همسر مسعود باستانی: تبعيض در ارائه مرخصی، عفونت فک و کمبود امکانات بهداشتی زندان، تا آزادی روزنامه نگاران زندانی

تا آزادی روزنامه نگاران زندانی- مهسا امر آبادی، همسر روزنامه نگار و زندانی عقيدتی مسعود باستانی به کمپين بين اللملی حقوق بشر در ايران گفت که بايد روز ۲۱ مهرمان به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب خودش را معرفی کند. او به کمپين درخصوص اين احضاريه گفت: « اتهام من اقدام عليه نظام است و اشد مجازاتش يکسال زندان است . با اين حال نمی دانم که قاضی چه تصميمی می گيرد. ترجيح می دهم هيچ پيش بينی نکنم.»

مسعود باستانی ، چهاردهم تير ماه برای پيگيری وضعيت همسرش که روز پس از انتخابات دستگيرشده بود به دادگاه انقلاب رفته بود و همانجا به علت همکاری با سايت جمهوريت دستگير و روانه اوين شد . بعد از مدتی او در دادگاه های موسوم به انقلاب مخملی اعترافاتی را عليه خود مطرح کرد اما چند ماه بعد همراه با احمد زيد آبادی به زندان رجايی شهر کرج از شرايط نامناسب نگهداری زندانيان برخوردار است و در آن غالبان مجرمان غيرسياسی نگهداری می شوند منتقل شد. اندکی پس از آن وی محکوم به ۶ سال حبس تعزيری و ۳۶ ميليون تومان جريمه نقدی شد . آقای باستانی جز معدود زندانيانی است که در طول بازدداشتش حتی يکبار هم به مرخصی نيامده است.

خانم آمرآبادی که خود خودبايد در تاريخ ۲۱ مهرماه به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب مراجعه کند گفت :‌«‌من نگرانی درباره خودم ندارم . نگرانيم بيشتربابت مسعود است چون وقتی پنج شنبه به ديدنش رفتم دندان درد شديد داشت .مسعود عفونت دندان و فک گرفته و به گفته مسئولان رجايی شهر آنجا امکانات لازم برای درمان اين بيماری وجود ندارد و برای درمان بايد به خارج زندان منتقل شود . اتفاقی که مهيا نمی شود و ما از خطر بيماری های ايدز و هپاتيت که در زندان رايج است ترجيح می دهيم او با دردش سر کند تا خودش را به مداوا در رجايی شهر بسپارد.»

با اين حال به گفته مهسا امرآبادی وضعيت روحی اين زندانی عقيدتی خوب است :‌« خدا را شکر روحيه به شدت خوبی دارد به من هم دلداری می دهد و می گويد که حتما اين دوران طی می شود و مرتب بهم می گويد بايد زندگيت را بکنی.»

مهسا امرآبادی، روزنامه نگار درباره احوال ديگر هم بندی های مسعود سئوال نيز گفت: «هر کدامشان مشکلی دارند ، عيسی سحرخيز را در ملاقاتی ها با ويلچر می آورند، ديگر تعادل راه رفتن ندارد. اما باز هم خدا را شکر وضعيت روحی همشا ن خوب است و می گويند اين دوران طی می شود.»

مهسا امر آبادی می گويد:« بارها و بارها من، وکيلش و خود مسعود در خواست مرخصی را به دادستان داده ايم. اما هيچ جوابی نگرفته ايم. حداقل به ما نمی گويند که تا اين تاريخ به نامه شما جواب داده نمی شود و يا اصلا تقاضا نکنيد به زندانی شما مرخصی نمی دهيم. ديگر می دانم که وقتی می گويند بايد درخواست مرخصی بدهيد يعنی فعلا برو بازی. هرگاه وزارت اطلاعات بخواهد خودش مرخصی را صادر می کند. کما اينکه خود دادستان يکبار به من گفته بود من با دادن مرخصی موافقم آقايان اطلاعات مخالفت می کنند. وقتی دادستان کلان شهرتهران آنقدر مستقل نباشد که بتواند به زندانی مرخصی بدهد و مدام گوش به فرمان اطلاعات باشد ديگر بايد از چه کسی توقع داشته باشيم.»

او ادامه داد :«يشترين چيزی که ما را ناراحت می کند که اکثر زندانيان سياسی برای چند وقتی به مرخصی آمده اند اما مسعود و عده ای ديگر حتی يکبار هم به مرخصی نيامده اند. اين تبعيض ها حسی را به وجود می آورد که نکند اتفاقی برای عزيزش در زندان افتاده است. دليل منطقی اين تبعيض ها را پيدا نمی کنم. ما نمی فهميم بر چه اساسی مرخصی می دهند يا نمی دهند.»

اين روزنامه نگار با نگرانی از بابت دندان درد همسرش می گويد :«ما واقعا نگران سلامت او هستيم. او به جراحی لثه احتياج دارد و همانطور که بارها گفته‌ام مسئول امنيت و سلامت او شخص دادستان است حتی اگر دادستان در اين دوره نتواند کار چندانی پيش برود اما چون از لحاظ قانونی دادستان موظف به رعايت امنيت زندانيان است من طبق قانون او را مسئول می دانم . »