بيانيه سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی در تحليل وقايع ماه خرداد

بسم الله الرحمن الرحيم

و لقد ارسلنا موسی بآياتنا ان اخرج قومک من الظلمات الی النور و ذکرهم بايام الله ان فی ذلک لآيات لکل صبار شکور
و همانا موسی را با آيات خود فرستاديم که قوم خود را از تاريکی به سوی روشنايی بيرون آور و روزهای عبرت انگيز الهی را به آنان يادآوری کن. قطعاً در اين يادآوری بر هر انسان صبور شکرگزار عبرت هاست.(سوره ابراهيم آيه ۵)
ملت شريف ايران
ماه خرداد، ماه پر خاطره، ماه تلاش، هميت، مقاومت، مردانگی و ماه بلوغ عقل و در عين حال ماه غم ها و دلتنگی ها فرا رسيد. نخستين خاطرة ملت درماه خرداد، طی۵۰ سال مبارزه، قيام پرشکوه ۱۵خرداد ۱۳۴۲بود روزی که به تعبير امام راحل، مبدأ نهضت آزادی خواهی ملت ايران شد. روزی که علی رغم غروب غمگينش، پس از ۱۵ سال به سان سپيدة سحر، طلوع دوباره يافت و باعث شد امام و مردم دست در دست هم نظامی را پايه گذاری کنند که نه به قدرت و ثروت، بلکه به رأی و خواست ملت متکی بود. نهضت ملی ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دکترين خود را در شعار جاودانة "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ ثبت کرد و رهبری آن ضمن مخالفت صريح با ديگر اشکال ملک داری و حکمرانی، بر تامين حقوق ملت و مطالبات آنان پای فشرد و آن را در قالب قانون اساسی قانونمند کرد. در اين نظام گرچه بنا به ضرورت های ناشی از شرايط جنگ و نوپايی انقلاب، گاهی خارج از چارچوب های قانونی تصميماتی اتخاذ می شد اما به محض پايان يافتن جنگ و برقراری وضعيت عادی، رفتار در چارچوب قانون اساسی و ديگر قوانين موضوعه مورد تاکيد رهبری و مقامات ارشد قرار گرفت. در حالی که اين فضای اميد و رويکرد صادقانه می رفت که پس از واقعة پر هزينه و عبرت آموز جنگ، پايه های قانونمندی نظام را مستحکم سازد، بنيانگذار استقلال طلب، آزاد منش و جمهوری خواه و الهی جمهوری اسلامی ايران سخن از بدرود و رفتن سرداد و مردم وفادار و آرزومندش را با هزاران آرزو تنها گذاشت. در آن نيمة خرداد غمگين، همة ملت و جوانان سلحشور مجاهدی که با تمام توان در مسير صيانت از تماميت ارضی کشور، حماسة آزاد سازی خرمشهر را سرودند، سوگوار تنهايی خود شدند، اما با خاتمه جنگ و حلاوت سربلندی های ناشی از آن، تحقق بخش هايی از قانون اساسی به ويژه حقوق مدنی و شهروندی ملت در انتظار مانده بود. اگرچه تلاش های بزرگ توسعه و سازندگی را به عنوان يک ضرورت پس از جنگ طولانی بايد قابل تحسين دانست، اما انکار نمی توان کرد که آزادی های مدنی به عنوان متن ميثاق نامه ملی کشور - قانون اساسی- همچنان کم فروغ می نمود. آزادی و حقوق شهروندی همان خواسته ای بود که جمهوری اسلامی برای آن قد برافراشت و اساس حکمرانی و حکومت دينی در قرائت امام بود.

خرداد ماهی است که نهضت اصلاح طلبی در آن تولد يافت و جامعه مدنی با قرائتی نو از انديشة بنيان گذار نهضت شکل گرفت. قرائتی که قدر نان و اقتصاد را به سان امنيت و سياست جامعه ارج می نهاد. نهضت مدنی دوم خرداد با اين باور در ميان ملت منزلت يافت که قدرت و حکومت اگر با آزادی و آزادگی همراه نباشد به سان سد محکمی فرا روی انسان و خواست های مشروع او خواهد بود. انديشه دوم خرداد بر اين پايه استوار بود که بيگانگی حکومت با آزادی های انسانی منجر به ريزش مدنی و گسست اجتماعی خواهد شد که اين فاجعه به رغم دلبستگی انسان ها به هويت ملی و دينی شان، خانمان سوزتر از هر جنگی خواهد بود. لذا به جد پاسخ گويی دولت در برابر قانون را سرلوحه کتاب حکمرانی قرار داد تا در سایة اين تعادل، حقوق ملت محفوظ بماند.
