مهدی کروبی: اگر حکومت اجازه هر گونه تجمعی را می داد، دنيا شاهد حضور ميليونها نفر در خيابانهای کشور می بود، سحام نيوز

مهدی کروبی در مصاحبه با نشريه نيويورکر با رد اين ادعا که “جنبش سبز شکست خورده است”، خاطرنشان کرد “تداوم بازداشت مخالفان و منتقدين، ادامه سرکوب معترضان و همچنين بحران های موجود، دالِّ بر اين است که جنبش عميق است و هنوز زنده است.”
کروبی تاکيد کرد “اگر حکومت اجازهٔ هر گونه تجمعی را می داد، دنيا شاهد حضور ميليونها نفر در خيابانهای کشور می بود و بدليل اينکه محافل قدرت اين مسئله را به خوبی‌ می دانند، به شدت در اين شانزده ماه سرکوب کردند و به بيرحم ترين صورت ممکن هر مخالفتی را ساکت کردند.”

به گزارش نيويورکر، مهدی کروبی در مصاحبه با خبرنگار آن نشريه به سوالاتی پيرامون جنبش سبز، ايرانيان برون از مرز، سياست های کشورهای خارجی در قبال جنبش و خطراتی که جان وی و خانواده اش را تهديد می کند و همچنين موارد ديگر پاسخ گفت.

قسمتی از اين پرسش و پاسخ به شرح زير است:

لورا سکور: بحث های زيادی در خارج از ايران مطرح می شود مبنی بر اينکه جنبش سبز شکست خورده است. اين روز‌ها ديگر خبری در مورد تظاهرات ميليونی مردم نمی شنويم و تعداد زيادی از چهره های مخالف يا زندانی شده اند يا به خارج از کشور رفته اند. آيا هنوز جنبش سبزی در ايران وجود دارد؟ آيا ساختار سازمانی و استراتژی برای رسيدن به اهدافش را دارد؟
مهدی کروبی: به دليل سرکوب گستردهٔ حکومت، مردم در خيابانها در حال شعار دادن و تظاهرات نيستند، ولی‌ جنبش بسيار‌ عميق است. اگر حکومت اجازهٔ هر گونه تجمعی در خيابانها را می داد، دنيا شاهد حضور ميليونها نفر می بود. محافل قدرت اين را به خوبی‌ می دانند و به همين دليل است که به شدت در اين شانزده ماه سرکوب کردند و به بيرحم ترين صورت ممکن هر مخالفتی را ساکت کردند. دولت در حال حاضر مشکلات زيادی دارد….مسائل اقتصادی و سياست خارجی‌ هر دو بسيار بحرانی هستند. تمام اين مشکلات شرايط را برای اينکه دولت کنونی‌ بتواند به چيزی دست يابد را بسيار سخت کرده است. در ماههای و روزهای اوليه‌ بعد از انتخابات تعداد بسيار زيادی از چهره ها از رده های بالا تا پائين زندانی شدند و اين روش ادامه دارد. تمام اينها نشان اين است که جنبش هنوز زنده است.

لورا سکور: در ميان ايرانيان مهاجر تعداد زيادی هستند که در زمانی‌ که ايران را ترک کردند در زمينهٔ سياسی بسيار فعال بودند (خيلی‌ از آنها به تازگی ايران را ترک کردند)و علاقمند هستند که بتوانند از خارج از کشور در جنبش سبز فعال باشند. در صورت امکان چه نقشی‌ اين ايرانيان خارج از کشور ميتوانند ايفأ کنند؟
مهدی کروبی: ايران متعلق به تمام ايرانيان است، از آنانی‌ که ايران را سالهای پيش ترک کردند تا کسانی‌ که امروز در ايران زندگی‌ می کنند. من هميشه تاکيد کرده ام که ايرانيان خارج از کشور بايد هويت ملی‌ خودشان را حفظ کنند و با وطنشان در ارتباط بمانند. من نمی توانم به ايرانيان خارج از کشور بگويم چه کار کنند، ولی‌ می‌تونم بگويم که بسيار خوب می شود اگر بتوانند افکار عمومی و ديدگاههای روشنفکرانهٔ ايران را در خارج از کشور همراهی کنند تا بتوانند صدای کسانی‌ باشند که در داخل ايران صدايشان به جای نمی رسد.

