توپخانه کروبی وانتحاری های آنطرفی!، سید مجتبی واحدی

رهبر جمهوری اسلامی چگونه می خواهد خود را از ورطه اظهارات اخیر جنتی نجات دهد؟ آقای خامنه ای احتمالا به مسئولیت اخروی خود در برابر اتهام افکنی های عقده گشایانه جنتی علیه سران جنبش سبز نمی اندیشد اما او که از افزایش دشمنی ها در خارج به شدت وحشت دارد چگونه می خواهد عملیات انتحاری جنتی که پیامد های آن دامن نظام را خواهد گرفت را جبران نماید؟

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

نامه کروبی به شیخ احمد جنتی، برای اکثر افراد یک معنای مشخص دارد. او مطابق معمول، حرف های بی ربطِ «دبیر مادام العمر شورای نگهبان» را بهانه کرد تا تنِ بزر گترهای او را بلرزاند. این مفهومی است که احتمالا اغلب هموطنان از نامه اخیر برداشت کرده اند. اما برای من که بیش از ۲۸ سال از نزدیک با کروبی اشنایی دارم وبسیاری از مسائل را از زبان خود او شنیده ام اغلب اظهارات و نامه های شیخ شجاع، یاد آور خاطره هایی شنیدنی است. کروبی در نامه خود به شیخ جنتی، او را به گذران سریع عمر و پایان زندگی یاد آوری کرده است. به محض خواندن این بخش از نامه، در ذهن خود «بیست و یک سال رهبری اقای خامنه ای» را مرور کردم و داستان هایی را به یاد اوردم که کروبی از مراودات خود با رهبر جمهوری اسلامی نقل کرده است. یکی از این داستانها مربوط به بیست سال قبل ـ سال ۱۳۶۹ ـ است.

در آن سال، مجلس سوم از نیت شورای نگهبان برای رد صلاحیت کاندیداهای نمایندگی مجلس مطلع شده بود ولذا اکثریت نمایندگان که به جناح چپ آن روز تعلق داشتند طرحی را برای قانونمند کردن «بررسی صلاحیت ها» تهیه کردند.

هم زمان با ارائه این طرح، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نامه ای برای کروبی نوشت و با لحنی طلب کارانه از او که ریاست مجلس را به عهده داشت خواست جلوی تصویب آن طرح را بگیرد. البته این نامه به جای ان که به دفتر کروبی ارسال شود در روزنامه رسالت چاپ شد وکروبی هم ترجیح داد که پاسخی سر گشاده برای «نامه نویسان سفارشی» تهیه نماید. تا آنجا که به خاطر دارم پس از تعیین سرفصل های نامه توسط کروبی، نگارش آن به کسی محول شد که پس از سالها همراهی با اصلاح طلبان، این روزها بوی کباب به مشام او خورده و اکنون در جمع مجیز گویان قدرت قرارگرفته است اما در آن زمان انصافا برای انتقال دیدگاههای کروبی سنگ تمام گذاشت. پس از انتشار نامه کروبی در روزنامه ها، اقای خامنه ای از کروبی گله کرده بود که چرا در پاسخ به جامعه مدرسین، تندی کرده است.

کروبی نقل می کرد که پس از گلایه رهبری، به او گفتم که نامه جامعه مدرسین خیلی تند بود و «کلوخ انداز را پاداش سنگ است» که البته آقای خامنه ای هم پاسخ داده بود که «…..پاداش سنگ است اما شما توپخانه به راه انداخته اید!» توپخانه ای که آن روز مورد اشاره آقای خامنه ای قرار گرفت در بیست ویک سال گذشته هیچگاه از کار نیفتاد اگر چه گاه فراز وفرودهایی داشت که بعضی از فراز های برجسته آن در مجلس ششم، خواب را از چشمان محافظه کاران می ربود. اما تحولات پس از کودتای انتخاباتی، کروبی رابه این نتیجه رساند که این توپخانه نباید حتی لحظه ای خاموش شود.

