هزينه ـ درآمد سالانه خانوار در سال ۸۸: هزينه خانوار شهری ۵.۵ ميليون ريال بيش از درآمد، ايسنا

افزايش ۹.۸ درصدی هزينه و ۸.۳ درصدی درآمد خانوار روستايی

متوسط کل هزينه خالص سالانه يک خانوار شهری در سال ۱۳۸۸ توسط مرکز آمار ايران ۹۹ ميليون و ۱۹۱ هزار و ۳۲۹ ريال اعلام شد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، طرح آمارگيری هزنيه و درآمد خانوار با قدمتی نزديک به ۵۰ سال از مهمترين طر‌ح‌های آماری مرکز آمار ايران است هدف کلی اين طرح برآورد متوسط هزينه‌ها و درآمد يک خانوار شهری و يک خانوار روستايی در سطح کشور و استان‌هاست. در سال ۱۳۸۸ تعداد خانوارهای آمارگيری شده در اين طرح ۱۸۶۶۵ خانوار نمونه در نقاط شهری و ۱۸۲۰۳ خانوار نمونه در نقاط روستايی کشور اجرا شده است.

نگاهی به اهم نتايج طرح در سال ۱۳۸۸ در مناطق شهری و روستايی نشان می‌دهد که ۹۰ درصد خانوارهای آمارگيری شده‌ شهری از گاز لوله‌کشی، ۸۶ درصد از تلفن همراه و ۳۶ درصد از اتومبيل شخصی استفاده کرده‌اند. اين ارقام برای سال ۱۳۸۷ به ترتيب ۸۹، ۷۹ و ۳۴ درصد بوده است. همچنين نحوی تصرف محل سکونت ۲۴ درصد از خانوارهای شهری، اجاری و رهنی است که در سال ۱۳۸۷ اين رقم ۲۴ درصد بوده است.

متوسط کل هزينه خالص سالانه‌ يک خانوار شهری ۹۹ ميليون و ۱۹۱ هزار و ۳۲۹ ريال بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل ۵.۳ درصد افزايش نشان می‌دهد.

از کل هزينه‌ سالانه خانوار شهری ۲۲۵۰۹ هزار ريال با سهم ۲۲.۷ درصد مربوط به هزينه‌های خوراکی و دخانی و ۷۶۶۸۲ هزار ريال با سهم ۷۷.۳ درصد مربوط به هزينه‌های غير خوراکی بوده است. در بين هزينه‌های خوراکی و دخانی، بيشترين سهم با ۲۵.۶ درصد مربوط به هزينه‌ گوشت و در بين هزينه‌های غير خوراکی بيشترين سهم با ۴۰.۴ درصد مربوط به مسکن بوده است.

متوسط درآمد اظهارشده‌ سالانه يک خانوار شهری ۹۳ ميليون و ۶۰۳ هزار ريال بوده است که نسبت به سال قبل ۶.۱ درصد افزايش داشته است. منابع تامين درآمد خانوارهای شهری نشان می‌دهد که ۳۵.۲ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگيری، ۱۸.۴ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غير کشاورزی و ۴۶.۴ درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامين شده است.

۳۵ درصد خانوارهای آمارگيری شده روستايی از گاز لوله‌کشی، ۶۵ درصد از تلفن همراه و ۱۵ درصد از اتومبيل شخصی استفاده کرده‌اند. اين ارقام برای سال ۱۳۸۷ به ترتيب ۳۰، ۵۰و ۱۳ درصد بوده است همچنين نحوی تصرف محل سکونت شش درصد از خانوارهای روستايی اجاری و رهنی است که همانند سال ۸۷ است.

متوسط کل هزينه‌ی خالص سالانه‌ی يک خانوار روستايی ۵۹ ميليون و ۲۶۴ هزار ريال بوده است که نسبت به سال قبل ۹.۸ درصد افزايش نشان می‌دهد. از کل هزينه سالانه خانوار روستايی ۲۱۹۳۴ هزار ريال (۳۷ درصد) مربوط به هزينه‌های خوراکی و دخانی و ۳۷۳۳۰ ريال (۶۳ درصد) مربوط به هزينه‌های خوراکی بوده است. در بين هزينه‌های خوراکی و دخانی،‌ بيشترين سهم با ۲۳.۹ درصد مربوط به هزينه گوشت و در بين هزينه‌های غير خوراکی بيشترين سهم با ۲۵.۸ درصد مربوط به مسکن بوده است.

متوسط درآمد اظهارشده سالانه يک خانوار روستايی ۵۲ ميليون و ۴۳۷ هزار ريال بوده است که نسبت به سال قبل ۸.۳ درصد افزايش داشته است. از اين مقدار ۳۳.۹ درصد از مشاغل مزد و حقوق بگيری، ۳۳.۹ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غير کشاورزی و ۳۲.۲ درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامين شده است.