لورا سکور: به نظر شما سياست دولت ايالات متحده در قبال جنبش سبز بايد چگونه باشد؟
مهدی کروبی: نگاه ما به مردم خودمان، کشور خودمان و منافع خودمان است.ما تلاش می‌کنيم که از هرگونه وابستگی يا تعيين استراتژی برای کشورهای ديگر دوری کنيم. اين جنبش مسئوليت خود ما است و ما از ملتها و دولتهای ديگر انتظار نداريم که کاری برای ما انجام بدهند، ولی‌ اگر آنها از روی انساندوستی احساس وظيفه می کنند که از ما حمايت کنند آن مسالهٔ جدايی است.

لورا سکور: آيا احساس می‌کنيد که امنيت و آزادی شما در خطر است؟ چطور می شود در اين فضا فعاليت و زندگی‌ کرد؟ آيا اين شرايط زندگی‌ روزمرهٔ شما به عنوان يک شهروند و يک رهبر سياسی را عوض کرده است؟
مهدی کروبی: مشکلات زياد وجود دارد و فشار بسيار شديد است. من هيچ امنيتی در منزلم ندارم. اخيرا، برای پنج روز مداوم، سنگ و نارنجک دست ساز به منزلم پرتاب می شد. مخالفان ما از هيچ کاری واهمه ندارند، آنها دفتر حزب من و حتی دفتر شخصی من را بستند. من می‌دانستم که ممکن است چنين رفتارهای خصمانه ای با من بشود. از زمانی‌ که من رئيس مجلس بودم تا امروز که هيچ پست دولتی ندارم، هميشه از حق مردم دفاع کرده ام. من برای هر رويداد يا تصادفی آماده هستم، و هيچ ترسی ندارم. ولی‌ من در مورد اسلام نگرانم، می ترسم که اين افراد که به نام اسلام مردم را مورد حمله و آزار قرار می دهند به اين وسيله در چشم جهانيان آسيبهای جدی به دين ما وارد می کنند.

لورا سکور: سال گذشته شما اتهامات آزار جنسی در زندانهای ايران را به صورت عمومی مطرح کرديد. تا آنجا که شما اطلاع داريد آيا چنين آزارهايی همچنان اتفاق می افتند يا اين مساله پيگيری شده است؟
مهدی کروبی: در فرهنگ ما، قربانيان تجاوز جنسی‌ از شرم و افسردگی رنج می برند. ضمنا مسئولين شرايط را بسيار تهديد آميز کرده اند به شکلی‌ که قربانيان تجاوز جنسی‌ می ترسند که اين مساله را مطرح کنند. به همين دليل بعضی‌ از قربانيان تجاوز جنسی‌ به من مراجعه کردند و به دنبال آن بعضی‌ از آنها مجبور شدند يا سکوت کنند يا کشور را ترک کنند. من حتی نمی دانم اين افراد در چه شرايطی هستند يا در رو به بهبود هستند. من تنها شکايت‌های آنها را ثبت کردم و فيلمی از اتفاقاتی که گفتند بر سر آنها در مدتی‌ که در زندان بودند آمده بود تهيه کردم، تا اگر کسی‌ خواست انکار کند که زندانيان مورد تجاوز جنسی‌ قرار گرفته بودند من مدرکی دستم باشد. من بطور واضح می‌گويم: روزهای اوليه‌ بعد از جنبش آنها مردم را در زندانها مورد تجاوز جنسی‌ قرار دادند و هنوز آنها به شکنجه زندانيان به وحشی ترين شکل ممکن ادامه می دهند. من مدرکی‌ که اخيرا نشانگر آزار جنسی‌ در زندانها يا به صورت مداوم باشد ندارم.