جمعه 3 دی 1389   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

حسین زمان: بهتر نبود حکم اعدام جعفر پناهی را صادر می کردند؟ وبلاگ حسین زمان

بهتر نبود حکم اعدام جعفر پناهی را صادر می کردند؟ مگر این حکم فرقی با اعدام دارد؟ شش سال زندان و بیست سال حرف نزدن، فیلم نساختن، فیلم نامه ننوشتن و بعنوان یک هنرمند شناخته شده بین المللی در کشور محبوس شدن و ممنوع الخروج بودن آیا معنای دیگری جز اعدام برای یک هنرمند مانند جعفر پناهی دارد؟ مگر پناهی چه کرده است که باید به اشد مجازات برسد؟

ضمن ابراز انزجار از حکم صادر شده برای هنرمند با ارزش کشور جناب آقای پناهی، بایستی به دیگر دوستان هنرمند به ویژه در عرصه فیلم و سینما عرض کنم سکوت و بی تفاوتی در برابر چنین ظلمی به معنای پذیرش هر نوع بی عدالتی در حق هنرمندان این مرز و بوم می باشد.



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


امروز سکوت جامعه هنری در مقابل این هنرکشی و هنر ستیزی بعنوان یک ننگ در تاریخ هنر این کشور ثبت خواهد شد. مطمئن باشید اگر امروز از جعفر پناهی دفاع نشود فردا و فرداهای دیگر بجای هنرنمایی بایستی مانند عروسک های خیمه شب بازی منتظر بمانیم تا نخ های دست و پایمان را بکشند و به حرکتمان در آورند.

برخورد با جعفر پناهی، برخورد با هنر متعهد و مسئول است. امروز بی بهره گان از هنر و کسانی که سینما آتش می زدند به فیلم سازی مشغول اند و از همه نوع حمایت برخوردارند و جعفر پناهی بایستی در گوشه زندان بنشیند.

پیام حکم زندان جعفر پناهی به دیگر هنرمندان این است: هنری که در اختیار حکومت نباشد، هنری که برای حکومت به نمایش در نیاید و هنری که تحت فرمان نباشد، محکوم به نابودی و اعدام است. در چنین شرایطی بهتر نیست جامه هنر از تن به در کنیم و ننگ و ذلت و خواری را برای خود نخریم؟


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016