جنبش دوم خرداد در ذات خود اعتراضی مدنی به برخی جهت گيری ها و پايمال شدن حقوق شهروندی بود. انديشه دوم خردادی در حکومت کوتاه اما اثرگذار خود ثابت کرد که می توان با حفظ ارزش های دينی و ملی، هم شان داخلی حکومت را ارتقا داد و هم عزتمندانه در عرصة جهانی از حقوق ملت دفاع کرد و در اين راه ، مردم فريبی و ناراستگويی را نياز ندانست. در واقع می توان گفت دولت برخاسته از اصلاحات که مولود جنبش دوم خرداد به شمار می رفت، در حالی که از بسياری از اختيارات خود محروم بود و تا واپسين روزهای حکمرانی مورد نامهربانی ها و ناروايی های بيشماری قرار گرفت و علی رغم برخی ناکامی ها، با دستاوردهای بزرگ و ماندگار اقتصادی، اجتماعی، سياسی و فرهنگی، سر افرازی ملت را به نمايش گذاشت. با وجود اين موفقيت ها، کارشکنی های مخالفين جنبش دوم خرداد به ثمر نشست و در يک بسيج قوا با کمک حزب پادگانی، جريان ضد اصلاحات بر کرسی دولت نشست و چهار سال تمام همة وقت و انرژی خود را برای پاک کردن جامعه از آثار انديشه و رفتار اصلاح طلبی به کار برد. چنين بود که در سال ۸۷ چهره های شاخص اصلاح طلب با درک عميق از آينده تاريکی که فرا روی کشور بود عزم خود را برای بازگشت به صحنه جزم نمودند. در اين مسير ناهموار همه باورمندان به استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی – يعنی همان آرمانهای جاودانة نهضت خرداد- پای در ميدان نهادند تا مگر راه گذشته را پس از يک توقف پر هزينه چهارساله در جهت حفظ عزت و سربلندی ايران پی بگيرند و اين همان چيزی بود که ملت آن را فرياد می زد. شاهد اين مدعا شعاری است که در يکی از سفرهای استانی نامزد اصلاح طلبان بر زبان ها جاری شد: "جمهوری اسلامی آزاد بايد گردد" . ورود مير حسين موسوی نخست وزير ۸ سال دوران دفاع مقدس و حجت الاسلام و المسلمين مهدی کروبی يار ديرين امام، با تأکيد بر ضرورت دفاع مستمر از جمهوريت نظام، حقوق شهروندی و آزادی های مدنی، اميد تازه ای در دل هوادران عزت و سربلندی ايران پديد آورد. اقتدارگرايان تمامت خواه که نبرد مدنی را بر نتابيدند و رقابت سالم را به معنای شکست قطعی خود ديده بودند، با رفتارهای مهندسی شده مصمم شدند به هر قيمت، مسير اصلاح طلبی ملت را سد کنند و چنين شد که بار ديگر ماه خرداد به ماه هزينه سنگين برای ملت تبديل شد و حلاوت روز ۲۲ خرداد همانند ديگر روزهای تاريخی اندوهگين ملت به تلخی گراييد. گر چه پس از حماسه ۲۲ خرداد، حاکميت کوشيد رفتار از پيش طراحی شده خود را به شکل ديگری تلقين کند، اما به نظر می رسيد وجدان عمومی آن را باور نکرد!.
