يک سال از بازداشت عزيزانمان گذشت و ما همچنان معترضيم، بيست و پنجمين بيانيه خانواده های زندانيان سياسی، کلمه

خانواده بزرگ زندانيان سياسی در بيست و پنجمين بيانيه خود نوشتند: ما عزيزانمان را به پروردگارشان سپرده ايم اما از مطالبات و حقوق قانونی مان دست بر نمی‌داريم و اجازه نمی‌دهيم همه اين تخطی‌ها از قانون شامل فراموشی مرور زمان شود.

جمعی از خانواده های زندانيان سياسی هم زمان با سالگرد بازداشت گسترده فعالان سياسی ،مدنی و روزنامه نگاران که پس از انتخابات پرمناقشه ۲۲ خرداد اتفاق افتاد ،بيانيه ای صادر کردند .خانواده بزرگ زندانيان سياسی در بيست و پنجمين بيانيه خود با اعتراض به ادامه نگهداری اين زندانيان علی رغم گذشت يک سال و همچنين ادامه روند بازداشت فعالين سياسی و روزنامه نگاران، از پروردگار خود طلب رضا و تسليم کردند.

به گزارش کلمه ،متن کامل اين بيانيه به شرح زير است :

بسم الله الرحمان الرحيم

لا يحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم

يک سال از اولين بازداشت های غيرقانونی بهترين فرزندان اين سرزمين پاک می گذرد. فرزندانی که بعضا از موسسين و پايه گذاران نظام جمهوری اسلامی بودند و يا خدمتگزاران دوران های سخت از آغاز تاسيس تا کنون.

خانواده های زندانيان سياسی طی بيش از بيست بيانيه فرياد اعتراض خود را نسبت به همه اعمال غيرقانونی مدعيان قانون گرايی، بلند کردند و در حالی که اختناق و سانسور شديد خبری مانع از هرگونه اطلاع رسانی بود، از هر دريچه ای برای رساندن صدای حق خود مدد جستند و در کنار اين اطلاع رسانی ها از هيچ گونه تلاشی برای بهره مندی حداقلی عزيزانمان از حقوق شرعی و انسانی شان فروگذار نکردند.

هرچند تعدادی از زندانيان سياسی با پرداخت وثيقه های سنگين به مرخصی آمدند اما تعداد بيشتری از آنان هنوز به اتهامات واهی و برای جرم ناکرده شرايط سخت و طاقت فرسای زندان را سپری می کنند و آنان که به مرخصی آمده اند نيز مجددا احضار و به محبس بازگردانده می شوند.

اين در حالی است که بسياری از کيفرخواست های صادره خالی از هرگونه مورد اتهام جدی و قابل قبول است و جرايم امنيتی تا حد اخلال در ترافيک تقليل يافته است. داستان هايی که زاييده ذهن بيمار سناريو نويسان تيره دل بود اينک با پايانی مبهم و موهوم روبه رو شده و جناح اقتدارگرا که خشونت داخلی و نرمی در خارج شيوه جاری اش شده، شکست در عرصه های بين المللی را با سخت گيری هرچه بيشتر بر شهروندان محروم از حقوق اجتماعی جبران می کنند و روند خشونت گرايی آنچنان شدت گرفته که دامنه آن به بيوت مراجع کشيده شده و موجب هتک حرمت از آنان شده و کار به جايی رسيده که يادگار امام (ره) مورد بی احترامی و توهين سازمان يافته انسان های بی اخلاق مدعی دينداری و ارزش مداری قرار گرفته است.

در چنين شرايطی ما خانواده های مظلوم زندانيان سياسی چگونه می توانيم سخن از حقوق خود و عزيزانمان بگوييم و از سختی ها و هتک حرمت از خودمان شکوه کنيم؟

يک سال از بازداشت های غيرقانونی و پايمال کردن قانون توسط مردان قانون و وابستگان آنان می گذرد. يک سال تلخ و پرمرارت که هر روز و شبش بلکه هر لحظه اش می تواند دست مايه تراژيک کتاب ها در تاريخ معاصر کشورمان باشد.

يک سال پر از صعوبت و سختی برای ما که خود از فرزندان انقلابيم و دردکشيده از انحراف و کژی در مسير انقلاب و ارزش ها و آرمان های والای آن.

يک سال از گلگون کفن شدن بهترين فرزندان اين آب و خاک که هر يک افتخاری برای همه ملت ايران هستند، می گذرد.

ما خانواده های زندانيان سياسی اينک در سالگرد بازداشت غير قانونی عزيزانمان و شهادت فرزندان جنبش سبز، شاهد ضعف جسمانی و صدمات و لطمات روحی وارده بر آنان هستيم و خود نيز آلام و دردهايمان را پنهان می کنيم تا روحيه عالی و پايداری عزيزانمان با کوچکترين خدشه ای روبه رو نشود و از نامحرمان رخ می پوشانيم اما در محضر ملت بزرگوارمان که تنها پشتيبان ما بوده اند و هستند با بيان دردهايمان تسکين می يابيم و توان مضاعف می يابيم.

ما عزيزانمان را به پروردگارشان سپرده ايم اما از مطالبات و حقوق قانونی مان دست بر نمی داريم و اجازه نمی دهيم همه اين تخطی ها از قانون شامل فراموشی مرور زمان شود.

ما خانواده های زندانيان سياسی اينک که همه مناسبت های نيکو را از سالروز پيروزی انقلاب اسلامی و ولادت بزرگان دينمان سپری کرده ايم و چشممان به آزادی عزيزانمان روشن نشده، ضمن گرامی داشت ياد و خاطره شهدای سبز، در ايام مبارک رجبيه به پيشگاه پروردگارمان از ظلم مخلوقاتش شکوه ها می بريم و از او مقام تسليم و رضا طلب می کنيم و عاقبت به خيری را برای عزيزانمان.

والسلام.
جمعی از خانواده های زندانيان سياسی