بيانيه کنگره دموکراسی خواهان سبز ايران در حمايت از آيت الله کاظمينی بروجردی، حشمت الله طبرزدی و ساير زندانيان سياسی

حاکمان مستبد رژيم اسلامی، در گذشته و حال، پيوسته بر اين نکته پافشاری نموده اند که به معيارهای انسانی و حقوق بشر وفادار بوده و در رعايت ضوابط حقوقی زندانيان کوتاهی نکرده و در برخی موارد مدعی شده اند که در اين زمينه از برترين رتبه در ميان کشورهای جهان برخوردارند. همچنين در مواردی با گستاخی آشکار وجود زندانيان سياسی و عقيدتی را تکذيب کرده اند. مثال آشکار آن، سخنان گزاف و بيهوده محمد جواد اردشير لاريجانی، دبير ستاد حقوق بشر قوه قضائيه ايران است که در نشست سال جاری شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مدعی شد در کارنامه حقوق بشری ايران «هيچ تنش و نکته ای» وجود ندارد. اين ادعای مضحک سران نظام نشان از وقاحت افرادی دارد که برای حفظ قدرت خود، تمام روشهای ماکياوليستی را به کار می بندند. زندانی کردن صدها نفر از برجسته ترين فعالان سياسی و مدنی در ۲ سال اخير بدون هرگونه توجيه قانونی و همچنين حصر آقايان موسوی، کروبی و همسرانشان، نمونه روشنی از بی توجهی حاکمان جمهوری اسلامی نسبت به مسئله قانون و رعايت موازين انسانی است. حبس بدون توجيه سران جنبشهای دانشجويی، کارگری، معلمان و فعالان حقوق زن در سالهای قبل و بعد از کودتای ۸۸ شاهد ديگری بر اين ادعاست که مسئولان جمهوری اسلامی چه بی مايه سخن رانده و چه بی پروا از پذيرش مسئوليت رفتارهای ضد انسانی خود طفره می روند.

همانگونه که اشاره رفت سران حاکميت در انکار و تکذيب واقعيتهای مربوط به زندانيان سياسی فعاليت مداوم داشته و در موارد بيشمار اصل وجود زندانيان سياسی و عقيدتی را تکذيب نموده اند. آنها پيوسته برای مجرمين سياسی جرائمی معادل با اعمال جنايی و جنحه و جنايت و فتنه می تراشند تا بدين سبب هم وجود زندانيان سياسی و فکری را منکر شوند و هم اينکه اسباب صدورآسانتر حکم عليه اين افراد را به راحتی مهيا سازند. اقدام عليه امنيت ملی سر فصل اکثر اتهاماتی است که دائما عليه فعالان سياسی و مدنی در نظر گرفته شده و علاقه مندان به فعاليت در حوزه های سياسی –اجتماعی و فرهنگی را در سالهای گذشته نشانه رفته است.
آيت الله کاظمينی برو جردی هم اينک در آستانه پنجاه و پنجمين بهار عمر خود به مدت ۵ سال است که در اسارت حاکميت جور قرار گرفته است. زندانی کردن اين عالم حوزه ديانت و فقاهت تنها به اين دليل است که برداشت فقهی و دگرگونه ای از معارف دينی و شريعت اسلام دارد. آيت الله بروجردی فقيهی است که به قرائت رسمی حکومت از دين تن نداده و با آلوده شدن دين به قدرت سياسی به مخالفت بر خاسته است. او بر استقلال دين از عرصه حکومت و زمامداری پای فشرده و هم اينک تاوان انديشه مستقل خود را می پردازد. شرايط نامطلوب جسمی او ايجاب می کند که هر چه سريعتر از زندان آزاد گشته و به امور درمانی اش رسيدگی شود.
حشمت الله طبرزدی از رزمندگان جنگ ايران و عراق است که به مدت ۸ سال بر مردم ايران تحميل گرديد. او در طی ۲ دهه گذشته پيوسته صدای رسايی در مبارزه با جور و فساد و انحراف حاکمان بوده و به همين دليل بارها راهی زندان شده است. اولين بار در اوايل دهه ۷۰ با شکايت رئيس وقت بنياد جانبازان که خود از اقطاب رانت خواری و از مفسدين ويژه اقتصادی کشور به شمار می آيد، راهی زندان شد. به تناسب شرايط و در هر برهه ای از زمان که حکومت از فعاليتهای مدنی مردم و خصوصا جوانان در هراس بوده است طبرزدی دستگير شده و حبسهای طولانی را تحمل کرده است. دليل ترس حکام از او به دليل نفوذ کلامش در بخشهايی از جوانان بوده است. در حال حاضر وی با تحمل سالها زندان و شرايط سخت در شرايط وخيم جسمی قرار دارد به طوری که جانش در معرض خطر جدی قرار گرفته است.
کنگره دموکراسی خواهان سبز ايران به سران جمهوری اسلامی يادآور می شود که بار مسئوليت و سلامت اين زندانيان به دوش آنان بوده و نسبت به شرايط آنان بايد پاسخگو باشند. ضروری است که اين افراد و ساير زندانيان سياسی که هيچ گناهی جز داشتن درد ملت و کشور را ندارند آزاد شوند. کنگره خود را موظف می داند که تمام توان خود را برای دفاع از حقوق آنان، بکار گيرد.

زنده باد ايران، همگام برای دموکراسی
کنگره دموکراسی خواهان سبز ايران
۱۴ مرداد ماه ۱۳۹۰ خورشيدی