شنبه 16 مرداد 1389   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

بيانيه سازمان دانش آموختگان ايران: هر خطای نابخردانه ای از مسئولان زندان پاسخ قاطعی خواهد داشت، اداوارنيوز

ادوارنيوز: سازمان دانش آموختگان ايران اسلامی (ادوار تحکيم وحدت) در خصوص اعتصاب غذای زندانيان سياسی بيانيه ای صادر کرد.

متن اين بيانيه به شرح زير است:



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


دوازده روز از اعتصاب غذای جمعی از پاک ترين فرزندان اين سرزمين که جرمی جز حق گويی و حق جويی و وطن دوستی نداشته و ندارند، می گذرد. به راستی جای بسی تأسف و شرمساری است برای آنانکه انسانی را به سرحدی از رنج روحی و جسمی می رسانند که برای رهايی از آن ستم و احقاق اوليه های حقوق انسانی خويش، از مايه جان و سرنهادن به رنجی ديگر بهره گيرد. مگر اين سرفرازان ميهن چه خواسته نابجا و گزافی دارند که از توان اين مدعيان اداره جهان خارج است؟ آيا درخواست رعايت قانون و آيين نامه ای که اينان خود تدوينش نموده اند، درخواست خارق العاده ای است؟ آيا درخواست حفظ کرامت انسانی زندانی و نثار ننمودن ناسزا و سر ندادن فحاشی، خواست خارج از موازينی است؟

مگر مدعيان حکومت علوی نشنيده اند اين نوای علی (ع) را خطاب به سپاهيانی که به دشمن ناسزايی گفته بودند و او را به خروش آورده بودند که : "انی اکره لکم ان تکونوا سبابين" (من از اينکه دشنامگر باشيد متنفرم) حال چگونه است که درخواست يک زندانی برای اينکه شخصيتش حفظ شود، غير قابل پذيرش قلمداد می شود؟ امروز اين درد را در اين مملکت به کجا بايد برد که زندانی سياسی نه برای اينکه آزاد شود و نه برای اينکه به مرخصی بيايد که برای اعتراض به عدم رعايت ابتدايی ترين حق انسانی اش بايد اينچنين زجر و درد ستم را بر خود بار نمايد؟


واقعاً در قاموس اينان جرم عبدالله مؤمنی (سخنگوی سازمان)، علی مليحی (مسؤول روابط عمومی سازمان) و بسياری بزرگمرد ديگر چيست که بايد چنين تاوان های سنگينی را بر ايشان تحميل نمود؟ چه گناه نابخشودنی مرتکب شده اند که مستحق چنين جور و ستمی آشکار شده اند؟ جز اينست که از ميوه ممنوعه آگاهی چشيده اند و به ديگران چشانده اند؟ جرم اينان از نظر مستی زدگان قدرت، چيزی جز دانستن و فهميدن نيست و چه جرمی که اينها عين فضيلت و مکارم اخلاقی است و در حقيقت بايد گفت وای به حال حاکميت و قوه قضاييه ای که مجرمينش، پاک ترين مردمانند و قهرمانان و اسوه های پايداری ملت.

در اين بين اما چيزی که بيش و پيش از هر چيز نگرانی عمده همگان را در پی داشته است، سلامتی و بلکه حيات اين عزيزان آزاده دربند است. سازمان دانش آموختگان ايران اسلامی (ادوار تحکيم وحدت) قاطعانه به حاکمان مست از شراب قدرت و منحرف سازان انقلاب و تخلف کنندگان از ميثاق ملت هشدار داده و مصرانه می خواهد که از کجراهه خويش بازگردند، از اين قانون شکنی آشکار دست بردارند و به خواسته های به حق اين دربندان آزاد گردن نهند.

ما هشدار می دهيم که مسؤوليت کم شدن حتی تار مويی از سر عزيزانمان بر دوش ايشان است و هر خطای نابخردانه ای پاسخی قاطع از طرف ملت سبز ايران در پی خواهد داشت.

سازمان دانش آموختگان ايران اسلامی (ادوار تحکيم وحدت)
شانزدهم مردادماه يکهزاروسيصدوهشتادونه


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016