حماسة جاودانه ۲۵ خرداد تاکيدی بود بر اين عدم باور و در همراهی اصلاح انديشی و اصلاح طلبی. مع الاسف ميل تماميت خواهی، جريان حوادث را به سمتی برد که حتی وساطت و مصلحت انديشی های خيرخواهانة برخی از بزرگان برای بازگرداندن امور به مسير درست و واقعی نتيجه نداد و مشاهده شد پيش از طی مسير قانونی متعارف در همه انتخابات در جهان، نتيجه انتخابات رياست جمهوری دورة دهم، خارج از مجرای طبيعی اعلام و به ملت تحميل شد. اين در حالی بود که بعضی از حوادث و وقايع روزهای قبل از انتخابات به سان هشداری جدی از سوی اقتدارگرايان به نامزدهای خارج از دايره قدرت و هواداران آنها به چشم خورد. در آن ايام و در روزهای بعد به هيچ يک از اعتراضات مدنی توجهی نشد و سناريوی مهندسی شده پيروزی انتخاباتی، آنچنان دل از طراحان و مجريان آن ربوده بود که حتی خروش ملت در ۲۵ خرداد که برای هميشه در حافظه تاريخی ملت ايران ثبت و موجب بهت و حيرت جهانيان شد نيز نتوانست اقتدارگرايان را به خود آورد. ۲۵ خرداد در واقع نويد بخش بلوغ اصلاحات و ظهور يک جنبش اجتماعی در مدرسه اصلاحات بود، جنبش سبزی که چيزی جز رعايت حقوق مدنی مصرح در قانون اساسی و اجرای کامل همه اصول آن را طلب نمی کرد. اما افسوس که اين روز بزرگ به دست عوامل کودتای انتخاباتی رنگ خون گرفت.
اکنون که يک سال از آن روزهای تلخ و شيرين گذشته است، حماسه ملت در خرداد ۸۸ به عنوان نماد ملی جنبش سبز اصلاح طلبی در جهان معرفی شده و در خاطره ها باقی مانده است که ۳۰ خرداد روز انتقام از جنبشی بود که تاکيد مجدد بر دفاع از حقوق شهروندی و آزادی های مدنی را به عنوان نمايشی از واقعيت و مطالبات اجتماعی و سياسی ملت عرضه نمود. روزها گذشت و اقتدارگرايان همچنان داغ و درفش نشان دادند و فرزندان نامدار و گمنام ملت را دستگير، زندانی و مورد شکنجه و آزار قرار دادند. در يک سال گذشته دستگيری ها و بازداشت های غير قانونی، يورش ها و هجمه های بی رحمانه خيابانی و دروغ سازی های رسانه های حکومتی، شکنجه ها، تهديدها و اعترافات نمايشی هم نتوانست اراده پولادين ملت باورمند به اصلاح وضع موجود را درهم بکوبد. اينک جنبش اصلاح طلبانه سبز و رهبران آن و مردم وفادار به آرمان های سبز، جز به احيای قانون اساسی و اجرای هماهنگ همة اصول آن به چيز ديگری رضايت نمی دهند. امروز همگان دريافته اند که اين حرکت، پايدار، مستمر و حذف ناشدنی است. ای کاش اقتدارگرايان زودتر بر اين حقيقت وقوف يافته و با تغيير رفتارهای بيگانه با خواست ملت، زمينة همدلی و اتحاد ملی را فراهم کنند.
سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی ايران در آستانة سالگرد شکوهمندی های خرداد و سالگشت ارتحال بنيانگذار عزيز جمهوری اسلامی ايران، با پای فشاری بر آرمان های اصيل انقلاب ملت در بهمن ۵۷ و اصول قانون اساسی، همچون گذشته بر تداوم همراهی با اين جنبش اصيل مردمی تاکيد کرده و ضمن دعوت از آحاد ملت برای حفظ انسجام و حرکت قانونمند خود، حاکمان سرمست از قدرت را به تجديد نظر در رفتارهای غيرقانونی و خشونت آميزشان فرا می خواند تا زمينة کم شدن فاصله بين ملت و حکومت را فراهم آورند و اجازه ندهند در اين شرايط حساس بين المللی هزينة آزادی خواهی و استقلال طلبی ملت بيش از اين افزايش يابد.
شايسته است به جای برخورد غيرمنطقی با درخواست های قانونی و مشروع آقايان مير حسين موسوی و مهدی کروبی و نيز شورای هماهنگی جبهه اصلاحات برای استفاده از حقوق قانونی خود در برگزاری مراسم و راهپيمايی که در قانون اساسی تصريح شده است، به اين تقاضاها پاسخ مثبت دهند.
در پايان ضمن قدردانی و تعظيم به آستان ملت شريف، نخبگان هوشمند، جوانان رشيد، از اقشار مختلف ملت از هر قوم و مذهب و منطقه انتظار دارد با حضور هوشيارانه، مسالمت آميزو قانونمند خود، تداوم بخش راهی باشند که سرانجام آن به حول و قوه الهی جز پيروزی و سربلندی ملت و حاکميت کامل قانون نخواهد بود.

سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی ايران
۸۹/۳/۲