مريم باقی، فرزند عمادالدين باقی: "هم بابا بازداشت است، هم وثيقه"، دويچه وله

عمادالدين باقی با وجود پرداخت وثيقه از سوی خانواده‌اش، هنوز پس از سه ماه بازداشت در زندان بسر می‌برد. آقای باقی که وضعيت جسمی نامطلوبی دارد شرايط سخت خود در زندان را دليلی ديگر بر حقانيت فعاليتهای حقوق بشری خويش می‌داند.

بيش از سه ماه از بازداشت عمادالدين باقی، مدير انجمن دفاع از حقوق زندانيان، می گذرد و خانواده او تنها سه بار موفق به ديدار با او شده‌اند. پيش‌تر، در روزهای تعطيلات نوروزی، فاطمه کمالی، همسر عمادالدين باقی، نسبت به سلامتی اين روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر در زندان ابراز نگرانی کرده و خبر داده بود، در آخرين روزهای سال ۸۸، حال باقی رو به وخامت گذاشته و در زندان بيهوش شده است.

آقای باقی چند روز پس از مرگ آيت‌االله منتظری بازداشت شد. علت اين بازداشت به فيلم مستندی نسبت داده می‌شود که عماد‌الدين باقی از زندگی آيت‌الله منتظری ساخته است.

مريم باقی، فرزند عمادالدين باقی، و فاطمه کمالی همسر او، پنج‌شنبه هفته گذشته، با مراجعه به زندان اوين، موفق به ملاقات با او شدند. تداوم بازداشت آقای باقی در حالی صورت می‌گيرد که برای آزادی وی از سوی دادگاه قرار وثيقه صادر شده، اما با وجود تامين وثيقه مورد نظر از سوی خانواده‌اش، همچنان در بازداشت است. مريم باقی روحيه‌ی پدر خود را، با وجود وضعيت جسمی نامطلوب، بالا توصيف می‌کند.

خانم باقی در گفت‌وگو با دويچه وله، درباره آخرين وضعيت پدرش می گويد: «در مورد وضعيت ايشان چند مسئله وجود دارد: يکی درمورد وضعيت نگهداری ايشان است، يکی در مورد پرونده‌شان است. در مورد پرونده، از ما وثيقه گرفته شده، چون بعد از دو ماه بازداشت، برای آزادی ايشان وثيقه صادر شده بود. الان هم بابا بازداشت است و هم وثيقه بازداشت است. يعنی ماه دوم را همچنان در زندان ماندند، بدون اينکه هيچ قرار بازداشتی به ايشان ابلاغ شود و حتی بابا بتواند به قرارش اعتراض کند».

يک عضو القاعده هم‌سلولی عمادالدين باقی

مريم باقی درباره وضعيت نگهداری پدرش در زندان به دويچه وله می‌گويد: «الان در سلولی نگهداری می‌شوند که هيچ امکاناتی ندارد، يعنی يک سلول بسته است. سلول بسته‌ای که مدت‌ها و روزها يک نفر را در آن نگه داشته‌اند، بدون اينکه هيچ وسيله‌ای در اختيارشان باشد. يعنی حتی روزنامه، کتاب، هيچی ندارند. يکی دو نفر هم با ايشان هم‌سلول بودند و متناوب عوض می‌شدند. اين‌بار که ما از ايشان پرسيديم، گفتند يک نفر که جرائم مالی داشته و يکی از افراد القاعده هم‌سلولی ايشان است. به هر حال کسی را که قرار بوده آزاد شود، در چنين شرايطی همچنان نگه داشته‌اند و اين کاملا خلاف قانون است».

«مجريانی که خود قانون را نقض می‌کنند»

مريم باقی درباره اينکه در ملاقات هفته گذشته، پدرش درباره چه چيزی صحبت کرده، در ادامه گفت‌وگو با دويچه وله می‌افزايد: «پدرم گفت، بودن من در زندان هر چقدر هم که طول بکشد، من هستم، اما اين دردی را از کسانی که مرا بازداشت کرده‌اند دوا نمی‌کند. هر چقدر که اين شرايط سخت‌تر شود و هر چقدر که اين زندان‌ها اضافه شود، نشان می‌دهد که چقدر آن بحث‌هايی که قبلا در مورد حقوق بشر می‌کرديم درست است و حقانيت آن حرف‌ها ثابت می‌شود. يکی ديگر از جمله‌هايی که بابا در مورد بی‌قانونی گفت، اين بود که کسانی که انتظار رعايت قانون را از افراد جامعه دارند، خودشان بيشترين نقض قانون را انجام می‌دهند و پاسخگو هم نيستند».

دادگاه‌هايی منتقل‌شده به داخل زندان

مريم باقی همچنين در ادامه‌ی سخنانش، از بردن دادگاه به داخل زندان برای اولين بار در تاريخ ايران می‌گويد: «دادگاه انقلاب که قبلا وکلا و خانواده‌ها به آن مراجعه می‌کردند، الان به داخل زندان برده شده است و نه تنها خانواده‌ها، بلکه وکلای آن‌ها هم نمی‌توانند با بازپرس پرونده ارتباط داشته باشند. من فکر می‌کنم در تاريخ حقوق، چنين چيزی بی‌سابقه است؛ يعنی وکلا به طور علنی از ارتباط با بازپرس پرونده و پرونده محروم باشند. حق برخورداری از وکيل، حقی است که همه جا وجود دارد و بين‌المللی است و در همه کشورها به رسميت شناخته شده است».