نامه مادران پارک لاله به مادران تونس و مصر

بياييد در کنار فرزندان مان بايستيم که پيروزی از آن ماست

اين روزها به هرجا که می نگری، خوشه خشمی را می بينی که شعله ور شده است و می رود که تخت و سيطره اربابان و صاحبان قدرت و چپاولگران را به کام خود بکشد، اين روزها چشم های نگران مادری راه خانه را می پايد، يا هراسان و سرگردان خيابان های قيام را می کاود تا فرزند خويش را در آغوش گرفته و چه نيکوست شادمانی پيروزی که پابه پای فرزندش بر سنگفرش کوچه و خيابان پايکوبی کند. ولی سخت دردناک است اگر چنين نباشد و آن چشم های سرگردان، چون ما “مادران عزادار ايران” در جست و جويی بی پايان، سو از دست داده باشد، يا جنازه فرزندی ديده باشد و يا گريان و مبهوت، با بغضی که راه گلو را تا انتهای جهان خواهد بست، در راه مانده باشد.

مادران گرامی!
مراتب همدردی و اندوه عميق و عشق بی پايان ما را پذيرا باشيد و بدانيد وقتی “محمد بوعزيزی” از رنج جهان خود را به کام آتش کشيد، درد و اندوه تمامی جهانيان بر ما گسيل شد، زيرا می دانستيم شعله های سوزنده وی نه
شعله های روشن شده با دست خويش، بل شعله هايی بود که از بيست و چند سال پيش به دنبال پيروی از سياست های جهانی”خود ارباب خواندگان” افروخته شده بود و بن علی با به آتش کشيدن خودش، دنيايی را روشن کرد.
محمد به دنبال کار و نان بود و تنها نان آور خانه، همچنان که در ايران نيز، نان آوران خانه هر روز به آتش ظلم و جور کشيده و کشته می شوند و چشم های مادران و کودکان به ره خيره می ماند.
اکنون شادکامی پيروزی، اگرچه کام‌تان را شيرين کرد، اما نيک می دانيم که تلخی از دست دادن فرزند، چه سخت و توان فرساست. بن علی و ديگر عزيزان از دست رفته بازگشتی ندارند، ولی چه زيبا رفتنی ست وقتی که رهايی ديگران را چون مژده ای شيرين با خود همراه دارد. مژده شيرينی که نبايد به تجربه تلخ کامی ديگری انجامد.
فرايتان می خوانيم تا در يک همبستگی مادرانه عميق و جهانی، دردهای مشترک را فرياد زده و دامان مهر مادری را برای ساختن جهانی ديگرگون بگسترانيم که تنها مادری و مهر اوست که می تواند نگهبان دوستی و مهر در جهان باشد.
بياييد مادران تمام فرزندان جهان باشيم و صلح و آرامش و آزادی را نويد دهيم.
ما مادران عزادار ايران (مادران پارک لاله) اميد داريم، روزی فرا رسد که در کشور ما نيز شادکامی پيروزی، درد جانکاه از دست دادن فرزند را دمی فرو کاهد و فضايی فراهم گردد تا با آزادی زندانيان سياسی و عقيدتی و لغو شکنجه و اعدام و سنگسار و محاکمه کليه آمران و عاملان جنايت های سی و دو سال گذشته در دادگاه های مردمی، اسرار مگو از رمزخانه های پنهان، به در آيد تا ما نيز بتوانيم به آسودگی در کنار ديگر فرزندانمان، پاک و سالم و بی خطر، آزادانه زندگی کنيم.

به اميد آزادی و عدالت برای تمامی ستمديدگان جهان
مادران عزادار ايران (مادران پارک لاله)
دهم بهمن ۱٣٨۹