گزارش مراسم روز جهانی حقوق بشر در شهر دوسلدورف آلمان، اتحاد برای ايران

روز جمعه ۱۱ دسامبر ۲۰۰۹ در شهر دوسلدورف در يک همايش با سخنرانی علی طايفی، جامعه شناس و گروه های موسيقی تپش ۲۰۱۲ ، کافران بی نام و P. CANTELL برقرار گرديد. همچنين Amnesty International Düsseldorf در اين برنامه حضور داشتند.
در اين برنامه با اشاره بر اينکه اکنون بيش از ۶۰ سال از تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشر می گذرد، تاکيد شد که مردم ايران هنوز هم از ساده ترين و ابتدايی ترين حقوق خود که در اين بيانيه آمده است محروم اند. حاکمان ايران، که به ويژه پس از مصادره آرای مردم و تحميل احمدی نژاد، ديگر آشکارا شمشير سرکوب را از رو بسته اند، به وحشيانه ترين و بی رحمانه ترين شکلی مردان و زنان اين مرز و بوم را مورد شکنجه، آزار و تحقير جسمی و روحی قرار می دهند.

در ايران حقوق بشرمکرر و به طرز وحشيانه ای نقض می شود. اعدام جوانان، سنگسار زنان، اعدام به طور کلی، شکنجه وتجاوز، زندانهای قرون وسطايی و خارج از استاندارد، ناديده گرفتن حقوق اقليتهای مذهبی و آزار و حتی اعدام افراد به جرم داشتن دين و يا عقيده ای ديگر، پايمال کردن حقوق اقوام ديگر، نقض آشکار حقوق زنان و کودکان، عدم تساوی افراد در مقابل قانون، اخراج از کارويا زندانی وشکنجه کردن افراد به دليل داشتن عقايد و يا فعاليت سياسی، غارت اموال ملی و محروم کردن افراد بی شماری از آنها، تهديد و حملات مکرر به آزاديهای فردی و اجتماعی، معوق گذاشتن تمامی آن بخشی از قانون اساسی که به جمهوريت مربوط می شوند وغيره. اصلآ قانون قصاص که بخش اساسی دستگاه و سيستم قضايی رژيم بر آن استوار است، نقض عريان و آشکار حقوق بشر است. خود ساختار قضايی جمهوری اسلامی ناقض حقوق بشر است. اقتدارگرايان به اين همه بسنده نکرده و با صراحت، آزادی را که جوهره اصلی بشر و حقوق بشر را تشکيل می دهد، کلمه ای فريبنده و اغتشاش آفرين و عاملی برای توطئه دشمنان خارجی جلوه می دهند و لاينقطع به بدتزين شکل نقض حقوق بشر يعنی شتشوی مغزی آحاد بشر، سانسور وجعل اطلاعات و حتی تاريخ و به تبليغ و تزريق خرافات و دروغ به جای دين مشغولند. آنان در تلاش برای انکار بشريت بشرند و با تمام قوای خود، هنوز پس از گذشت بيش از شصت سال از تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشر، دائمآ اين ادعای ضد بشری خود را، که افراد بشر گوسفندانی هستند و نيازمند چوپان، تبليغ و تکرار می کنند و با طرفندهای مختلف از سرکوب وحشيانه تا بيدادگاههای نمايشی، می کوشند تا به مردم بقبولانند که انسان حقی برای تعيين سرنوشت خويش ندارد، تلاش برای کسب حقوق بشر جرم است و آدمی اصلآ نمی تواند و نبايد برای دريافت حقوق بشری خويش نقشی بازی کند. همان به که بنده ای باشد و حاکميت را، که از آن خداست و به نمايندگانش واگذار شده است، بی چون و چرا بپذيرد.

آری در ايران نقض حقوق بشر با انکار بشريت بشر همراه است.
تلاش برای نهادينه ساختن حقوق بشر در ايران بستر مشترک فعاليت ما برای رسيدن به آزادی و دمکراسی است.
در پايان از شرکت کنندگان در اين برنامه و ديگر شهروندان ايرانی و غير ايرانی تقاضا شد ،ما را در اعتراض به نقض حقوق بشر در ايران، برای محترم شمردن حق زندگی، برای لغو اعدامهای تصويب شده و لغو قانون اعدام بطور کلی، برای محترم شمردن اصل برابری زن و مرد، برای آزادی زندانيان سياسی، برای احترام به حقوق کودکان و نو جوانان، برای احترام به اصول آزادی انديشه و بيان و اجتماعات و تشکل و مطبوعات، و برای پايبندی به همه اصول حقوق بشر ياری کنيد.

ايران آزاد Iran-Freedom
اتحاد برای ايران United 4 Iran Germany
www.united4iran.de