بيانيه ۱۰۱ فعال دانشجويی دانشگاه مازندران به مناسبت اولين سالگرد حمله به پرديس اين دانشگاه، دانشجونيوز

شماری از دانشجويان دانشگاه مازندران در اولين سالگرد حمله وحشيانه به پرديس اين دانشگاه، بيانيه ای صادر کردند.

به گزارش دانشجونيوز، متن ذيل، بيانيه صد و يک تن از فعالين دانشجويی دانشگاه مازندران در اولين سالگرد حمله ی وحشيانه به پرديس اين دانشگاه در ۲۶ خرداد ۸۸ می باشد، که به دليل فضای ملتهب و ايجاد رعب و وحشت توسط مسئولين دانشگاه در اولين سالگرد اين رويداد، با يک هفته تاخير توسط امضاکنندگان منتشر می شود.

متن کامل بيانيه به شرح ذيل است:

يکسال از حمله ی وحشيانه ی ايادی حکومت به دانشگاه مازندران می گذرد. حمله ای که در ۲۶ خرداد ۸۸ بر دانشگاه ما رفت، فراموش نشدنی است. نه از آن جهت که جماعتی شمشير و چماق به دست بر دختر و پسر دانشجو حمله بردند و يک ماه فضای ارعاب و وحشت را نه تنها در خانواده های اين دانشجويان، که در کل پهنه سبز استان مازندران گستراندند؛ بلکه از آن جهت که دانشجويان مظلومی که آن روز کتک خوردند، زخمی شدند، و به مرگ تهديد شدند، هنوز درگير تاوان آزاديخواهی شان هستند. از آن روز تاکنون، بيش از صد نفر از دانشجويان آسيب ديده ی آن روز به زندان دستگاه سرکوب افتاده اند، بيش از بيست تن از آنان در راهروهای دادگستری مازندران، سرگردان حکم زندان، و شلاق و محروميت از تحصيل اند و بيش از پنجاه تن از همين دانشجويان آسيب ديده، پشت درب کميته انضباطی دانشگاه مازندران و رييس اين دانشگاه، حکم انضباطی می گيرند. و ما در عجبيم از اين وقاحت سيستماتيک! از اين جنايتی که بر دو هزار دانشجوی متحصن در آن روز رفت و از صدر تا ذيل اين قوم ظالم ِحاکم نه تنها آن را محکوم نکردند که در حمايت از آن، تمام دانشجويان مضروب آن روز را به اخلال در نظم عمومی يا اقدام عليه امنيت ملی متهم کردند. امنيت ملی ای که با تجمع دو هزار نفر در پرديس دانشگاه مازندران در شهرستان بابلسر به خطر افتاد!

فراموش نمی کنيم که در تجمع آن روز که برای فرياد زدن «رای مان را پس خواهيم گرفت» و اعتراض به بازداشت همکلاسی مان بود، ما دانشجويان هيچ خشونتی اعمال نکرديم. ما در آن دو روز به سازوکاری اعتراض کرديم که در بالادست رای ملت را می دزدد و در پايين دست به مامور حراست يک دانشگاه اجازه ی توهين و حمله به دانشجوی آزاديخواه را می دهد. به سيستمی معترض بوديم که نه فقط استبداد را تئوريزه می کند که وقاحت را به رکوردی تاريخی می رساند؛ دختران ايران زمين را مقابل دوربين جهان می زند و می کشد. ما در همان ۲۶ خرداد دانشگاه مازندران کم نديديم که در آرامش ما دانشجويان چه تعداد از دخترانی که حتی در اعتراض ما شرکت هم نداشتند، هنگام خروج از دانشگاه مورد هجوم قوم سفله ی شمشير و چماق به دست افتادند. ما خوب و به صرافت می دانيم، هنگامی که حکومتی برای حفظ خود، چوب و چماق به دست عمالش داد تا بر سر زنان و مردان ملتی بکوبند، بايد آماده شد؛ بايد آماده شد که اينان به آخر خط رسيده اند و آماده باشيم و هوشيار که ناکسانی ديگر بر ملتی پرتاريخ و شکوه حاکم نشوند.

ما امضاکنندگان اين بيانيه، که فعالين دانشجويی دانشگاه مازندران در حداقل دو سال اخير بوده ايم، در اين بيانيه ضمن محکوم کردن و اعلام انزجار نسبت به جنايتی که در ۲۶خرداد ۸۸ بر دانشجويان دانشگاه مازندران رفت، و در کوران خبری خرداد ۸۸ در ميان بسياری جنايات ديگر حکومت گم شد، خواستار محاکمه ی تمامی مسئولين اين جنايت سيستماتيک عليه گروهی از فعالين سياسی يک کشور هستيم. از آنجا که اعتقاد واثق داريم که به زودی اين بلبشوی ظالمان بر ميهن مان رفتنی است، اسامی آن دسته از مسئولينی را که در جنايت ۲۶خرداد دانشگاه مازندران نقش داشتند اعلام می کنيم تا با ثبت در تاريخ به زودی مورد استفاده ی محاکم قضايی عادلانه و ملت-نهاد قرار گيرند:

