ظهر عاشورا را انتظار می کشيم، بيانيه نوزدهم خانواده زندانيان سياسی

السلام عليک يا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک. عليک منا جميعا سلام الله ابدا ما بقيت و بقی الليل و النهار.

سلام بر حسين(ع)، سلام بر علی بن الحسين، سلام بر اولاد حسين و سلام بر اصحاب حسين. سلام بر ياران حسين در طول تاريخ. از آن زمان که حجّش را برای احيای دين جدّش نيمه تمام گذاشت و به خواهش مردم کوفه راهی سرزمين کربلا شد تا شب عاشورا که از همراهانش خواست حالا که سفرش را بازگشتی نيست او را ترک کنند و در تاريکی شب، راه خود گيرند و سلام بر ياران او تا امروزکه نامش را ورد زبان خويش ساخته اند و راهش را اختيار کرده اند که راه حق است و صدق و راستی.

سلام بر همه ياران فداکار و جان باخته حسين در روز واقعه و سلام بر اسرای کربلا که نيرنگ و دغل يزيديان، آنان را که اهل بيت رسول خدا(ص) بودند، خارجی نماياند اما خطبه های غرّای امام سجاد(ع) و زينب کبری(س) نقشه های ديوسيرتان را نقش برآب کرد.

سلام بر حسين، سرور آزادگان عالم که فرياد «هيهات من الذلة» او هنوز در سراسر عالم گوش جان صاحبدلان را به لرزه می اندازد و ندای «ان لم يکن لکم دين فکونوا احراراً» او سرلوحه اعمال حقوق بشردوستان و آزادگان جهان است.

سلام بر حسين که در صحرای تفتيده کربلا خونش به دست مدعيان وقيح و رسوای دينداری به ناحق ريخته شد و سر مبارکش به انتظار پاداش، سفاکانه از تن جدا شد.سلام بر حسين که بهترين يارانش در راه او که راه حق بود، فدا شدند و فرزندانش به اسارت درآمدند. سلام بر حسين که ثارالله بود و ابن ثاره و خونش در رود هستی جاری شد و در هميشه تاريخ جوشيد و حق را جلوه گر نمود. و چه حقير و زبون بودند دشمنانش که چشم بر فردا بستند و دوروزه قدرت دنيوی خود را خواستند و بر خواسته باطلشان ابرام ورزيدند و عاقبت شومی را بر خود پسنديدند که اينک پس از قرن ها هنوز ملعونند و نفرين شده.

و سلام بر زينب، بهترين خون خواه حسين. سلام بر زينب، بهترين افشاگر دسيسه های شيطانی يزيد. سلام بر زينب، شکوهمندترين پيام آور عاشورا.

و سلام بر زين العابدين و سيدالساجدين، زيباترين روح پرستنده. خدای را شاکريم که بهترين اسوه های عالم را به ما ارزانی داشته است تا لحظه ای خود را در اوج غربت و تنهايی، بدون پيشوا ندانيم.

اقتدارگرايان بدانند، پيشوای ما حسين(ع) است که جان عزيزش را بر سر عقيده اش فدا کرد و ما جملگی درس آزادگی از مکتب او آموخته ايم. پيشوای ما زينب(س) است که همراهی با حسين اش را بر زندگی آرام در مدينه، رجحان داد و داغ از دست دادن بهترين های زندگيش همراه با درد اسارت فرزندان و اهل حرم برادرش را تا پايان عمر در دل داشت.

پيشوای ما زينب است که پاسخ دندان شکنش به پرسش متکيرانه و تحقيرآميز آن مست باده قدرت در بارگاه طاغوتی اش، او را برای هميشه در هم شکست: «و ما رأيت الا جميلاً» و پيشوای ما زين العابدين(ع) است که اراده ازلی پروردگارش حيات او را رقم زد تا به بازماندگان قافله کربلا بياموزد که خدايی فقط و فقط از آن خداست و بندگی تنها او را سزد.

اينک ما خانواده های زندانيان سياسی، در آستانه عاشورای حسينی کتاب های مقتل را می گشاييم و می خوانيم و می خوانيم تا ظلم و ظالم را بازشناسيم و با نثار لعن و نفرين برآنان، حق مظلوم را ادا کنيم و حال که ما خود و عزيزانمان، مصداق بارز مظلوم زمان آن هم در کشوری مدعی حکومت اسلامی و مدعی سيره نبوی، عدل علوی و عشق حسينی است، ظهر عاشورا را انتظار می کشيم تا با شنيدن صدای مؤذن، سرها را بالا برده دست هايمان را رو به آسمان بگيريم و با خلوص برای رهايی عزيزانمان از چنگال بی عدالتی دعا کنيم.

ظهر عاشورا وعده ما و خواهران و برادران و مادران و پدران و فرزندان و همه بستگان آزادگان دربند است که زير آسمان خدا، زيرچرخ کبود ايران لاله گونمان که معطر به عطر شهيدان است، هرجا که خيمه حسينی برپاست با عرض ادب و ارادت به پيشگاه حسين و اولاد و اصحابش، الله اکبر گويان و با فرياد ياحسين و يازينب، رهايی عزيزانمان را که بيش از شش ماه است در بند و رنجند، طلب کنيم و بدعاقبتی را برای همه آنانی بخواهيم که کام ما و فرزندانمان را، خانواده هايمان را و اين ملت رشيد و آگاه را با بدعهدی و بدکاری تلخ کردند و می دانيم که بهترين عقوبت دهنده خدای قادر قهار منتقم است.

و سيعلم الذين ظلموا ای منقلب ينقلبون

۵/۱۰/۱۳۸۸ برابر با تاسوعای حسينی ۱۴۳۱