البته طرف مقابل هم به عزم کروبی پی برده ولذا همه نیروهای آشفته خود را برای مقابله، بسیج کرده است. در این مقابله، ظاهرا عده ای که باید آنهارا کو** ترین نیروهای نظام دانست خود را آماده عملیات انتحاری کرده اند. اظهارات اخیر جنتی در مورد «کمک یک میلیارددلاری عربستان به سران جنبش سبز» را تنها در همین راستا می توان ارزیابی کرد. جنتی در حالی به جنگ دولت عربستان رفته که وحشت از انزوای بین المللی سراپای سران جمهوری اسلامی را فراگرفته وبرای فرار از این انزوا، حاضر به هر نوع باج دهی هستند. سکوت در برابر ادعاهای مکرر مقامات امارات، ارزان فروشی منابع نفتی و گازی کشور به ترکیه، پاکستان وبرزیل به امید جلب همراهی آنها در برابر اجماع های بین المللی، اعطای امتیازات فراوان به چین وروسیه علیرغم همراهی آن دو کشور با تحریم های ضد ایرانی و ازهمه مهم تر اعلام آمادگی برای مذاکره فوری با گروه ۱+۵ بلافاصله پس از تصویب تحریم های شدید توسط اتحادیه اروپا نشان می دهد که مقامات جمهوری اسلامی، تاب هیچگونه «دشمن تراشی جدید» را ندارند وقطعا خودشان برای رفع ورجوع اظهارات جنتی - که نوعی انتحار برای حاکمیت فعلی می باشد - تدبیری خواهند اندیشید. مثلا از هم اکنون می توان حدس زد که احمدی نژاد پیام معذرت خواهی همراه با دریوزگی خود را در اولین فرصت برای سران مصمم عربستان خواهد فرستاد. احمدی نژاد می تواند نمونه های دیگری از «بی ربط گویی های جنتی» را به مقامات عربستان یاد آوری کند تا به آنها ثابت نماید این «شیخِ چسبیده به قدرت» مشاعر خود را از دست داده وبر او حرجی نیست. اظهارات خنده دار جنتی در دوره ریاست جمهوری رفسنجانی در خصوص واردات هفت میلیارد دلار شکلات به کشور از مبدأ جزیره کیش وادعای او در دوره ریاست جمهوری خاتمی در خصوص کشف امپراطوری های نفتی در ایران که میلیارد میلیارد به حساب های شخصی خود می ریزند دونمونه ای است که احمدی نژاد می تواند برای اثبات سبک مغزی جنتی ارائه نماید،احمدی نژاد اگر مایل باشد می تواند همانند دروغ بافی های خود علیه دو شخصیت دیگر نزدیک به رهبری - رئیس مجمع تشخیص مصلحت ورئیس دفنر بازرسی رهبری - ومتهم ساختن آنها به انواع مفاسد سیاسی و اقتصادی، مسائل بیشتری را نیز به جنتی نسبت دهد تا خیال مقامات عربستان را راحت نماید واز پیوستن رسمی آنها به اردوی دشمنان زخم خورده ایران جلوگیری نماید.

اما رهبر جمهوری اسلامی چگونه می خواهد خود را از ورطه اظهارات اخیر جنتی نجات دهد؟ آقای خامنه ای احتمالا به مسئولیت اخروی خود در برابر اتهام افکنی های عقده گشایانه جنتی علیه سران جنبش سبز نمی اندیشد اما او که از افزایش دشمنی ها در خارج به شدت وحشت دارد چگونه می خواهد عملیات انتحاری جنتی که پیامد های آن دامن نظام را خواهد گرفت را جبران نماید؟ کودتاگران در ایران حتی اگر بتوانند خطرات ناشی از سوژه سازی اخیر جنتی را کاهش دهند باید خود را برای خسارات بعدی آماده نمایند که با فعالیت مداوم توپخانه کروبی وموسوی به «اردوگاه از هم پاشیده کودتا» وارد میشود؛ خساراتی که به نظر می رسد عملیات انتحاری طرفداران کودتا نیز نمی تواند از شدت آن بکاهد.