ما اعلام می کنيم که رييس نيروی انتظامی استان و رييس اين نيرو در شهرستان، رييس سپاه در شهرستان بابلسر، سرهنگ عباسی رييس بسيج دانشجويی ، ابوالقاسم عليزاده رياست دانشگاه مازندران ، حليمی رييس وقت حراست کل دانشگاه مازندران ، مرتضی علويان معاون دانشجويی و رييس کميته انضباطی دانشگاه ، حسين مولايی رييس حراست پرديس دانشگاه، و مهدی جلودار رييس وقت انتظامات دانشگاه کسانی بودند که تحت حمايت کامل مسئولين و نيروهای امنيتی اطلاعاتی استان در آن روز با پشتيبانی از چماق به دستان و فراهم کردن زمينه ضرب و شتم دانشجويان باعث رخداد جنايتی عليه دانشگاه شدند. حمايت مسئولين امنيتی و اطلاعاتی تا بدانجا رسيد که حدود صد نفر از دانشجويان همان شب را در بازداشت و شکنجه مضاعف گذراندند. علاوه بر مسئولين فوق، قاضی سيفی دادستان بابلسر، معاون وی قاضی عمونيا، و قاضی رضانيا رييس شعبه ۱۰۱ دادگاه عمومی شهرستان بابلسر با محکوم کردن دانشجويان مضروب و بازداشت شده به اخلال در نظم عمومی، تمام سعی شان را کردند تا اين جنايت سيستماتيک فراموش شود و نيروهای وظيفه شناس حکومت که خوب می دانند چه گونه چماق بر سر جوانان بکوبند از پرونده دادخواهی حذف شوند.

ما امضاکنندگان اين بيانيه، با معرفی افراد مذکور سعی در اعلام اين نکته داريم که جنايتی که بر دانشگاه مان رفت، در اثر يک اشتباه نبود؛ برنامه ای بود برای سرکوب که هنوز فاز سومش توسط دادگستری استان در حال پيگيری است.

ما، مطمئنيم که جنبش سبز ملت ايران به زودی پيروز خواهد شد و نه تنها اين آقايان (با ذکر تمامی جناياتی که مرتکب شده اند) که تمامی آنهايی که در اين حکومت اسلامی، چشم بر انسانيت فروبستند و به انسان ها ظلم کردند، به طور عادلانه و انسانی محاکمه خواهند شد.

پيشاپيش هرگونه سو استفاده از اين بيانيه ی مدنی توسط سازمان ها و گروه های سياسی داخل و خارج از کشور و به ويژه استفاده از آن عليه مصالح ملی را محکوم کرده و از آن برائت می جوييم.

فعالين دانشجويی دانشگاه مازندران

امضاکنندگان بيانيه (به ترتيب حروف الفبا):

علی آدينه وند – مصطفی آرمان فر – آرنوش ازرحيمی – احسان احسانی – پويان احمدی – - محمد اصغريان – ايراندخت اکبرزاده - منا الهی – سياوش امجدی - کاوه بابايی – عبدالله بابلی نيا - دانيال بارز نيا – محمود بالا بندی – حسين باقری – رحيم بهادری - ياسمن پاشا زانوسی – مهدی پيغان – مازيار پاينده پور – فاطمه تاری - جمال توت آغاجی – رقيه توحيديان - مريم توکلی- صابر تيموری – يوسف جعفری – يونس جهانشير- زينب حسن پور – مينا حسن پور- حسين حسن تبار- زهرا حسينی - محسن حسينی – ميلاد حسينی کشتان – روشنک خرمرودی - صادق حکيم زاده - شاهين داداش پور – ليلی دانشور- مهدی داوديان – کامبيز دل آويز- مرتضی دهباشی – حميد دهقان - اشکان ذهابيان – پروانه رحمانی – فرشته رحمتی – هنگامه رضايی – سياوش رضائيان – محمد رمضانی - شهاب رئيسی- مهناز روشن زاده – اميرزهرابی – ميلاد سالاری – عارف سليمانی – سودابه سعيدی – وحيد شاهينی – ميلاد شعبانی – رسول شيری – سياوش صفوی – کبريا طاهری – فاطمه عالی شوندی - علی عباسی – رضا عرب – حميد عزيزی – مهديه عليجانی – امير حسين علی نژاد – فرشته عمران زاده– بهنام فرازمند – نيلوفر فرمانلو – ايمان قريب - امير حسين قضوهی – ليلا کفاشيان - عليرضا کيانی – مهرک کيائيان – محمد گرجی – دانيال گلچهره – عزيز ماراماهی - منا مجيدی پور – نرگس محمدپور- سعيد محمدنژاد - مجيد محمدی – مرتضی محمدی – مهرداد محمدی – ميثم محمدی – مهدی محمدی تکدام – سعيد محمود ثانی – محمد محمودی – صفورا مشايخی - مريم مطهری – شهاب الدين معافی مدنی – مهدی منيرنژاد – رضوان مهدويان – جواد مير آقا زاده – کميل ميزاآقاپور – فريبا ميری - عليرضا نجف آبادی – مختار نجفی – محسن نجفی خواه – علی نظری – هومن نعمتی – مصطفی هدايت نژاد - حسن همتی - علی اکبر ياغی تبار- رحمان يعقوبی .