تشکل‌های کارگری هفته کارگر را به‌رسميت نمی‌شناسند، گفت‌وگو با جعفر عظيم‌زاده، تورج ابوذرخانی و علی‌رضا نوائی، راديو بين‌المللی فرانسه

بيژن برهمندی - برنامه زمينه ها و زمانه ها - هفته کارگر که از امروز پنجم ارديبهشت در ايران آغاز شد و تا روز يازدهم ارديبهشت، روز جهانی کارگر ادامه خواهد داشت ميتواند فرصت مناسبی فراهم کند تا مسائل و مشکلات ميليونها کارگر ايرانی مورد بحث قرار بگيرد.

بنظر می رسد که از اين فرصت بيش از هر کس، نهادهای دولتی و يا وابسته به دولت بهره می گيرند تا ديدگاه های خود را در باره آنچه که مسائل کارگری می نامند تشريح کنند.

در روز های اخير "پرويز نصيری" مسئول امور آموزش خانه کارگر برنامه های کارگری اين نهاد را در روزهای هفته کارگر تشريح کرد. بنا بر اين برنامه ها، کارگران منتسب به اين تشکيلات، لااقل دو بار مراسم "تجديد ميثاق" با رهبری برگزار خواهند کرد. يعنی در اولين روز اين هفته به آرامگاه آيت الله خمينی می روند و "با آرمانهای امام و مقام معظم رهبری تجديد ميثاق" خواهند کرد و سپس دوباره روز چهارم همين هفته موسوم به کارگر، به ديدار رهبر جمهوری اسلامی خواهند رفت، تا مجدداً "تجديد ميثاق با ولايت" انجام دهند. آنها سپس در ششمين روز اين"هفته" به نماز جمعه می روند و در مسابقات قرائت قرآن ويژه خانواده های کارگری شرکت خواهند کرد. يکی دو روز باقی مانده نيز به "تجليل" از کارگران زن و يا کارگران پيشکسوت پرداخته می شود.

از آنجا که امسال دولت اجازه برگزاری هيچ تظاهراتی را نداده است، خانه کارگر توضيح می دهد که روز يازده ارديبهشت مطابق با اول ماه مه (که شنبه آينده خواهد بود) کارگران در شرکت ها و محل کار خود "مراسم ويژه ای برگزار خواهند کرد." سخنگوی خانه کارگر نويد داده است که در اين ايام "مسابقه قانون کار" و "مسابقات ورزشی" و نيز "ديدار با خانواده معظم شهدا و جانبازان" نيز در زمره سرگرمی های هفته کارگر بشمار می روند!

ويژه گی امسال برنامه های "کارگری" حضور تشکيلات نوظهوری است بنام "بسيج کارگری" که قرار است مراسم تظاهرات روز کارگر را ، نه در روز جهانی کارگر، يعنی يازده ارديبهشت، بلکه در سالروز شهادت يک کارگر بسيجی بنام "عبدالحسين برونسی" در روز نهم ارديبهشت - و در شهر مشهد - برگزار کند. بايد اضافه کرد که در اين مراسم "کارگری" وزير کار جمهوری اسلامی و رئيس بسيج کشور نيز در "کنار کارگران" حضور خواهند داشت.

"علی سليميان" که خبرگزاری ايلنا وی را يک "مقام مسئول در بسيج مستضعفين" معرفی کرده است در يک نشست خبری به تشريح مواضع و اقدامات بسيج کارگری در هفته کارگر پرداخت و مدعی شد که از نظر اين سازمان "امنيت شغلی" حداقل نياز يک کارگر است و البته تعهد کرد که در اين باره با مقامات دولت و مجلس جلساتی خواهند گذاشت تا امنيت شغلی کارگران را "نهادينه" کنند.

سليميان در اين مصاحبه به سابقه سازمان بسيج کارگری پرداخت و گفت که از خرداد هشتاد و هشت (يعنی درست همزمان با انتخابات رياست جمهوری دهم) بصورت رسمی کار خود را آغاز کرده است.

او در توضيح نقش های اساسی بسيج کارگری، "کمک به تحقق منويات رهبری" و "اجرای اصل ۴۴" را بر شمرد و بطور حيرت انگيزی اضافه کرد که "کمک به رفع مطالبات کارفرمايان" نيز در زمره همين نقش های اساسی است. او توضيح ندا د که چگونه يک تشکيلات "کارگری" هدف رفع "مطالبات کارفرمايان" را در دستور کار خود قرار می دهد.

البته اين فرمانده بسيج اعتراف کرد که چون "دشمن روی بخش کارگری و دانشجوئی انگشت گذاشته است" در نتيجه بسيج بايد در اين زمينه نقش خود را ايفا کند. نامبرده هيچ توضيحی درباره ويژه گی های "دشمن" نداد.

عليرضا محجوب نماينده مجلس اسلامی و دبير کل خانه کارگر نيز بمناسبت هفته کارگر طی مصاحبه ای اعلام کرد که امسال همه کارگران ايران با رويکرد حمايت از کارگران ساختمانی به استقبال برگزاری آئين های ويژه هفته کارگر خواهند رفت. ولی هيچ توضيحی در باره چگونگی اين کار نداد.

در مجله راديوئی زمينه ها و زمانه ها با دعوت از آقايان جعفر عظيم زاده رئيس اتحاديه آزاد کارگران ايران، تورج ابوذرخانی سردبير نشريه تخصصی "توليد و مصرف" و تحليلگر مسائل دنيای کار و نيز رئيس هيات مديره انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران و سرانجام عليرضا نوائی از فعالين اتحاديه بين المللی حمايت از کارگران ايران، به بحث درباره مسائل کارگری در ايران پرداخته ايم که شما را به شنيدن آن دعوت ميکنيم.

جعفر عظيم زاده: تشکل های مستقل کارگری در ايران هفته کارگر را برسميت نمی شناسند، بلکه تنها يک روز را بعنوان روز جهانی کارگر قبول دارند. بعقيده اين فعال کارگری دولت و تشکل های منتسب به دولت اين هفته را به اين دليل اعلام کرده اند که بتوانند رنگ طبقاتی و احساس همبستگی را از روز جهانی کارگر بگيرند.

عليرض نوائی: سه محور اساسی مطالبات کارگران ايران عبارت است از سنديکای مستقل کارگری، حداقل دستمزد، (که با ميزان سيصد و سه هزار تومان و در مقايسه با سبد هزينه خانوار چهار نفری يک فاجعه است) و سرانجام حقوق های به تعويق افتاده کارگران که رواج شديدی دارد.

تورج ابوذر خانی: کسانی که مافيای قدرت را در دست دارند، يعنی نو کيسه گان بعد از انقلاب، چون پشتوانه قدرت را در اختيار دارند، قادرند واردات را در کنترل خود داشته باشند و براحتی توليد را از بين ببرند. در چنين شرايطی طبيعی است که طبقه کارگر ما هم بعنوان بخشی از اين ساختاراقتصادی، متحمل اين نوع تبعات می شود.

[برای شنيدن اين گفت‌وگو، اين‌جا را کليک کنيد]