌المللی از زمان جنگ جهانی دوم در اواسط قرن گذشته است. اين در حالی است که جهان طی اين مدت کاملا تغيير کرده است و وقت آن رسيده که سازمان‌های بين‌المللی تعابير درست و صادقانه‌ای از حقايق جغرافيای سياسی جهان ارائه دهند. به همين دليل ايران خواهان حضور در اين سازمان‌ها به اندازه‌ی حضور آن در عرصه‌ی سياسی است.

سوال: چرا ايران مثل آنکارا در راستای منافع همسايگان خود گام بر نمی‌دارد؟ به گونه‌ای که ترکيه با ارمنستان با وجود اختلافات تاريخی مصالحه کرده است؟
جواب: منظور شما چيست؟

سوال: کشورهای حوزه‌ی خليج فارس نسبت به فعاليت‌های نظامی ايران و برنامه‌ی هسته‌يی اين کشور بيم‌ناک و نگران هستند نظر شما چيست؟
جواب: اولا روابط ترکيه و ارمنستان را با ما مقايسه نکنيد؛ چرا که بين دو طرف اختلافات تاريخی خونينی وجود دارد که اين مساله در تاريخ روابط ما با کشورهای حوزه‌ی خليج فارس وجود ندارد. ثانيا دشمنان ما در غرب خواهان دوری بين ما هستند و برخی از مسوولانی که از کشورهای حوزه‌ی خليج فارس با ما ملاقات می‌کنند اين صحبت‌ها را به ما انتقال می‌دهند. ثالثا دست ما به سوی کشورهای حوزه‌های خليج فارس دراز است و با برخی از آن‌ها به تبادل سفر می‌پردازيم. برخی هم درخواست‌هايی برای سفر به ايران دارند. من چهار بار به عربستان و قطر سفر کردم و معاون رييس دولت امارات،‌ حاکم دوبی و پادشاهی عمان هم به ايران سفر کرده‌اند. آن‌ها خوب می‌دانند که مقوله‌ی "خطر" صحت ندارد و يک دسيسه‌ی غربی است.

فهمی هويدی در پايان اين مصاحبه از رييس‌جمهور درباره فرزندان وی و فعاليت‌های آنان پرسيد که رييس‌جمهور هم به آن‌ها پاسخ داد.

احمدی‌نژاد هم از اين نويسنده مصری درباره‌ اوضاع جهان عرب و اسلام و آن چه در فلسطين اتفاق می‌افتد پرسيد که پس از شنيدن پاسخ اين نويسنده گفت: اگر ايران و مصر با يکديگر همکاری کنند مسائل زيادی می‌تواند برای اعراب و مسلمانان محقق شود. به خصوص اين که توافق بين اين دو کشور می‌تواند شرايط دشواری را برای رژيم صهيونيستی ايجاد کند و منطقه را در آستانه عصر جديدی که همه چيز را به ثبات سوق می‌دهد برساند.


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016